DE VOORGESCHIEDENIS (2)

[Joyce]

Charlie & Simon - 6 januari 2023

*heeft een tijdelijk appartement geregeld dat behoorlijk groot is, een goede plek om te herstellen, ligt op de bank met Miauw op schoot een film te kijken, vindt het fijn om de kater bij zich te hebben*

*verblijft voornamelijk bij zijn ouders, omdat hij Dingo en Nacho niet mee kon nemen naar een appartement, ziet Simon wel vaak, heeft ook de feestdagen met hem gevierd*

*kijkt de film af, waarna hij zijn telefoon pakt en Charlie een bericht stuurt, ‘Eet je bij mij vanavond? Ik ga koken’*

*‘Nacho heeft weer iets vreemds opgegeten tijdens het wandelen. Ik moet hem in de gaten houden.’*

*‘Dan neem je hem mee?’*

*‘Hij is niet welkom in het appartementsgebouw.’*

*zucht, legt zijn telefoon weg zonder te antwoorden, gaat voor zichzelf koken om zijn gedachten te verzetten, laat de rest van de dag niets meer van zich horen, ook geen welterusten*

[Joyce]

Arnold & Dominik - 6 januari 2023

*kruipt bij Arnold op schoot, heeft een maand pauze van zijn trainingskamp in verband met de feestdagen, wat mooi uitkomt omdat Arnold ook eerdaags op reis gaat voor zijn werk* “Heb je nu al een afspraak gemaakt met Simon?”

*schudt zijn hoofd, vermijdt dit gesprek nu al weken*

“Je weet dat ik van Simon walg, hm?” *streelt door Arnold zijn haren*

“Dat weet ik maar al te goed.”

“Maar ik weet dat Simon deel van jou uitmaakt en daarom wil ik dat jullie het goedmaken.”

“Je bent een schat.”

“Ik weet dat je niet zonder hem kan. Hij is jouw beste vriend en dat respecteer ik.”

“Ik wil niet dat je hem aanvliegt.”

“Denk je nou echt dat ik iemand die bijna dood was, zal aanvliegen?”

“Het zal best kunnen.”

“Waar zie je me voor aan?”

*grinnikt* “Sorry lief.”

“Ik ben geen agressief persoon.”

“Je hebt gelijk. Ik ben gewoon bang dat hij me niet wilt zien.”

“Je bent bang afgewezen te worden.”

“Ja.”

*kust Arnold zacht* “Het komt goed.”

*knuffelt Dominik* “Ik wil nu gewoon nog van jou genieten tot je weg moet.”

“We hebben nog een weekend.”

“Je brengt me aan het huilen.”

“Niet huilen. Dat is nergens voor nodig.”

“Je gaat weg.”

“En jij gaat ook weg, we gaan allebei weg, maar we komen ook allebei weer terug.”

“Wanneer?”

“Dat weet ik niet.”

“Hopelijk zijn we snel terug samen.”

“Heel snel.”

“Heel erg snel.”

“En in de tussentijd houden we contact via Facetime.”

“Sexy contact?”

“Heb je daar behoefte aan?” *grijnst*

“Heel erg veel.”

“Dan gaan we dat doen.”

“Ik wil ook een paar van jouw truien lenen.”

“Wil je dat ik die truien dan eerst een paar keer zelf draag? Erin zweet?”

“Zweten gaat een beetje ver, maar dragen wel.”

“Ik sta tot uw dienst.”

“Dankjewel, lieverd.”

“Hoeveel truien wenst u te lenen?”

“Allemaal?”

“En wat moet ik dan aan?”

“Niets?”

“Dat is gemeen. Krijg ik geen trui van jou?”

“Vooruit dan maar. We wisselen van garderobe.”

“Mag ik niet een trui van mezelf houden?”

“Eentje mag.”

*zucht overdreven opgelucht* “Leven in jouw kleding lukt mij niet.”

“Hé!”

“Je hebt gewoon een gekke kledingsmaak.”

“Wat is er zo gek aan?”

“Gekke figuurtjes die gekke dingen zeggen als print.”

“Dat is toch leuk?”

“Dat is een beetje gek, maar aandoenlijk.”

“Je snapt mijn stijl gewoon niet.”

“Ik snap jouw stijl niet? Wil je hem aan me uitleggen?”

*schudt zijn hoofd*

“Hoe dan ook, ik vind jou verdomde lekker in die gekke truien van je.”

“Je wilt ze alleen niet zelf dragen.” *grinnikt*

“Ik wil ze alleen niet zelf dragen. Dat klopt. Mij staat dat niet” *kust Arnold*

*kust Dominik hard terug*

*begint Arnold van zijn kleding te ontdoen*

“Fuck. Nu alweer?”

“Alweer? Het is al uren geleden. Minstens.”

“Je bent verslaafd.”

“En jij bent niet verslaafd, wil je zeggen?”

“Precies.” *grijnst*

“Leugenaar.”

“Ik lieg nooit.”

“Nee hoor, jij liegt nooit.”

*grijnst*

“Zullen we dan maar stoppen met dit?”

*schudt zijn hoofd, begint Dominik uit te kleden*

“Maar jij was niet verslaafd, toch?”

“Absoluut niet.”

“Dan kunnen we dus wel stoppen?”

*schudt nogmaals koppig zijn hoofd*

“En waarom kunnen we dan niet stoppen?”

“Omdat ik dat niet wil.”

“Hoe wil je het hebben?”

“Jouw keuze.”

“Ik wil je op je knieën hebben.”

*gaat meteen op zijn knieën zitten voor Dominik*

*neemt Arnold van achteren*

*kreunt het hele appartementsgebouw bij elkaar, is heel erg verslaafd aan zijn mannetje*

*tilt Arnold na de daad naar bed*

*hangt in Dominik zijn armen, gaapt*

*kruipt samen met Arnold in bed voor een heerlijk verdiend dutje*

“Zal ik Simon bellen?”

“Dat klinkt als een goed plan. Al is het al laat. Morgenochtend?”

“Morgenochtend.”

*kust Arnold* “Hij gaat vast blij zijn iets van je te horen.”

“Ik weet het niet..”

“Iedereen vindt het fijn iets van jou te horen.”

“Dat is een beetje overdreven.”

“Jouw beste vriend in ieder geval wel.”

“Als hij dat nog steeds is.”

“Wil je dat hij dat nog steeds is?”

“Ja.”

“Dan wil hij het ook.”

*glimlacht, nestelt zich tegen Dominik aan*

“Het komt goed.”

“Slaap lekker.”

“Slaap lekker, schat.”

[Joyce]

Charlie & Simon - 6 januari 2023

*belt Simon in de late avond op*

*wordt wakker van zijn telefoon, neemt gedesoriënteerd op, is lekker hees* “Hallo?”

“Si, wat ben je aan het doen?”

“Ik lig in bed met Miauw.” *aait het beestje* “Jij?”

“Ik zit bij de dierenarts. Het gaat niet zo goed met Nacho.”

*zit direct recht, vloekt* “Ik kom eraan!”

“Oké. Tot zo.”

*belt een taxi, is een halfuur later bij de dierenarts, zoekt Charlie*

*zit te snotteren in de wachtruimte*

*neemt naast Charlie plaats en slaat zijn armen stevig om hem heen om hem te troosten*

*kruipt weg in Simon zijn armen*

*houdt Charlie stevig vast, streelt zijn rug* “Het is oké. Ik ben bij je.”

“Hij moest de hele tijd braken. Er zat iets vast in zijn slokdarm.”

“Wordt hij nu geholpen?”

*knikt* “Als hij het maar haalt.”

“We moeten erin geloven. Rustig maar. Hij is in goede handen.”

*snikt nog zachtjes na*

*houdt Charlie vast, wacht vol spanning af op goed nieuws*

*is opgelucht als de dierenarts eindelijk komt vertellen dat Nacho aan de betere hand is*

*drukt in extase door dit goede nieuws zijn lippen op die van Charlie*

*kust Simon terug, gaat nadien meteen naar hun kindje toe*

*volgt Charlie, drukt een kus op de kop van Nacho* “Hey jochie. Je hebt ons laten schrikken.”

*knuffelt en streelt Nacho*

“Wat zat er nou in zijn slokdarm?”

“Een botje van een of andere vogel. Ze hadden een karkas gevonden in het park.”

“Jullie redden het niet zonder mij. Een beetje stikken in botjes.”

“Ik denk erover om Nacho een muilband aan te doen. Met alles wat hij opvreet.”

“Goed idee. Dit mag niet meer gebeuren.”

“Het is alleen zo zielig om te doen. Het is echter voor zijn eigen bestwil.”

“Het is inderdaad voor zijn eigen bestwil. Kan hij nu mee naar huis?”

“Ja. Kom je met ons mee?”

*kijkt Charlie aarzelend aan* “Ik wil geen last zijn bij jouw ouders.”

“Je bent geen last!”

*kijkt Charlie aan* “Ik wil bij jullie blijven.”

“Kom mee dan, alsjeblieft.”

“Slapen met jou in jouw eenpersoonsbedje?”

“Dat is toch lekker knus?”

“Daar hebben we allebei behoefte aan.”

*glimlacht, neemt hun suffige zoontje mee naar huis*

“Mag hij bij ons in bed?”

“Dan wordt Dingo jaloers.”

“Dingo snapt het wel.”

“Weet je dat heel erg zeker?”

“We kunnen hen ook allebei meenemen maar de slaapkamer?”

“Dan moeten we op de vloer overnachten.”

“We moeten op Nacho letten vannacht.”

“Ja, dus het moet wel!”

“Als we hun manden nou naar boven brengen?”

“Dat zou moeten werken.”

*verhuist de manden samen met Charlie naar boven, kruipt in bed*

*knuffelt hun twee harige zoontjes plat*

*kijkt toe, vecht tegen zijn slaap*

*kruipt in bed, gaat bovenop Simon liggen*

*slaat zijn armen rond Charlie heen* “Hey knapperd.”

“Hey you.”

“Voel je je nu terug beter?”

*knikt* “Ik ben opgelucht dat ons kereltje aan de betere hand is.”

“Ik ook. Hij heeft ons goed laten schrikken.”

“Het is echt een ondeugd.”

“Hij lijkt op zijn vader.”

“Dat klopt, jij bent ook ondeugend.”

“Ik laat jullie ook graag schrikken.”

“Hopelijk is de baby wat rustiger.”

“Hopelijk lijkt de baby op jou. Was jij een lieve baby?”

“Ik was een heel erg lieve baby.”

“Een lief kind ook?”

“Ik was alleen maar duivels als Cas me opdraaide.”

*glimlacht* “Ik hoop dat hij of zij op jou gaat lijken.”

“We moeten dringend een thuis vinden.”

“De makelaar heeft wel een aantal huizen op het oog die we kunnen bezichtigen.”

“Wanneer?”

“Wanneer wij een afspraak maken.”

“Waar wachten we op?”

“Wil je een huis samen met mij kopen?”

“Het wordt dringend tijd. Ik wil een babykamer inrichten.”

“Ik bel morgen de makelaar voor de bezichtigingen in te plannen.”

“Eindelijk.” *glimlacht zwakjes*

“Ik hoop dat er iets tussen zit.”

“Een mooi groot huis met een grote tuin.”

“In een mooie buurt, kindvriendelijk.”

“Heel belangrijk.”

“Ik heb hem die eisen doorgegeven. Deze huizen voldoen daaraan.”

“Mooi, dan kan het haast niet anders dan dat er iets geschikt tussen zit.”

“Inderdaad. Misschien zit er wel meer geschikts tussen en moeten we gaan kiezen.”

“Dat zal wel heel erg fijn zijn.” *grinnikt*

*sluit zijn ogen* “Ik wil alles zo snel mogelijk geregeld hebben.”

*gaapt* “Ik ook.”

“Slaap lekker, knapperd.”

“Slaap lekker.”

[Joyce]

Charlie & Simon - 7 januari 2023

*kust Charlie de volgende ochtend wakker*

“Hmhm, nog vijf minuutjes.”

“Laten we gaan wandelen met de honden en dan wat ontbijten bij dat schattige eetcafé.”

“Hm oké.” *opent zijn oogjes en gaapt*

*drukt een kus in Charlie zijn hals* “Ik heb honger.”

“Ik ben moe.”

“Frisse lucht zal je goed doen.”

*drukt zijn lippen op Simon zijn lippen om hem stil te krijgen*

*kust Charlie zachtjes terug, kruipt bovenop hem*

*slaat zijn benen rond Simon heen*

*schuift een hand in Charlie zijn pyjamabroek*

*kreunt, duwt zijn ding direct in Simon zijn hand*

*neemt Charlie zijn ding beet en begint er op een lekker tempo aan te trekken, schuift zijn andere hand aan de achterkant in Charlie zijn broek*

*jammert* “Laten we lepeltje-lepeltje gaan liggen. Dan kan je er beter bij.”

“Je bent opgewonden voor me.”

“Ja.” *draait hen zelf maar in de gewenste positie aangezien Simon dit niet doet*

*trekt Charlie zijn broeken omlaag en speelt verder met het geslachtsdeel van zijn echtgenoot* “In je ouderlijk huis nog wel.”

*kreunt* “Ze zijn toch naar oma in de ochtend.”

“Dus ik kan je overal in het huis nemen?”

“Is mijn bed niet goed genoeg?”

*lacht, trekt zijn eigen broeken uit en duwt zijn erectie tussen Charlie zijn billetjes* “Jawel.”

*kreunt* “Laat het bed kraken.”

*geeft gehoor aan deze wens, neemt Charlie hard*

*kreunt heel hard, weet dat zijn ouders toch niet thuis zijn*

*kreunt net zo hard met Charlie mee, heeft er nood aan om even helemaal los te gaan*

*komt hard klaar, spuit alle lakens vol*

*spuit Charlie op hetzelfde moment vol, vloekt*

“Je bent goed hersteld.”

*hijgt zwaar* “Ik doe niet anders dan uitrusten om terug de oude te worden voor jou.”

“Je bent geweldig, Si.”

“Dat ben ik niet, maar ik doe mijn best.” *glimlacht*

“Fuck, ik had dit nodig. Dankjewel.”

*drukt een kus achter Charlie zijn oor, hijgt nog steeds lichtjes*

“Was dit het soort honger waar je het over had net?”

“Ik had zeker trek in jou, ja.”

“Dus nu kunnen we weer verder slapen?”

“Nee, dat kunnen we niet. Ik wil met jou op date.”

“Een ontbijtdate?”

“Het is te lang geleden dat ik jou op ontbijtdate meenam, vind je ook niet?”

“Ik kan me de laatste keer niet meer herinneren.”

“Dus kom je met me mee?”

“Heel graag.”

*glimlacht* “Laten we gaan.”

*kruipt uit bed, gaat zich even opfrissen*

*frist zich ook op, lijnt de honden aan*

*doet een lekker luchtje op, kleedt zich netjes aan*

*gaat alvast naar beneden om de honden hun ontbijt te geven, treft Charlie zijn broertje aan in de eetkamer, blijft in shock staan*

*kijkt naar Simon met een grijns* “Goedemorgen.”

“Was jij niet mee naar jullie oma?”

*schudt zijn hoofd* “Nee, dat was ik zeer zeker niet.”

*vloekt* “Het spijt me. Van jeweetwel. Fuck. Dit is ongemakkelijk.”

“Dat hele orkest van jullie? Het is oké hoor.” *knipoogt*

“Vergeet het, alsjeblieft.” *loopt naar de keuken om Dingo en Nacho te voeren*

*volgt Simon* “Hoe kan ik dat nou vergeten? Ooooh Simon, ja daar! Aaaaah.”

*gromt, komt overeind als de voederbakken van de honden vol zijn en kijkt naar Charlie zijn broertje* “Charlie genoot, daar is niets mis mee.”

“Dat is ook zo. Waarom vind jij het dan ongemakkelijk als iemand dat gehoord heeft?”

“Je hebt gelijk. We dachten alleen dat we alleen waren.”

“Ik hoop voor mijn neefje of nichtje dat jullie later wat subtieler te werk gaan.”

“Wil jij oppassen als we eens hevig van bil willen gaan?”

“Hangt er van af. Hoeveel betalen jullie voor het babysitten?”

“Je bent een profiteur. Charlie en ik gaan op date.” *kan het niet laten om dit vol trots te vertellen*

“En ik mag niet mee?” *pruilt*

*lacht om Charlie zijn broertje* “Absoluut niet. Je had hier eigenlijk al niet bij mogen zijn.”

“Als jullie me niet meenemen, dan vertel ik het aan mama en papa.”

“Je bent vreselijk. Je laat Charlie met rust, goed?”

“Ik weet het niet..” *schuifelt naar de deur*

“Tomas.” *gromt*

“Je bent leuk om te pesten.”

“Je bent een vreselijke pestkop.”

*komt de keuken in, wordt verrast door zijn broertje die thuis blijkt te zijn*

*stapt op Charlie af en slaat zijn armen om hem heen* “We waren niet helemaal alleen thuis blijkt.”

“Nee, dat blijkt.” *bloost*

*grijnst* “Ik laat jullie wel alleen. Als jullie me nodig hebben, weten jullie me te vinden.” *loopt weg*

*kijkt Tomas na, drukt een kus op Charlie zijn voorhoofd* “Je hoeft je nergens voor te schamen.”

“Ik schaam me ook niet. Het is alleen een beetje gênant.”

*lacht* “Zullen we op pad gaan? Heb je mijn telefoon gezien?”

“Nee, niet gezien.”

“Ik ga even boven kijken, dan kunnen we daarna gaan.”

*knikt* “Ik wacht hier.”

*vindt zijn telefoon in de slaapkamer, checkt zijn berichten, ziet dat Arnold gebeld heeft, voegt zich terug bij Charlie* “Arnold heeft gebeld. Waarom zou hij bellen, denk je?”

“Geen idee. Wil je hem terugbellen?”

*aarzelt, schudt vervolgens zijn hoofd* “Beter van niet.”

“Hij is vaak op bezoek gekomen toen je bewusteloos was.”

*staart Charlie met grote ogen aan, hoort dit voor het eerst*

“Ik wilde je niet van streek maken.”

“Hij was er? Dus jij vindt dat ik terug moet bellen?”

“Enkel als jij denkt dat te willen.”

“Wat moet ik dan zeggen? Ik heb hem niets meer te zeggen. Laten we gaan wandelen.”

“Oké, laten we gaan.” *wilt het niet pushen, is zelf ook niet helemaal zeker of dit een goed idee is*

*neemt Dingo zijn lijn, gaat samen met Charlie op pad*

[Joyce]

Arnold & Dominik - 7 januari 2023

*brengt Arnold de volgende ochtend een ontbijt op bed*

*wordt wakker door de geur van koffie* “Fuck. Je bent echt de beste.”

“Je boft met mij.” *grijnst*

“Absoluut.” *begint aan zijn ontbijtje*

*streelt door Arnold zijn haren*

“Je verwent me wel heel erg.”

“Nu het nog kan.”

“Verpest het nou niet.”

“Ik zeg niets. Geniet van het ontbijt.”

“Wil jij ook wat?”

*opent zijn mond als antwoord*

*steekt er een stuk toast in*

*kauwt er goedkeurend op* “Goed stuk toast.”

“Je bent goed in ontbijtjes klaarmaken.”

“Ik zou een carrièreswitch moeten overwegen.”

“Als kok zou je bij me blijven.”

“En jou een voedselvergiftiging per week bezorgen.”

*lacht* “Dat neem ik er dan maar bij.”

“Geef me nou nog eens wat.”

*voert zijn mannetje de helft van het ontbijt*

“Mag ik nu een worst?” *opent opnieuw zijn mond*

*vloekt, duwt de dekens van zich af en trekt zijn broeken omlaag*

*neemt Arnold in de mond om hem de blowjob van zijn leven te geven*

*komt met een oerkreet klaar*

*slikt Arnold zijn zaad door*

*kijkt zijn toekomstige echtgenoot geil aan*

*kruipt omhoog en trekt Arnold in zijn armen*

“Je bent echt een droom.”

“Een droomman.”

“Mag ik je nemen?”

*schudt zijn hoofd* “Nee, straks.”

“Waarom straks pas?”

“Omdat je niet altijd kan krijgen wat je wilt.” *knipoogt*

*kruipt bovenop zijn vriend* “Daar ben ik het niet mee eens.”

“Ohnee? Waarom dan niet?”

“Daarom.” *pakt handboeien uit het nachtkastje*

*kijkt naar de handboeien* “Arnold.”

“Ja?”

“Nee is nee.”

*pruilt*

“Straks.”

“Cockblocker.”

“Volgens mij heb ik jou zonet een heerlijke blowjob gegeven, of niet soms?”

“Dat klopt. Ik ben verslaafd aan jou.”

“Net beweerde je nog anders.”

“Dat was gisteren, lieverd. Ik maakte maar een geintje.”

“Dus je bent niet verslaafd aan mij?”

“Jawel.”

“Welk deel was dan een grapje?”

“Gisteren maakte ik een geintje dat ik niet verslaafd ben.”

“Je bent ingewikkeld.”

*gniffelt*

“Stop die handboeien eens heel snel weg.”

*gooit ze een tikkeltje beteuterd aan de kant*

*kust Arnold*

“Zullen we uit bed gaan?”

“Ga jij zo het belangrijke telefoontje plegen?”

“Ik wil het niet meer uitstellen.”

“Je kunt het.”

*kruipt uit bed en gaat zich opfrissen en aankleden*

*blijft nog heel even liggen*

*pakt nadien zijn telefoon en belt Simon*

*komt ook maar eens uit bed om zich klaar te maken voor de dag*

*zucht wanneer Simon niet opneemt, besluit het straks nog eens te proberen*

*voegt zich bij Arnold, omhelst hem van achteren*

“Simon wilt me niet spreken.”

“Zei hij dat?”

“Hij nam niet op.”

“Heb je iets ingesproken?”

*schudt zijn hoofd*

“Waarom niet?”

“Wat kan ik nou zeggen?”

“De waarheid? Dat je hem mist? Dat je blij bent dat hij oké is?”

“Ik wil hem dat persoonlijk zeggen.”

“Dat is een goed punt.”

“Dus ik probeer straks nog eens.”

“Hoe kan ik je tot die tijd afleiden?”

“Geen idee. Kunnen we wat gaan doen?”

“Een wandeling?”

*knikt*

“Dan gaan we een stukje wandelen.”

*glimlacht*

“Je hebt een prachtige glimlach.”

*bloost* “Oké, we gaan.”

*neemt Arnold zijn hand beet*

*knijpt in Dominik zijn hand*

*gaat een wandeling maken met zijn verloofde ter afleiding*