Charlie & Ray - 1 december 2022
*heeft Charlie de afgelopen maanden opgevangen, probeert er zo goed mogelijk voor de jongeman die in een hele moeilijke periode zit te zijn, troost hem zo goed mogelijk, probeert hem te geven wat hij nodig heeft, vindt het fijn om hem dichtbij te hebben*
“Dankjewel dat je er voor me bent.”
*ligt met Charlie in bed, heeft de afgelopen tijd met de jongeman in een bed geslapen, maar heeft verder niets geprobeerd aangezien hij ook wel in ziet dat het niet juist is* “Ik zal er altijd voor je zijn.”
“Je bent echt geweldig.” *streelt over Ray zijn armen*
“Niet zo geweldig als jij.”
“Ik kijk op tegen vandaag.” *gaat samen met Simon op bezoek bij zijn zus*
“Je kunt dit. Ik geloof in je.”
“Hoe kan ik je ooit bedanken?”
“Je hoeft me nergens voor te bedanken. Het is in orde.” *drukt zijn lippen op die van Charlie voor een onschuldige kus*
*kruipt op Ray zijn schoot, heeft iets meer nodig dan een onschuldige kus voor goede moed*
*streelt over Charlie zijn rug, kust hem iets harder*
*duwt zijn tong tegen Ray zijn lippen*
*verwelkomt Charlie zijn tong met veel liefde*
*gaat helemaal op in zijn nieuwe vriend*
*geeft Charlie een zuigzoen in zijn hals, op een lekkere zichtbare plek*
“Shit. RayRay! Waarom deed je dat nou?”
*kijkt naar de plek, deed het in een opwelling, bijt op zijn lip* “Sorry.”
“Dit is niet goed.” *springt overeind, kijkt in de spiegel* “Hoe verberg ik dit?”
*staat op en volgt Charlie naar de spiegel* “Het is oké, zo erg valt het niet op.”
“Dit is niet oké!” *kijkt naar Ray* “Heb je een hemd dat ik hoog kan dichtknopen? Dat verbergt het misschien.”
“Misschien kan je Cas vragen voor wat make-up?”
“Ik ga Simon ophalen. Hij zal het direct zien.”
“Ik heb wel een coltrui? Met een kraag.”
“Dat is perfect.”
*staat op om de trui op te zoeken* “Hoe laat heb je met hem afgesproken?”
“Over twintig minuten.”
“Dan moet je je maar eens klaar gaan maken.”
“Heb je die trui nou voor me??”
*helpt Charlie met zich klaar te maken*
*knuffelt Ray nog voordat hij vertrekt om Simon op te halen*
DE VOORGESCHIEDENIS (2)
-
Joyce
- Berichten: 1685
- Lid geworden op: 07-01-2018 20:50
-
Joyce
- Berichten: 1685
- Lid geworden op: 07-01-2018 20:50
Re: DE VOORGESCHIEDENIS (2)
Charlie & Simon - 1 december 2022
*staat al bij de voordeur te wachten, slaapt slecht de laatste tijd en ziet er dan ook vermoeid uit*
*rijdt de auto voor bij Simon, kijkt toe hoe de man bij hem instapt, ziet hoe slecht deze eruit ziet, maar zegt er niets over* “Hey.”
*kijkt argwanend naar de coltrui, voornamelijk omdat Charlie zulke truien nooit draagt* “Hoi.” *spreekt zacht, keert zich naar het raam*
“Wil je nog koffie afhalen voordat we naar Cas gaan?”
“Dat is oké.”
*rijdt naar de plaatselijke Starbucks, haalt binnen twee koffies, waaronder Simon zijn favoriet*
*wacht in de auto, speelt met de trouwring die nog steeds rond zijn vinger zit, neemt de koffie aan wanneer Charlie terug keert* “Dankjewel.”
“Graag gedaan.” *neemt een slok van zijn koffie, trekt aan de vervelende kraag van de trui, vertrekt weer*
*drinkt zijn koffie, neemt zijn werktelefoon uit zijn broekzak om zijn werkmail door te nemen, is tegen het advies van de dokter in alweer zo goed als volledig begonnen met werken, kan de afleiding goed gebruiken*
*rijdt naar zijn ouderlijk huis*
*stapt uit wanneer ze er zijn, laat Charlie voor gaan*
*belt aan, kijkt naar Simon*
*ontwijkt Charlie zijn blik, voelt zich doodongelukkig, maar kan tegelijkertijd ook niet wachten zijn kleintje te ontmoeten*
*wordt binnen gelaten door zijn ouders, die zowel hem als Simon een knuffel geven*
*houdt Charlie zijn moeder iets langer vast dan nodig, heeft nood aan troost in de vorm van een knuffel en heeft weinig plaatsen waar hij die kan krijgen*
*loopt verder naar binnen, naar zijn zus die in de woonkamer zit* “Hey Cas.”
*glimlacht naar haar broer en Simon* “Hey, dat is lang geleden.”
*houdt zijn armen aarzelend open voor een knuffel van Cas, had natuurlijk altijd een moeizame relatie met haar, maar wil haar nu ze zijn kindje draagt maar al te graag knuffelen*
*knuffelt Simon, vindt de situatie lastig, maar accepteert Simon en Charlie hun keuze*
*laat Cas los en kijkt de jongedame aan* “Hoe voel je je?”
“Ik voel me goed, alles gaat goed met de baby. Zij, of hij, speelt wel graag met mijn blaas. Het is alsof ik continu moet plassen.”
*glimlacht vertederd* “Dat is vervelend, maar ze bedoelt het vast niet verkeerd. Hoever ben je nu precies?”
“Nu ben ik twintig weken.”
“Wauw. Mag ik?” *knikt naar Cas haar buik, wil het kindje begroeten met een hand op de buik*
“Ga je gang.”
*legt zijn hand voorzichtig op Cas haar buikje, glundert er helemaal bij* “Twintig weken. Dan kan je het geslacht zien.”
“Inderdaad. Wil jij het graag weten? Charlie wilt het niet weten.”
“Ik wil het graag weten.”
*verlaat de ruimte, trekt het even niet, gaat naar buiten naar zijn harige schatjes die tijdelijk door zijn ouders worden opgevangen*
“Dan laat ik de gynaecologe jou een mailtje sturen met het geslacht.” *kijkt haar broer na, vindt het afschuwelijk hem zo te zien*
“Dankjewel.” *kijkt op wanneer Charlie de ruimte verlaat, bijt op de binnenkant van zijn wang*
“Ik zal je sowieso per mail op de hoogte houden, maar ik denk dat dit soort bezoekjes ons allemaal te zwaar valt.”
*kijkt Cas aan, schudt zijn hoofd* “Ik heb de eerste twintig weken van de zwangerschap al gemist. Ik wil de andere twintig weken niet via de mail meemaken. Ik wil mee naar echo’s en naar zwangerschapsyoga. Ik wil bij de bevalling zijn.”
*kijkt naar Simon, schudt haar hoofd* “Dat wil ik niet.”
“Wat bedoel je? Waarom niet?”
“Ik accepteer dat jij de vader bent van dit kind, Simon, en dat jullie voor co-ouderschap gaan. Ik heb er geen spijt van dat ik jullie dit kindje schenk, maar mijn zwangerschap is al zwaar genoeg zonder al deze complicaties tussen jullie. Ik zal me er niet prettig bij voelen om jou te zien zonder Charlie. Totaal niet. Je bent welkom om naar het ziekenhuis te komen als de baby geboren is, maar tot die tijd wil ik geen drama.”
*staart Cas verslagen aan, ervaart het als een enorme klap dat zijn laatste beetje geluk, zijn laatste houvast, ook wegvalt* “Oké.” *kan niets meer uitbrengen, zit vol met verdriet*
*kijkt naar Simon, vindt het niet leuk om hem zo een pijn te doen, maar ziet ook niet hoe het anders kan*
“Ik ga. Mail maar. Tot kijk.” *kan niet langer hier blijven, wetende dat hij ook hier niet echt welkom meer is, verlaat de woonkamer, neemt zijn jas en vertrekt lopend, ook al is hij daar nog veel te zwak voor*
*wordt door zijn moeder naar binnen gehaald zodra Simon vertrekt, rent naar buiten, achter zijn echtgenoot aan*
*loopt in eerste instantie stug door, maar moet na een halve minuut toch echt al even op adem komen*
“Simon!” *legt een hand op de man zijn schouder*
*schudt zijn hoofd, staat te trillen op zijn benen*
*slaat zijn armen om Simon heen, wilt niets liever dan hem troosten*
*leunt tegen Charlie aan en huilt als een klein kind*
*streelt over Simon zijn rug* “Alles komt goed.”
“Dat komt het niet. Ik ben je kwijt.”
*houdt Simon enkel steviger vast*
“Je ruikt naar hem. Je draagt zijn kleding.” *duwt Charlie van zich af*
*kijkt naar Simon* “Je hebt me weggestuurd. Je wilde me niet meer.”
“Omdat jij hem wil. Ik had geen keuze.”
“Bullshit.” *kijkt Simon aan* “Weet je waarom ik hem wil? Omdat ik de enige ben voor hem. Hij geeft me het gevoel dat er niemand beter is dan ik.”
*kijkt Charlie met betraande ogen aan* “Is er ook niemand beter als hij?”
“Er is niemand die net zoveel om me geeft als hij.”
*staart Charlie met een wazige blik aan, voelt zich licht in zijn hoofd*
“Ik weet dat je van me hield.”
“Ik wens jullie het allerbeste. Ik denk dat ik beter weg ga. Naar het buitenland.”
“En ons kind dan?”
“Het kind is waarschijnlijk beter af zonder mij. Daarbij duurt het nog twintig weken. Tot die tijd kan ik niets.”
“Ik wil de baby samen met jou opvoeden.”
“Waarom? Ik ben een waardeloos persoon. Ik lijk op mijn vader. Je zei het zelf. Je wilt geen kind met iemand zoals ik. Als ik weg ga, doe ik dat voor haar. Dan kan je met Ray verdergaan.”
“Waarom ben je toch zo verdomd koppig? Ik kan nooit tot jou doordringen. Nooit. Je wilt nooit luisteren.”
“Wat probeer je me nu te vertellen?”
“Ik wil ons kind samen opvoeden.”
“Waarom met mij?”
“Omdat ik van je hou en dit is ons kindje.”
“Ik wil niet scheiden, maar ik kan je niet delen.”
“Waarom niet?”
“Waarom ik je niet kan delen?” *schudt vol ongeloof het hoofd*
“Waarom kan je dat niet?”
*kijkt Charlie gekweld aan* “Waarom ben ik niet meer genoeg?”
“Omdat ik niet voldoende ben. Je blijft altijd naar Arnold smachten.”
*steekt zijn hand uit en trekt Charlie zijn kraag naar beneden om te ontdekken wat hij inderdaad al vermoedde, snuift* “Je bent zo een hypocriet. Ga weg. Ik walg van je.”
*duwt Simon zijn hand weg* “Ik heb niks verkeerd gedaan. Jij hebt me gedumpt!”
“En het kostte je minder dan een uur om op een ander te duiken. Sterker nog, je zat waarschijnlijk al op hem voordat ik je dumpte! Je hebt me bedrogen. Je hebt me vernederd. Je hebt me gelijk gemaakt met de grond. En weet je wat? Waarschijnlijk is dat precies hetgeen dat ik verdien. Ik ben het probleem, dat weet ik nu ook wel! Ga weg.”
“Wat?! Niet dat het jou überhaupt wat aan gaat, maar Ray en ik hebben nog geen seks gehad!” *kijkt Simon woest aan*
“Ik geloof je niet. Je bent net zoals Vincent.”
“Je gelooft me nooit. Je duwt me liever weg. Arme Simon, iedereen is tegen je.”
“Sla me. Ik weet dat je dat wilt.”
“Zou je dan eindelijk wakker worden?! Zou je dan eindelijk terug mijn echtgenoot worden?!”
*staart Charlie verwilderd aan, begrijpt niet wat er in het hoofd van de ander om gaat*
*geeft Simon een duw, is het beu*
*struikelt achteruit, vindt zijn evenwicht terug door een lantarenpaal vast te pakken, kijkt gebroken naar Charlie* “Wat wil je nou van me?”
“Ik wil de afgelopen jaren van mijn leven terug! Ik hield zo verdomd veel van je. Nog steeds! En wat levert het me op? Een gebroken hart. Iets wat ik al van het begin had kunnen weten, wat iedereen voorspelde!”
“Waarom maak je het dan onmogelijk voor ons? Door naar hem te gaan?”
“Wie heeft de scheiding aangevraagd, Simon?”
“Je weet waarom ik dat gedaan heb! Ik kan jou godverdomme niet delen met een ander! Ik heb dat nou al een miljoen keer gezegd!”
“Maar ik moet dat wel doen! Al de hele tijd sinds ik je ken! Altijd Arnold!”
“Ik ben niet samen met hem. Hij maakt geen deel meer uit van mijn leven.”
“Maar je zou hem wel willen, verdomme. Ik weet dat je hem nog steeds wilt.”
*klemt zich vast aan de lantarenpaal, kijkt gepijnigd naar Charlie* “Dus daarom doe je dit?”
“Ray geeft me een goed gevoel, ik ben graag bij hem. Hij ziet er niet verkeerd uit.”
“En je houdt van hem?”
“Ik geef heel veel om hem.”
*knikt zwakjes, zegt niets meer, heeft de energie er niet meer voor*
*haalt diep adem* “Ik breng je naar huis.”
*schudt zijn hoofd* “Nee.”
“Waarom niet? Je wilt me niet meer zien toch? Je walgt van me.”
*schudt zijn hoofd heviger* “Ik kan daar niet heen.”
“Waar wil je dan heen? Wat wil je doen?”
“Ik wil dat dit ophoudt. Alsjeblieft.”
*kijkt naar Simon* “Waarom ben je opgehouden met van me te houden?”
“Dat ben ik niet. Ik hou alleen van jou.”
“Bewijs het.”
“Emigreer met me. Laten we opnieuw beginnen. Alleen jij, ik en de baby.”
“Emigreren? Naar waar?”
“Groot-Brittannië. Begin opnieuw met me. Alleen met mij.”
“Ik.. Simon..”
*krimpt ineen* “Je wilt niet mee?”
“Hoe kan ik? Mijn ouders en Cas zijn hier. Mijn baan.”
“Cas gaat vast terug naar Australië eenmaal ze bevallen is.”
“Maar tot die tijd..”
“Je wilt niet met me mee.”
“Ik wil Cas niet in de steek laten.”
“Oké, ik snap het.”
“Maar..” *kijkt Simon emotioneel aan* “Toch wil ik ja zeggen.”
*kijkt Charlie terug aan* “Waarom doe je dat dan niet?”
“Omdat ik het niet weet, oké?! Ik weet niet of dit een goede keuze is! Wat moet ik hier mee?!”
“Ik moet weg hier. Ik ga weg en ik wil dat jij mee gaat.”
“En dan mag ik geen contact meer hebben met Ray?”
“Alleen jij en ik.”
“Simon. We kunnen niet zomaar weglopen.”
“Je wilt niet weglopen met mij. Het is oké.”
“Ik wil niet dat jij wegloopt. Ik wil dat je hier blijft, in de buurt. Het is niet gezond om weg te lopen. Je zal er spijt van krijgen.”
“Ik kan niet blijven. Ik stik.”
“Je kan een maand er even tussenuit, maar ik wil dat je terugkomt. Ik kan niet zo lang zonder je.”
“Dat kun je wel.”
“Dat kan ik niet. Zulke dingen kan je niet namens mij bepalen.”
“Je kunt niet zonder hem.”
“Ik kan niet zonder jullie beiden.”
“Kun je een taxi voor me bellen?”
“Ik breng je naar huis, of je het nu wilt of niet.” *pakt Simon bij de pols vast*
“Ik ga niet terug daarheen.”
“Best, dan gaan we ergens anders heen, het kan me niet schelen.”
“Waarheen? Ik heb nergens om.. Ik wil naar mijn thuis. Jij was mijn thuis.”
“Ik ben hier.” *houdt zijn armen open*
“Kunnen we naar een hotel?”
*knikt, begeleidt Simon naar de auto*
*laat zich door Charlie naar een hotel begeleiden*
*zoekt een geschikt hotel uit, parkeert de auto*
*betreedt het hotel samen met Charlie, laat de jongeman alles regelen*
*brengt Simon naar de hotelkamer die hij geboekt heeft*
*trekt zijn jas en schoenen uit, waarna hij onder de lakens kruipt*
*trekt de gordijnen half dicht, kijkt in de schemering naar Simon die in bed ligt*
*maakt zich klein onder de lakens, huilt geruisloos, voelt zich machteloos, is bang en alleen*
*trekt zijn jas en schoenen ook uit zodat hij ook in bed kan kruipen, sluit Simon in zijn armen*
*kruipt weg in Charlie zijn armen, heeft zijn echtgenoot nodig*
*huilt zelf ook zachtjes, houdt Simon stevig vast*
*valt uiteindelijk in slaap, heeft de afgelopen tijd bijna geen oog dicht gedaan*
*valt ook in slaap*
*staat al bij de voordeur te wachten, slaapt slecht de laatste tijd en ziet er dan ook vermoeid uit*
*rijdt de auto voor bij Simon, kijkt toe hoe de man bij hem instapt, ziet hoe slecht deze eruit ziet, maar zegt er niets over* “Hey.”
*kijkt argwanend naar de coltrui, voornamelijk omdat Charlie zulke truien nooit draagt* “Hoi.” *spreekt zacht, keert zich naar het raam*
“Wil je nog koffie afhalen voordat we naar Cas gaan?”
“Dat is oké.”
*rijdt naar de plaatselijke Starbucks, haalt binnen twee koffies, waaronder Simon zijn favoriet*
*wacht in de auto, speelt met de trouwring die nog steeds rond zijn vinger zit, neemt de koffie aan wanneer Charlie terug keert* “Dankjewel.”
“Graag gedaan.” *neemt een slok van zijn koffie, trekt aan de vervelende kraag van de trui, vertrekt weer*
*drinkt zijn koffie, neemt zijn werktelefoon uit zijn broekzak om zijn werkmail door te nemen, is tegen het advies van de dokter in alweer zo goed als volledig begonnen met werken, kan de afleiding goed gebruiken*
*rijdt naar zijn ouderlijk huis*
*stapt uit wanneer ze er zijn, laat Charlie voor gaan*
*belt aan, kijkt naar Simon*
*ontwijkt Charlie zijn blik, voelt zich doodongelukkig, maar kan tegelijkertijd ook niet wachten zijn kleintje te ontmoeten*
*wordt binnen gelaten door zijn ouders, die zowel hem als Simon een knuffel geven*
*houdt Charlie zijn moeder iets langer vast dan nodig, heeft nood aan troost in de vorm van een knuffel en heeft weinig plaatsen waar hij die kan krijgen*
*loopt verder naar binnen, naar zijn zus die in de woonkamer zit* “Hey Cas.”
*glimlacht naar haar broer en Simon* “Hey, dat is lang geleden.”
*houdt zijn armen aarzelend open voor een knuffel van Cas, had natuurlijk altijd een moeizame relatie met haar, maar wil haar nu ze zijn kindje draagt maar al te graag knuffelen*
*knuffelt Simon, vindt de situatie lastig, maar accepteert Simon en Charlie hun keuze*
*laat Cas los en kijkt de jongedame aan* “Hoe voel je je?”
“Ik voel me goed, alles gaat goed met de baby. Zij, of hij, speelt wel graag met mijn blaas. Het is alsof ik continu moet plassen.”
*glimlacht vertederd* “Dat is vervelend, maar ze bedoelt het vast niet verkeerd. Hoever ben je nu precies?”
“Nu ben ik twintig weken.”
“Wauw. Mag ik?” *knikt naar Cas haar buik, wil het kindje begroeten met een hand op de buik*
“Ga je gang.”
*legt zijn hand voorzichtig op Cas haar buikje, glundert er helemaal bij* “Twintig weken. Dan kan je het geslacht zien.”
“Inderdaad. Wil jij het graag weten? Charlie wilt het niet weten.”
“Ik wil het graag weten.”
*verlaat de ruimte, trekt het even niet, gaat naar buiten naar zijn harige schatjes die tijdelijk door zijn ouders worden opgevangen*
“Dan laat ik de gynaecologe jou een mailtje sturen met het geslacht.” *kijkt haar broer na, vindt het afschuwelijk hem zo te zien*
“Dankjewel.” *kijkt op wanneer Charlie de ruimte verlaat, bijt op de binnenkant van zijn wang*
“Ik zal je sowieso per mail op de hoogte houden, maar ik denk dat dit soort bezoekjes ons allemaal te zwaar valt.”
*kijkt Cas aan, schudt zijn hoofd* “Ik heb de eerste twintig weken van de zwangerschap al gemist. Ik wil de andere twintig weken niet via de mail meemaken. Ik wil mee naar echo’s en naar zwangerschapsyoga. Ik wil bij de bevalling zijn.”
*kijkt naar Simon, schudt haar hoofd* “Dat wil ik niet.”
“Wat bedoel je? Waarom niet?”
“Ik accepteer dat jij de vader bent van dit kind, Simon, en dat jullie voor co-ouderschap gaan. Ik heb er geen spijt van dat ik jullie dit kindje schenk, maar mijn zwangerschap is al zwaar genoeg zonder al deze complicaties tussen jullie. Ik zal me er niet prettig bij voelen om jou te zien zonder Charlie. Totaal niet. Je bent welkom om naar het ziekenhuis te komen als de baby geboren is, maar tot die tijd wil ik geen drama.”
*staart Cas verslagen aan, ervaart het als een enorme klap dat zijn laatste beetje geluk, zijn laatste houvast, ook wegvalt* “Oké.” *kan niets meer uitbrengen, zit vol met verdriet*
*kijkt naar Simon, vindt het niet leuk om hem zo een pijn te doen, maar ziet ook niet hoe het anders kan*
“Ik ga. Mail maar. Tot kijk.” *kan niet langer hier blijven, wetende dat hij ook hier niet echt welkom meer is, verlaat de woonkamer, neemt zijn jas en vertrekt lopend, ook al is hij daar nog veel te zwak voor*
*wordt door zijn moeder naar binnen gehaald zodra Simon vertrekt, rent naar buiten, achter zijn echtgenoot aan*
*loopt in eerste instantie stug door, maar moet na een halve minuut toch echt al even op adem komen*
“Simon!” *legt een hand op de man zijn schouder*
*schudt zijn hoofd, staat te trillen op zijn benen*
*slaat zijn armen om Simon heen, wilt niets liever dan hem troosten*
*leunt tegen Charlie aan en huilt als een klein kind*
*streelt over Simon zijn rug* “Alles komt goed.”
“Dat komt het niet. Ik ben je kwijt.”
*houdt Simon enkel steviger vast*
“Je ruikt naar hem. Je draagt zijn kleding.” *duwt Charlie van zich af*
*kijkt naar Simon* “Je hebt me weggestuurd. Je wilde me niet meer.”
“Omdat jij hem wil. Ik had geen keuze.”
“Bullshit.” *kijkt Simon aan* “Weet je waarom ik hem wil? Omdat ik de enige ben voor hem. Hij geeft me het gevoel dat er niemand beter is dan ik.”
*kijkt Charlie met betraande ogen aan* “Is er ook niemand beter als hij?”
“Er is niemand die net zoveel om me geeft als hij.”
*staart Charlie met een wazige blik aan, voelt zich licht in zijn hoofd*
“Ik weet dat je van me hield.”
“Ik wens jullie het allerbeste. Ik denk dat ik beter weg ga. Naar het buitenland.”
“En ons kind dan?”
“Het kind is waarschijnlijk beter af zonder mij. Daarbij duurt het nog twintig weken. Tot die tijd kan ik niets.”
“Ik wil de baby samen met jou opvoeden.”
“Waarom? Ik ben een waardeloos persoon. Ik lijk op mijn vader. Je zei het zelf. Je wilt geen kind met iemand zoals ik. Als ik weg ga, doe ik dat voor haar. Dan kan je met Ray verdergaan.”
“Waarom ben je toch zo verdomd koppig? Ik kan nooit tot jou doordringen. Nooit. Je wilt nooit luisteren.”
“Wat probeer je me nu te vertellen?”
“Ik wil ons kind samen opvoeden.”
“Waarom met mij?”
“Omdat ik van je hou en dit is ons kindje.”
“Ik wil niet scheiden, maar ik kan je niet delen.”
“Waarom niet?”
“Waarom ik je niet kan delen?” *schudt vol ongeloof het hoofd*
“Waarom kan je dat niet?”
*kijkt Charlie gekweld aan* “Waarom ben ik niet meer genoeg?”
“Omdat ik niet voldoende ben. Je blijft altijd naar Arnold smachten.”
*steekt zijn hand uit en trekt Charlie zijn kraag naar beneden om te ontdekken wat hij inderdaad al vermoedde, snuift* “Je bent zo een hypocriet. Ga weg. Ik walg van je.”
*duwt Simon zijn hand weg* “Ik heb niks verkeerd gedaan. Jij hebt me gedumpt!”
“En het kostte je minder dan een uur om op een ander te duiken. Sterker nog, je zat waarschijnlijk al op hem voordat ik je dumpte! Je hebt me bedrogen. Je hebt me vernederd. Je hebt me gelijk gemaakt met de grond. En weet je wat? Waarschijnlijk is dat precies hetgeen dat ik verdien. Ik ben het probleem, dat weet ik nu ook wel! Ga weg.”
“Wat?! Niet dat het jou überhaupt wat aan gaat, maar Ray en ik hebben nog geen seks gehad!” *kijkt Simon woest aan*
“Ik geloof je niet. Je bent net zoals Vincent.”
“Je gelooft me nooit. Je duwt me liever weg. Arme Simon, iedereen is tegen je.”
“Sla me. Ik weet dat je dat wilt.”
“Zou je dan eindelijk wakker worden?! Zou je dan eindelijk terug mijn echtgenoot worden?!”
*staart Charlie verwilderd aan, begrijpt niet wat er in het hoofd van de ander om gaat*
*geeft Simon een duw, is het beu*
*struikelt achteruit, vindt zijn evenwicht terug door een lantarenpaal vast te pakken, kijkt gebroken naar Charlie* “Wat wil je nou van me?”
“Ik wil de afgelopen jaren van mijn leven terug! Ik hield zo verdomd veel van je. Nog steeds! En wat levert het me op? Een gebroken hart. Iets wat ik al van het begin had kunnen weten, wat iedereen voorspelde!”
“Waarom maak je het dan onmogelijk voor ons? Door naar hem te gaan?”
“Wie heeft de scheiding aangevraagd, Simon?”
“Je weet waarom ik dat gedaan heb! Ik kan jou godverdomme niet delen met een ander! Ik heb dat nou al een miljoen keer gezegd!”
“Maar ik moet dat wel doen! Al de hele tijd sinds ik je ken! Altijd Arnold!”
“Ik ben niet samen met hem. Hij maakt geen deel meer uit van mijn leven.”
“Maar je zou hem wel willen, verdomme. Ik weet dat je hem nog steeds wilt.”
*klemt zich vast aan de lantarenpaal, kijkt gepijnigd naar Charlie* “Dus daarom doe je dit?”
“Ray geeft me een goed gevoel, ik ben graag bij hem. Hij ziet er niet verkeerd uit.”
“En je houdt van hem?”
“Ik geef heel veel om hem.”
*knikt zwakjes, zegt niets meer, heeft de energie er niet meer voor*
*haalt diep adem* “Ik breng je naar huis.”
*schudt zijn hoofd* “Nee.”
“Waarom niet? Je wilt me niet meer zien toch? Je walgt van me.”
*schudt zijn hoofd heviger* “Ik kan daar niet heen.”
“Waar wil je dan heen? Wat wil je doen?”
“Ik wil dat dit ophoudt. Alsjeblieft.”
*kijkt naar Simon* “Waarom ben je opgehouden met van me te houden?”
“Dat ben ik niet. Ik hou alleen van jou.”
“Bewijs het.”
“Emigreer met me. Laten we opnieuw beginnen. Alleen jij, ik en de baby.”
“Emigreren? Naar waar?”
“Groot-Brittannië. Begin opnieuw met me. Alleen met mij.”
“Ik.. Simon..”
*krimpt ineen* “Je wilt niet mee?”
“Hoe kan ik? Mijn ouders en Cas zijn hier. Mijn baan.”
“Cas gaat vast terug naar Australië eenmaal ze bevallen is.”
“Maar tot die tijd..”
“Je wilt niet met me mee.”
“Ik wil Cas niet in de steek laten.”
“Oké, ik snap het.”
“Maar..” *kijkt Simon emotioneel aan* “Toch wil ik ja zeggen.”
*kijkt Charlie terug aan* “Waarom doe je dat dan niet?”
“Omdat ik het niet weet, oké?! Ik weet niet of dit een goede keuze is! Wat moet ik hier mee?!”
“Ik moet weg hier. Ik ga weg en ik wil dat jij mee gaat.”
“En dan mag ik geen contact meer hebben met Ray?”
“Alleen jij en ik.”
“Simon. We kunnen niet zomaar weglopen.”
“Je wilt niet weglopen met mij. Het is oké.”
“Ik wil niet dat jij wegloopt. Ik wil dat je hier blijft, in de buurt. Het is niet gezond om weg te lopen. Je zal er spijt van krijgen.”
“Ik kan niet blijven. Ik stik.”
“Je kan een maand er even tussenuit, maar ik wil dat je terugkomt. Ik kan niet zo lang zonder je.”
“Dat kun je wel.”
“Dat kan ik niet. Zulke dingen kan je niet namens mij bepalen.”
“Je kunt niet zonder hem.”
“Ik kan niet zonder jullie beiden.”
“Kun je een taxi voor me bellen?”
“Ik breng je naar huis, of je het nu wilt of niet.” *pakt Simon bij de pols vast*
“Ik ga niet terug daarheen.”
“Best, dan gaan we ergens anders heen, het kan me niet schelen.”
“Waarheen? Ik heb nergens om.. Ik wil naar mijn thuis. Jij was mijn thuis.”
“Ik ben hier.” *houdt zijn armen open*
“Kunnen we naar een hotel?”
*knikt, begeleidt Simon naar de auto*
*laat zich door Charlie naar een hotel begeleiden*
*zoekt een geschikt hotel uit, parkeert de auto*
*betreedt het hotel samen met Charlie, laat de jongeman alles regelen*
*brengt Simon naar de hotelkamer die hij geboekt heeft*
*trekt zijn jas en schoenen uit, waarna hij onder de lakens kruipt*
*trekt de gordijnen half dicht, kijkt in de schemering naar Simon die in bed ligt*
*maakt zich klein onder de lakens, huilt geruisloos, voelt zich machteloos, is bang en alleen*
*trekt zijn jas en schoenen ook uit zodat hij ook in bed kan kruipen, sluit Simon in zijn armen*
*kruipt weg in Charlie zijn armen, heeft zijn echtgenoot nodig*
*huilt zelf ook zachtjes, houdt Simon stevig vast*
*valt uiteindelijk in slaap, heeft de afgelopen tijd bijna geen oog dicht gedaan*
*valt ook in slaap*
-
Joyce
- Berichten: 1685
- Lid geworden op: 07-01-2018 20:50
Re: DE VOORGESCHIEDENIS (2)
Charlie & Simon - 2 december 2022
*slaapt de rest van de dag en de nacht, verandert van positie, claimt de grote lepel positie in zijn slaap en klemt Charlie als kleine lepel tegen zich aan*
*slaapt heerlijk in Simon zijn armen, had dit ook heel erg hard nodig blijkbaar*
*ontwaakt van de eerste zonnestralen op zijn gezicht die door de kier tussen de gordijnen heen valt, voelt Charlie zijn warme lijf in zijn armen, kreunt goedkeurend*
*wordt langzaam wakker door Simon zijn ademhaling en hartslag die veranderen, opent zijn ogen*
*opent ook zijn ogen, ziet Charlie, denkt een moment aan niets anders dan aan de diepgaande liefde voor de ander, drukt zijn lippen zachtjes op die van zijn echtgenoot*
*wordt verrast door deze kus, kust Simon wel terug, voelt vlinders in zijn buik*
*glimlacht tegen Charlie zijn lippen aan, heeft de lippen van de jongeman gemist*
“Goedemorgen.”
*drukt zijn neus in Charlie zijn hals, bijt daar vervolgens in de jongeman zijn huid*
*kreunt, heeft nu aan de ene kant een zuigplek en aan de andere kant lichte tandafdrukken*
*gromt* “Kan deze trui uit?”
*twijfelt even, maar knikt vervolgens, houdt zijn armen omhoog zodat Simon de trui kan uittrekken*
*trekt de trui uit en gooit hem van het bed, trekt Charlie vervolgens terug dicht tegen zich aan, snuift opnieuw de jongeman zijn geur op* “Beter.”
“Kus mijn hals. Alsjeblieft.”
*begint Charlie zijn hals te kussen, geeft heel veel kusjes*
*humt goedkeurend* “Lekker.”
*gaat verder, kruipt voorzichtig op zijn favoriete plaats, tussen Charlie zijn benen*
*zucht tevreden, houdt Simon vast*
*steekt zijn hand uit naar de telefoon, kan er net niet bij* “Roomservice?”
“Hoe laat is het?” *begint zich langzaam te beseffen dat Ray van niets weet, pakt zijn telefoon en ziet enkele gemiste oproepen en berichten, ‘Sorry, Simon en ik waren aan het praten en ik ben in slaap gesukkeld. Het spijt me!’*
*kijkt verslagen toe hoe Charlie druk met zijn telefoon is*
*‘Ik weet nog niet wanneer ik thuis kom, dit is belangrijk, tot straks x.’, legt zijn telefoon aan de kant en focust zich weer op Simon* “Roomservice klinkt heerlijk.”
*kruipt tussen Charlie zijn benen uit, loopt zonder iets te zeggen de badkamer in*
*zucht, blijft in bed liggen wachten*
*frist zich in de badkamer op, probeert zichzelf te kalmeren, keert vervolgens terug, neemt de telefoon om roomservice te bestellen*
“Kom terug in bed liggen. Alsjeblieft. Ik wil knuffelen.”
*kijkt naar Charlie terwijl hij eten bestelt, legt de hoorn neer en aarzelt zichtbaar*
*steekt zijn hand uitnodigend naar Simon uit*
*kruipt voorzichtig bij Charlie op bed, glimlacht*
*trekt Simon terug tussen zijn benen, wilt niet dat hun momentje samen voorbij is, streelt door de man zijn haren*
*sluit zijn ogen, geniet zichtbaar van deze onschuldige aanrakingen, kalmeert*
*blijft doorgaan, kalmeert zelf ook* “Mag jouw shirt ook uit?”
*humt instemmend, maar maakt geen aanstalten het Charlie gemakkelijk te maken zijn shirt uit te trekken*
*sjort aan het shirt, giechelt* “Je mag een heel klein beetje meewerken hoor, Si. Dat maakt het net wat haalbaarder.”
“Een klein beetje dan.” *helpt mee*
*heeft het shirt nu al snel uit, kust Simon zijn hals en sleutelbeen, streelt over zijn rug en borstkas* “De haartjes zijn terug.” *weet nog hoe vreemd het was toen Simon haarloos was in het ziekenhuis door de vele operaties en dergelijke waarbij ze geschoren hebben*
*rilt door de strelingen* “Je zal bijna zeggen dat je mijn haartjes gemist heb.”
“Blijkbaar hou ik toch meer van een harige Simon.”
“Blijkbaar, ja. Wie had dat ooit gedacht?”
“Ik niet.” *grinnikt, drukt zijn lippen op die van Simon*
*kust Charlie terug, moet terug wennen aan de lippen van zijn echtgenoot, heeft er zo een lange periode van afgekickt*
*trekt zich terug en kijkt Simon aan* “Voel je je beter?”
*kijkt Charlie aan* “Beter, ja. Dat wel.”
“Hoe kan ik ervoor zorgen dat je je goed voelt?”
“Door hier te blijven. Blijf bij me.”
“Vertrouw je me?”
*kijkt Charlie aan* “Ik wil je vertrouwen.”
“Dat is een begin.” *legt zijn handen op Simon zijn wangen* “Gaan we in therapie samen?”
*knikt* “Wil je dat nog?”
“Ja, dat wil ik.”
*kijkt Charlie aarzelend* “Wil je voor mij gaan?”
“Ik wil voor ons gaan.”
“Ik ook.” *drukt zijn lippen op die van Charlie*
*kust Simon liefdevol terug*
*schrikt op wanneer er op de deur geklopt wordt*
*fronst* “Wat is dat?”
“Roomservice. We moeten eten. Je moet me wel even loslaten.”
“Maar ik wil je niet loslaten.” *pruilt*
*drukt nogmaals zijn lippen op die van Charlie, voelt zich eindelijk weer geliefd door de jongeman* “Zullen we samen de deur open doen?”
“Twee half naakte mannen? Tuurlijk.” *grinnikt, kruipt samen met Simon uit bed om de deur te openen*
*lacht wanneer hij samen met Charlie naar de deur struikelt, houdt de jongeman dicht tegen zich aan terwijl hij de roomservice binnen laat, drukt Charlie nog wat meer beschermend tegen zich aan*
“Si, me niet pletten!” *grinnikt, neemt de roomservice aan en sluit de deur weer*
*sleurt Charlie terug naar bed, duwt de jongeman erop en kruipt bovenop hem* “Honger.”
“Ga je mij opeten?” *kijkt Simon aan*
*kijkt Charlie intens aan* “Kon ik dat maar. Ik red dat vast niet.”
*giechelt* “Gaan we op bed ontbijten?”
*knikt, trekt het karretje naar hen toe* “Ik ga je voeren.”
“Perfect, ik heb honger.” *opent zijn mond*
*neemt een beschuitje met kaas en brengt die naar Charlie zijn mond*
*neemt een grote hap en knabbelt er tevreden op, geniet enorm van dit moment*
*neemt zelf ook een hap, kijkt verliefd naar Charlie*
*wordt het hele ontbijt gevoerd, vindt het heerlijk*
*drukt een kus op Charlie zijn oor, hapt naar de oorlel, sabbelt er zachtjes aan*
*kreunt hierdoor*
*legt zijn hand op Charlie zijn bovenbeen en kneedt erin, terwijl hij met zijn andere hand Charlie zijn gezicht draait zodat hij bij de andere oorlel kan*
*kreunt luider* “Probeer je iets te bereiken?”
“Ik wil je terug toe-eigenen. Je warm maken voor me.” *hijgt*
“Je maakt me heel warm. Heel hard.”
“Wil je je uitkleden voor me? Volledig?”
“Dat wil ik.”
“Doe dat, alsjeblieft. Ik wil je terug zien.”
“Dan zal je me even los moeten laten.”
*laat Charlie los, kijkt toe*
*maakt er een leuk showtje van terwijl hij uit de kleren gaat*
*bijt op zijn onderlip* “Waarom ben jij zo knap?”
“Zo knap ben ik niet.”
*gromt* “Wel waar. Je bent de knapste persoon die ik ooit gezien heb.”
“Dat geloof ik niet. Ik zie er oké uit. Een zeven.”
*kijkt naar Charlie zijn naakte lijf* “Wat zou je dit harige monster geven?”
“Een negen en een half.”
“Ik ben dus niet jouw droomman?”
“Jouw voeten zijn creepy groot. Daarom krijg je een halve minpunt.”
*kijkt naar zijn voeten* “Je weet wat men zegt over mannen met grote voeten, toch?”
“Dat klopt.” *grinnikt*
“Maakt dat het niet een beetje goed? Die halve punt?” *steekt zijn hand naar Charlie uit*
“Je hebt gelijk. We maken er een negen en driekwart van.”
“Kom nou hier bij me. Je hebt lang genoeg gestaan.”
*kruipt in bed, bovenop Simon*
*slaat zijn armen om Charlie heen en sluit content zijn ogen* “Dit is perfect.”
“Nietes. Jij moet ook nog alles uittrekken.”
“Dat gaat niet, ik ben wat verlegen geworden.” *plaagt Charlie maar*
“Pech gehad.” *opent Simon zijn broek*
“Ik vond het fijn om uit jouw mond te horen dat je blij bent met mijn haartjes.”
“Je bent leuk met of zonder haartjes.”
“Je haat haartjes, maar je houdt van mijn haartjes.”
“Inderdaad, je bent speciaal.”
*kijkt Charlie glimlachend aan* “Speciaal voor jou?”
“Inderdaad.” *glimlacht*
“Kleed me uit. Slaap met me.”
*trekt Simon zijn kleren uit, gaat bovenop zijn naakte echtgenoot liggen*
*knuffelt met Charlie, voelt zich terug verbonden met de jongeman* “Dit is lang geleden.”
“Dit is heel fijn.”
*sluit zijn ogen, ontspant helemaal* “Jij en ik.”
“Wil je slapen?”
*schudt zijn hoofd* “Met jou, maar dat gaat nog niet.”
“Dan is dit meer dan voldoende voor nu.”
“Heb je wel eens spijt dat je me benaderd hebt? Op mijn deur hebt geklopt?”
*schudt zijn hoofd* “Nog geen seconde.”
“Wil je me aanraken?”
“Mag dat? Waar?”
“Overal. Wat is jouw favoriete plekje?”
“Overal.” *begint over Simon zijn borst te strelen*
*vouwt zijn benen rondom Charlie zijn heupen, legt zijn handen op de jongeman zijn wangen en kijkt hem diep in de ogen aan* “Jij. Bent. Het. Voor. Mij.”
*bloost diep* “Weet je dat heel erg zeker?”
“Geen enkele twijfel. Jij bent het. Alleen jij. We krijgen een kindje samen.” *streelt met zijn vingers over Charlie zijn buik*
“We krijgen een prachtig kindje samen.”
“Wat vind jij van de naam Rosemary voor een meisje?”
“Dat vind ik geen leuke naam, een beetje te oud.”
“Ik ben dan ook een eeuw ouder dan jij.” *trekt een pruillip* “En Rose? Rosie?”
“Je wilt heel graag een naam met Rose erin, hm? Wat vind je van Rosalie?”
“Rosalie, ja, dat klinkt prachtig. Onze Rose.”
*glimlacht* “Als het een meisje is tenminste.”
“Als het een jongetje is, gaat hij CJ heten.”
“CJ? Waarom?”
“Chester Junior.”
“Nee, Chester is geen leuke naam.”
*rolt hen om, heeft zin om voorzichtig te stoeien*
“Ik ga nooit akkoord met Chester Junior. Echt niet.”
*duwt Charlie zijn armen in het matras boven zijn hoofd*
*kreunt, begint onder Simon te kronkelen* “Misschien noemen we hem wel Eugene.”
“Gadver, dat is een vreselijke naam.” *rolt hen opnieuw om zodat hij terug onderop ligt*
“Blijven we nou rollebollen?” *grinnikt*
“Totdat een van ons misselijk wordt.”
“Nee, jij blijft nu liggen.” *grijpt Simon zijn kruis vast*
“Laat mij nou lekker met je stoeien!” *hapt naar adem als zijn kruis gegrepen wordt*
“Ik ga met jou stoeien.” *kneedt er in*
*kreunt* “Voorzichtig.”
“Nee, ik ben al te lang voorzichtig met jou geweest.”
“Ik ben nog niet helemaal.. Fuck. Ga door.”
*begint Simon af te trekken*
*geniet hier immens van, kreunt, begint zwaarder te ademen*
*gaat ongestoord verder*
“Rustig.” *kronkelt*
“Nee, ik doe niet rustig.” *kneedt in Simon zijn ballen*
*vloekt, knijpt zijn ogen stijf dicht wanneer hij zijn orgasme voelt komen*
*blijft doorgaan*
*komt hard klaar over Charlie zijn handen heen, heeft al in tijden geen orgasme gehad, is dan ook even van de kaart*
*pakt een tissue om alles op te vegen, drukt een kus op Simon zijn lippen*
*kust Charlie zachtjes terug, zakt langzaam weg in slaap, is uitgeput*
*blijft even liggen kijken naar Simon, kruipt dan uit bed om in de badkamer een belangrijk telefoontje te plegen*
*slaapt de rest van de dag en de nacht, verandert van positie, claimt de grote lepel positie in zijn slaap en klemt Charlie als kleine lepel tegen zich aan*
*slaapt heerlijk in Simon zijn armen, had dit ook heel erg hard nodig blijkbaar*
*ontwaakt van de eerste zonnestralen op zijn gezicht die door de kier tussen de gordijnen heen valt, voelt Charlie zijn warme lijf in zijn armen, kreunt goedkeurend*
*wordt langzaam wakker door Simon zijn ademhaling en hartslag die veranderen, opent zijn ogen*
*opent ook zijn ogen, ziet Charlie, denkt een moment aan niets anders dan aan de diepgaande liefde voor de ander, drukt zijn lippen zachtjes op die van zijn echtgenoot*
*wordt verrast door deze kus, kust Simon wel terug, voelt vlinders in zijn buik*
*glimlacht tegen Charlie zijn lippen aan, heeft de lippen van de jongeman gemist*
“Goedemorgen.”
*drukt zijn neus in Charlie zijn hals, bijt daar vervolgens in de jongeman zijn huid*
*kreunt, heeft nu aan de ene kant een zuigplek en aan de andere kant lichte tandafdrukken*
*gromt* “Kan deze trui uit?”
*twijfelt even, maar knikt vervolgens, houdt zijn armen omhoog zodat Simon de trui kan uittrekken*
*trekt de trui uit en gooit hem van het bed, trekt Charlie vervolgens terug dicht tegen zich aan, snuift opnieuw de jongeman zijn geur op* “Beter.”
“Kus mijn hals. Alsjeblieft.”
*begint Charlie zijn hals te kussen, geeft heel veel kusjes*
*humt goedkeurend* “Lekker.”
*gaat verder, kruipt voorzichtig op zijn favoriete plaats, tussen Charlie zijn benen*
*zucht tevreden, houdt Simon vast*
*steekt zijn hand uit naar de telefoon, kan er net niet bij* “Roomservice?”
“Hoe laat is het?” *begint zich langzaam te beseffen dat Ray van niets weet, pakt zijn telefoon en ziet enkele gemiste oproepen en berichten, ‘Sorry, Simon en ik waren aan het praten en ik ben in slaap gesukkeld. Het spijt me!’*
*kijkt verslagen toe hoe Charlie druk met zijn telefoon is*
*‘Ik weet nog niet wanneer ik thuis kom, dit is belangrijk, tot straks x.’, legt zijn telefoon aan de kant en focust zich weer op Simon* “Roomservice klinkt heerlijk.”
*kruipt tussen Charlie zijn benen uit, loopt zonder iets te zeggen de badkamer in*
*zucht, blijft in bed liggen wachten*
*frist zich in de badkamer op, probeert zichzelf te kalmeren, keert vervolgens terug, neemt de telefoon om roomservice te bestellen*
“Kom terug in bed liggen. Alsjeblieft. Ik wil knuffelen.”
*kijkt naar Charlie terwijl hij eten bestelt, legt de hoorn neer en aarzelt zichtbaar*
*steekt zijn hand uitnodigend naar Simon uit*
*kruipt voorzichtig bij Charlie op bed, glimlacht*
*trekt Simon terug tussen zijn benen, wilt niet dat hun momentje samen voorbij is, streelt door de man zijn haren*
*sluit zijn ogen, geniet zichtbaar van deze onschuldige aanrakingen, kalmeert*
*blijft doorgaan, kalmeert zelf ook* “Mag jouw shirt ook uit?”
*humt instemmend, maar maakt geen aanstalten het Charlie gemakkelijk te maken zijn shirt uit te trekken*
*sjort aan het shirt, giechelt* “Je mag een heel klein beetje meewerken hoor, Si. Dat maakt het net wat haalbaarder.”
“Een klein beetje dan.” *helpt mee*
*heeft het shirt nu al snel uit, kust Simon zijn hals en sleutelbeen, streelt over zijn rug en borstkas* “De haartjes zijn terug.” *weet nog hoe vreemd het was toen Simon haarloos was in het ziekenhuis door de vele operaties en dergelijke waarbij ze geschoren hebben*
*rilt door de strelingen* “Je zal bijna zeggen dat je mijn haartjes gemist heb.”
“Blijkbaar hou ik toch meer van een harige Simon.”
“Blijkbaar, ja. Wie had dat ooit gedacht?”
“Ik niet.” *grinnikt, drukt zijn lippen op die van Simon*
*kust Charlie terug, moet terug wennen aan de lippen van zijn echtgenoot, heeft er zo een lange periode van afgekickt*
*trekt zich terug en kijkt Simon aan* “Voel je je beter?”
*kijkt Charlie aan* “Beter, ja. Dat wel.”
“Hoe kan ik ervoor zorgen dat je je goed voelt?”
“Door hier te blijven. Blijf bij me.”
“Vertrouw je me?”
*kijkt Charlie aan* “Ik wil je vertrouwen.”
“Dat is een begin.” *legt zijn handen op Simon zijn wangen* “Gaan we in therapie samen?”
*knikt* “Wil je dat nog?”
“Ja, dat wil ik.”
*kijkt Charlie aarzelend* “Wil je voor mij gaan?”
“Ik wil voor ons gaan.”
“Ik ook.” *drukt zijn lippen op die van Charlie*
*kust Simon liefdevol terug*
*schrikt op wanneer er op de deur geklopt wordt*
*fronst* “Wat is dat?”
“Roomservice. We moeten eten. Je moet me wel even loslaten.”
“Maar ik wil je niet loslaten.” *pruilt*
*drukt nogmaals zijn lippen op die van Charlie, voelt zich eindelijk weer geliefd door de jongeman* “Zullen we samen de deur open doen?”
“Twee half naakte mannen? Tuurlijk.” *grinnikt, kruipt samen met Simon uit bed om de deur te openen*
*lacht wanneer hij samen met Charlie naar de deur struikelt, houdt de jongeman dicht tegen zich aan terwijl hij de roomservice binnen laat, drukt Charlie nog wat meer beschermend tegen zich aan*
“Si, me niet pletten!” *grinnikt, neemt de roomservice aan en sluit de deur weer*
*sleurt Charlie terug naar bed, duwt de jongeman erop en kruipt bovenop hem* “Honger.”
“Ga je mij opeten?” *kijkt Simon aan*
*kijkt Charlie intens aan* “Kon ik dat maar. Ik red dat vast niet.”
*giechelt* “Gaan we op bed ontbijten?”
*knikt, trekt het karretje naar hen toe* “Ik ga je voeren.”
“Perfect, ik heb honger.” *opent zijn mond*
*neemt een beschuitje met kaas en brengt die naar Charlie zijn mond*
*neemt een grote hap en knabbelt er tevreden op, geniet enorm van dit moment*
*neemt zelf ook een hap, kijkt verliefd naar Charlie*
*wordt het hele ontbijt gevoerd, vindt het heerlijk*
*drukt een kus op Charlie zijn oor, hapt naar de oorlel, sabbelt er zachtjes aan*
*kreunt hierdoor*
*legt zijn hand op Charlie zijn bovenbeen en kneedt erin, terwijl hij met zijn andere hand Charlie zijn gezicht draait zodat hij bij de andere oorlel kan*
*kreunt luider* “Probeer je iets te bereiken?”
“Ik wil je terug toe-eigenen. Je warm maken voor me.” *hijgt*
“Je maakt me heel warm. Heel hard.”
“Wil je je uitkleden voor me? Volledig?”
“Dat wil ik.”
“Doe dat, alsjeblieft. Ik wil je terug zien.”
“Dan zal je me even los moeten laten.”
*laat Charlie los, kijkt toe*
*maakt er een leuk showtje van terwijl hij uit de kleren gaat*
*bijt op zijn onderlip* “Waarom ben jij zo knap?”
“Zo knap ben ik niet.”
*gromt* “Wel waar. Je bent de knapste persoon die ik ooit gezien heb.”
“Dat geloof ik niet. Ik zie er oké uit. Een zeven.”
*kijkt naar Charlie zijn naakte lijf* “Wat zou je dit harige monster geven?”
“Een negen en een half.”
“Ik ben dus niet jouw droomman?”
“Jouw voeten zijn creepy groot. Daarom krijg je een halve minpunt.”
*kijkt naar zijn voeten* “Je weet wat men zegt over mannen met grote voeten, toch?”
“Dat klopt.” *grinnikt*
“Maakt dat het niet een beetje goed? Die halve punt?” *steekt zijn hand naar Charlie uit*
“Je hebt gelijk. We maken er een negen en driekwart van.”
“Kom nou hier bij me. Je hebt lang genoeg gestaan.”
*kruipt in bed, bovenop Simon*
*slaat zijn armen om Charlie heen en sluit content zijn ogen* “Dit is perfect.”
“Nietes. Jij moet ook nog alles uittrekken.”
“Dat gaat niet, ik ben wat verlegen geworden.” *plaagt Charlie maar*
“Pech gehad.” *opent Simon zijn broek*
“Ik vond het fijn om uit jouw mond te horen dat je blij bent met mijn haartjes.”
“Je bent leuk met of zonder haartjes.”
“Je haat haartjes, maar je houdt van mijn haartjes.”
“Inderdaad, je bent speciaal.”
*kijkt Charlie glimlachend aan* “Speciaal voor jou?”
“Inderdaad.” *glimlacht*
“Kleed me uit. Slaap met me.”
*trekt Simon zijn kleren uit, gaat bovenop zijn naakte echtgenoot liggen*
*knuffelt met Charlie, voelt zich terug verbonden met de jongeman* “Dit is lang geleden.”
“Dit is heel fijn.”
*sluit zijn ogen, ontspant helemaal* “Jij en ik.”
“Wil je slapen?”
*schudt zijn hoofd* “Met jou, maar dat gaat nog niet.”
“Dan is dit meer dan voldoende voor nu.”
“Heb je wel eens spijt dat je me benaderd hebt? Op mijn deur hebt geklopt?”
*schudt zijn hoofd* “Nog geen seconde.”
“Wil je me aanraken?”
“Mag dat? Waar?”
“Overal. Wat is jouw favoriete plekje?”
“Overal.” *begint over Simon zijn borst te strelen*
*vouwt zijn benen rondom Charlie zijn heupen, legt zijn handen op de jongeman zijn wangen en kijkt hem diep in de ogen aan* “Jij. Bent. Het. Voor. Mij.”
*bloost diep* “Weet je dat heel erg zeker?”
“Geen enkele twijfel. Jij bent het. Alleen jij. We krijgen een kindje samen.” *streelt met zijn vingers over Charlie zijn buik*
“We krijgen een prachtig kindje samen.”
“Wat vind jij van de naam Rosemary voor een meisje?”
“Dat vind ik geen leuke naam, een beetje te oud.”
“Ik ben dan ook een eeuw ouder dan jij.” *trekt een pruillip* “En Rose? Rosie?”
“Je wilt heel graag een naam met Rose erin, hm? Wat vind je van Rosalie?”
“Rosalie, ja, dat klinkt prachtig. Onze Rose.”
*glimlacht* “Als het een meisje is tenminste.”
“Als het een jongetje is, gaat hij CJ heten.”
“CJ? Waarom?”
“Chester Junior.”
“Nee, Chester is geen leuke naam.”
*rolt hen om, heeft zin om voorzichtig te stoeien*
“Ik ga nooit akkoord met Chester Junior. Echt niet.”
*duwt Charlie zijn armen in het matras boven zijn hoofd*
*kreunt, begint onder Simon te kronkelen* “Misschien noemen we hem wel Eugene.”
“Gadver, dat is een vreselijke naam.” *rolt hen opnieuw om zodat hij terug onderop ligt*
“Blijven we nou rollebollen?” *grinnikt*
“Totdat een van ons misselijk wordt.”
“Nee, jij blijft nu liggen.” *grijpt Simon zijn kruis vast*
“Laat mij nou lekker met je stoeien!” *hapt naar adem als zijn kruis gegrepen wordt*
“Ik ga met jou stoeien.” *kneedt er in*
*kreunt* “Voorzichtig.”
“Nee, ik ben al te lang voorzichtig met jou geweest.”
“Ik ben nog niet helemaal.. Fuck. Ga door.”
*begint Simon af te trekken*
*geniet hier immens van, kreunt, begint zwaarder te ademen*
*gaat ongestoord verder*
“Rustig.” *kronkelt*
“Nee, ik doe niet rustig.” *kneedt in Simon zijn ballen*
*vloekt, knijpt zijn ogen stijf dicht wanneer hij zijn orgasme voelt komen*
*blijft doorgaan*
*komt hard klaar over Charlie zijn handen heen, heeft al in tijden geen orgasme gehad, is dan ook even van de kaart*
*pakt een tissue om alles op te vegen, drukt een kus op Simon zijn lippen*
*kust Charlie zachtjes terug, zakt langzaam weg in slaap, is uitgeput*
*blijft even liggen kijken naar Simon, kruipt dan uit bed om in de badkamer een belangrijk telefoontje te plegen*
-
Joyce
- Berichten: 1685
- Lid geworden op: 07-01-2018 20:50
Re: DE VOORGESCHIEDENIS (2)
Charlie & Ray - 2 december 2022
*neemt vrijwel direct op als hij ziet dat Charlie hem belt* “Hey, ben je terug uit je verdwijning?”
“Sorry, het was niet mijn bedoeling om je ongerust te maken.”
“Het geeft niet. Ben je onderweg naar huis?”
“Ik ben bij Simon. In een hotelkamer.”
“En wanneer kom je naar huis?”
“Ik wil dit niet over de telefoon doen, maar..” *haalt diep adem* “Simon en ik hebben besloten in relatietherapie te gaan. Hij wil en kan mij niet delen en ik denk niet dat hij daarin zal veranderen van gedachte.”
*zwijgt totaal in shock, slikt moeizaam*
“Ray, ik hou van je. Dat doe ik echt, maar ik hou meer van hem en ik krijg een kindje samen met hem. Ik heb altijd gezegd dat mijn huwelijk voor gaat. Het spijt me zo. Ik wil je geen pijn doen. Ik haat mezelf hierom.”
“Je houdt meer van hem en daarom dump je mij bij het oud vuil.”
“Dat is niet zo. Zeg dat alsjeblieft niet. Ik zie gewoon geen andere mogelijkheid.”
“Ik denk dat het beter is als ik je nu ophang. Voordat ik dingen zeg waar ik spijt van krijg.”
“Je hebt al het recht om boos te zijn.”
“Met boos zijn, win ik niets.”
“Het spijt me.”
“Ik spreek je, goed?” *hangt op, met een gebroken hart*
*begint te huilen*
*neemt vrijwel direct op als hij ziet dat Charlie hem belt* “Hey, ben je terug uit je verdwijning?”
“Sorry, het was niet mijn bedoeling om je ongerust te maken.”
“Het geeft niet. Ben je onderweg naar huis?”
“Ik ben bij Simon. In een hotelkamer.”
“En wanneer kom je naar huis?”
“Ik wil dit niet over de telefoon doen, maar..” *haalt diep adem* “Simon en ik hebben besloten in relatietherapie te gaan. Hij wil en kan mij niet delen en ik denk niet dat hij daarin zal veranderen van gedachte.”
*zwijgt totaal in shock, slikt moeizaam*
“Ray, ik hou van je. Dat doe ik echt, maar ik hou meer van hem en ik krijg een kindje samen met hem. Ik heb altijd gezegd dat mijn huwelijk voor gaat. Het spijt me zo. Ik wil je geen pijn doen. Ik haat mezelf hierom.”
“Je houdt meer van hem en daarom dump je mij bij het oud vuil.”
“Dat is niet zo. Zeg dat alsjeblieft niet. Ik zie gewoon geen andere mogelijkheid.”
“Ik denk dat het beter is als ik je nu ophang. Voordat ik dingen zeg waar ik spijt van krijg.”
“Je hebt al het recht om boos te zijn.”
“Met boos zijn, win ik niets.”
“Het spijt me.”
“Ik spreek je, goed?” *hangt op, met een gebroken hart*
*begint te huilen*
-
Joyce
- Berichten: 1685
- Lid geworden op: 07-01-2018 20:50
Re: DE VOORGESCHIEDENIS (2)
Charlie & Simon - 2 december 2022
*heeft een nare droom, waarin Charlie er met Ray vandoor gaat en hun dochtertje meeneemt, jammert in zijn slaap*
*komt nog een tikkeltje snotterend terug de kamer in, kruipt bij Simon in bed*
*kruipt in zijn slaap tegen Charlie aan, op zoek naar veiligheid*
*knuffelt Simon*
*ontwaakt door een bepaalde spanning die hij onbewust opmerkt, opent zijn ogen en kijkt met een wazige blik naar zijn echtgenoot* “Huil je?”
“Ja, maar het is oké.”
*knippert met zijn ogen, wrijft erin* “Om mij? Door mij?”
“Ik heb Ray gebeld om te zeggen dat ik bij jou blijf.”
“Oh..” *trekt Charlie in zijn armen om hem te troosten*
“Ik brak zijn hart, Si.”
*streelt geruststellend over Charlie zijn rug, kust zijn voorhoofd*
“Ik haat mezelf.”
“Ik wil niet dat je dat zegt of ook maar denkt.”
“Hoe kon ik zijn hart nou breken?”
“Hem aan het lijntje houden zal oneerlijker geweest zijn.”
“Dat is ook zo.” *heeft zelf ook een gebroken hart*
*kijkt naar Charlie, ziet het verdriet in de jongeman zijn ogen, krimpt ineen*
*streelt over Simon zijn wang*
“Ga je me dit kwalijk nemen? Ooit?”
“Nee.”
“Beloof je me dat?”
“Ik beloof het.”
*glimlacht, sluit zijn ogen* “Ik word beter voor jou.”
“Dankjewel.” *drukt een kus op Simon zijn lippen*
“Ik ben alleen zo moe.”
“Je moet voldoende uitrusten.”
“Ik wil niet uitrusten. Er is nog zoveel te doen.”
“Vandaag niet.”
“We hebben nog maar twintig weken. We moeten een huis vinden. Een huis verkopen.”
“Een babykamer inrichten.”
“Een naam bedenken.”
“Dat komt vanzelf wel. Ga je nog steeds het geslacht vragen?”
“Ik weet het niet. Misschien niet. Voor jou.”
“Als je besluit het te vragen, mag je het mij absoluut niet laten weten, oké?”
“Ik wil niet tegen je liegen, dus dan wil ik het ook niet weten.”
“Dankjewel, Si.”
“Ik wil ook naar Engeland.”
“Hoe zie je dat precies voor je?”
“Ik weet het niet. Ik vind Amerika vreselijk. Ik heb hier niemand behalve jou.”
“En jouw zusje dan? En mijn ouders?”
“De liefde van jouw ouders naar mij toe is bekoeld. Ze wilden me niet in huis hebben gisteren.”
“Dat wilden ze zeker wel!”
*kijkt Charlie onzeker aan* “Denk je dat echt?”
“Dat weet ik zeker.”
“Ze hebben geen een keer gevraagd hoe het met me ging.”
“Je was bezig met Cas en de baby, toch?”
“Je zal wel gelijk hebben en ik ben tenslotte niet hun zoon.”
“Mam heeft je toch geknuffeld?”
“Je hebt ook wel gelijk. Ik mis hen.”
“En jouw zusje? Die kan ook niet mee naar Engeland.”
“Je hebt gelijk. Ik zal haar ook heel erg missen. Ik ben gek op haar. Ze gaat vast heel blij zijn voor ons. Als ze over ons kindje hoort.”
“Ze wordt een heel enthousiaste tante.”
“Ben jij ook nog blij met ons kindje?”
“Ik ben heel erg blij met ons kindje.”
“Heb jij nog ideetjes wat namen betreft?”
“Niet meteen.”
“Ik vind Louise ook een mooie naam. Of Gracie.”
“Gracie is aandoenlijk. Gracie Bennett.”
*glimlacht gelukzalig, legt een hand op Charlie zijn bil* “Bevalt het je?”
“Het is een kanshebber.”
“Ik wil dat jij ook met suggesties komt.”
“Ik ben niet goed in namen verzinnen.”
“Onzin. Je bent vast een ster erin.”
“Ik ga een naam bedenken zodra ik ons kleintje in de armen heb.”
*kust Charlie liefdevol, verlangend naar dat ene moment*
*kust Simon hard terug, denkt even aan Ray die hem nu vast haat*
*kneedt in Charlie zijn billen tijdens de kus*
*kreunt*
“Lekker, lieverd?”
“Mijn billen zijn gevoelig.”
“Dat weet ik toch.” *glimlacht, blijft lekker in Charlie zijn billetjes kneden, dommelt half weg*
“Ga je nu in slaap vallen?”
“Ik zou niet durven. Ik ben nog hartstikke wakker.”
“Ik wil seks.”
*opent zijn ogen en kijkt Charlie aan* “Wat als ik instort? Ik ben nog niet helemaal fit.”
“Je gaat niet instorten.”
“Ik wil met je vrijen. Neem je het van me over als ik moe word?”
“Dat zal ik zeker doen.”
*draait hen om zodat hij bovenop komt te liggen, begint Charlie zijn borstkas te kussen om zijn lief nog wat meer op te warmen*
*is er al helemaal klaar voor, kreunt verhit*
“Heb je glijmiddel?” *kneedt in Charlie zijn balletjes*
“Spuug is goed.”
*bespuugt zijn vingers, welke hij vervolgens naar binnen drukt*
*kreunt genietend*
*rekt Charlie voorzichtig op, drukt zijn gezicht in Charlie zijn hals, ruikt aan zijn heerlijke mannetje*
“Fuck. Neem me. Nu.”
*trekt zijn vingers terug, positioneert zich en duwt zich vervolgens heel voorzichtig naar binnen*
*jammert*
*duwt zich volledig naar binnen en houdt dan halt* “Dit is lang geleden.”
“Heel lang geleden.”
“Voelt het goed voor jou?” *streelt over Charlie zijn bovenbenen*
*knikt* “Ik had hier behoefte aan.”
“Knapperd.” *begint heel rustig te bewegen*
*kreunt*
*voert het tempo op, kijkt Charlie verliefd aan*
*wordt er een beetje emotioneel van*
*kust een traan weg die over Charlie zijn wang rolt*
*drukt Simon dicht tegen zich aan*
*bedrijft heel liefdevol de liefde met zijn echtgenoot*
*valt na de daad in slaap*
*valt ook in slaap, met Charlie in zijn armen, tevreden*
*slaapt onrustig, denkt aan RayRay*
*heeft een nare droom, waarin Charlie er met Ray vandoor gaat en hun dochtertje meeneemt, jammert in zijn slaap*
*komt nog een tikkeltje snotterend terug de kamer in, kruipt bij Simon in bed*
*kruipt in zijn slaap tegen Charlie aan, op zoek naar veiligheid*
*knuffelt Simon*
*ontwaakt door een bepaalde spanning die hij onbewust opmerkt, opent zijn ogen en kijkt met een wazige blik naar zijn echtgenoot* “Huil je?”
“Ja, maar het is oké.”
*knippert met zijn ogen, wrijft erin* “Om mij? Door mij?”
“Ik heb Ray gebeld om te zeggen dat ik bij jou blijf.”
“Oh..” *trekt Charlie in zijn armen om hem te troosten*
“Ik brak zijn hart, Si.”
*streelt geruststellend over Charlie zijn rug, kust zijn voorhoofd*
“Ik haat mezelf.”
“Ik wil niet dat je dat zegt of ook maar denkt.”
“Hoe kon ik zijn hart nou breken?”
“Hem aan het lijntje houden zal oneerlijker geweest zijn.”
“Dat is ook zo.” *heeft zelf ook een gebroken hart*
*kijkt naar Charlie, ziet het verdriet in de jongeman zijn ogen, krimpt ineen*
*streelt over Simon zijn wang*
“Ga je me dit kwalijk nemen? Ooit?”
“Nee.”
“Beloof je me dat?”
“Ik beloof het.”
*glimlacht, sluit zijn ogen* “Ik word beter voor jou.”
“Dankjewel.” *drukt een kus op Simon zijn lippen*
“Ik ben alleen zo moe.”
“Je moet voldoende uitrusten.”
“Ik wil niet uitrusten. Er is nog zoveel te doen.”
“Vandaag niet.”
“We hebben nog maar twintig weken. We moeten een huis vinden. Een huis verkopen.”
“Een babykamer inrichten.”
“Een naam bedenken.”
“Dat komt vanzelf wel. Ga je nog steeds het geslacht vragen?”
“Ik weet het niet. Misschien niet. Voor jou.”
“Als je besluit het te vragen, mag je het mij absoluut niet laten weten, oké?”
“Ik wil niet tegen je liegen, dus dan wil ik het ook niet weten.”
“Dankjewel, Si.”
“Ik wil ook naar Engeland.”
“Hoe zie je dat precies voor je?”
“Ik weet het niet. Ik vind Amerika vreselijk. Ik heb hier niemand behalve jou.”
“En jouw zusje dan? En mijn ouders?”
“De liefde van jouw ouders naar mij toe is bekoeld. Ze wilden me niet in huis hebben gisteren.”
“Dat wilden ze zeker wel!”
*kijkt Charlie onzeker aan* “Denk je dat echt?”
“Dat weet ik zeker.”
“Ze hebben geen een keer gevraagd hoe het met me ging.”
“Je was bezig met Cas en de baby, toch?”
“Je zal wel gelijk hebben en ik ben tenslotte niet hun zoon.”
“Mam heeft je toch geknuffeld?”
“Je hebt ook wel gelijk. Ik mis hen.”
“En jouw zusje? Die kan ook niet mee naar Engeland.”
“Je hebt gelijk. Ik zal haar ook heel erg missen. Ik ben gek op haar. Ze gaat vast heel blij zijn voor ons. Als ze over ons kindje hoort.”
“Ze wordt een heel enthousiaste tante.”
“Ben jij ook nog blij met ons kindje?”
“Ik ben heel erg blij met ons kindje.”
“Heb jij nog ideetjes wat namen betreft?”
“Niet meteen.”
“Ik vind Louise ook een mooie naam. Of Gracie.”
“Gracie is aandoenlijk. Gracie Bennett.”
*glimlacht gelukzalig, legt een hand op Charlie zijn bil* “Bevalt het je?”
“Het is een kanshebber.”
“Ik wil dat jij ook met suggesties komt.”
“Ik ben niet goed in namen verzinnen.”
“Onzin. Je bent vast een ster erin.”
“Ik ga een naam bedenken zodra ik ons kleintje in de armen heb.”
*kust Charlie liefdevol, verlangend naar dat ene moment*
*kust Simon hard terug, denkt even aan Ray die hem nu vast haat*
*kneedt in Charlie zijn billen tijdens de kus*
*kreunt*
“Lekker, lieverd?”
“Mijn billen zijn gevoelig.”
“Dat weet ik toch.” *glimlacht, blijft lekker in Charlie zijn billetjes kneden, dommelt half weg*
“Ga je nu in slaap vallen?”
“Ik zou niet durven. Ik ben nog hartstikke wakker.”
“Ik wil seks.”
*opent zijn ogen en kijkt Charlie aan* “Wat als ik instort? Ik ben nog niet helemaal fit.”
“Je gaat niet instorten.”
“Ik wil met je vrijen. Neem je het van me over als ik moe word?”
“Dat zal ik zeker doen.”
*draait hen om zodat hij bovenop komt te liggen, begint Charlie zijn borstkas te kussen om zijn lief nog wat meer op te warmen*
*is er al helemaal klaar voor, kreunt verhit*
“Heb je glijmiddel?” *kneedt in Charlie zijn balletjes*
“Spuug is goed.”
*bespuugt zijn vingers, welke hij vervolgens naar binnen drukt*
*kreunt genietend*
*rekt Charlie voorzichtig op, drukt zijn gezicht in Charlie zijn hals, ruikt aan zijn heerlijke mannetje*
“Fuck. Neem me. Nu.”
*trekt zijn vingers terug, positioneert zich en duwt zich vervolgens heel voorzichtig naar binnen*
*jammert*
*duwt zich volledig naar binnen en houdt dan halt* “Dit is lang geleden.”
“Heel lang geleden.”
“Voelt het goed voor jou?” *streelt over Charlie zijn bovenbenen*
*knikt* “Ik had hier behoefte aan.”
“Knapperd.” *begint heel rustig te bewegen*
*kreunt*
*voert het tempo op, kijkt Charlie verliefd aan*
*wordt er een beetje emotioneel van*
*kust een traan weg die over Charlie zijn wang rolt*
*drukt Simon dicht tegen zich aan*
*bedrijft heel liefdevol de liefde met zijn echtgenoot*
*valt na de daad in slaap*
*valt ook in slaap, met Charlie in zijn armen, tevreden*
*slaapt onrustig, denkt aan RayRay*