Love story

[Brenda]

We were both young when I first saw you
I close my eyes and the flashback starts I’m standing there
On the balcony needed some air

Het was een mooie, heldere avond. De maan en de sterren schenen op hem neer. Met gesloten ogen focuste hij zich op zijn versnelde ademhaling. In, uit. In, uit. Nachtmerries hoorden iets voor kleine kinderen te zijn, maar toch had hij er nog wel vaak last van. Het draaide altijd om hetzelfde. De angst om verlaten te worden zat diep in hem geworteld en plaagde hem des te meer tijdens zijn slaap. Het was maar een nare droom, het was maar een nare droom… Langzaam opende hij zijn ogen weer en keek naar het bos dat zich achter het huis uitstrekte. Zijn blik dwaalde langs de bomen, zijn blik bleef hier en daar even hangen maar dan keek hij toch weer verder.
Plots was er een licht aan zijn linkerkant die zijn aandacht trok. Het huis langs het zijne was maandenlang onbewoond geweest, maar nu was er een nieuwe familie ingetrokken. Blijkbaar was er nog iemand die niet kon slapen vannacht. Het duurde even voordat zijn ogen zich scherp stelden, maar toen zag hij dat er een jongeman voor het raam stond die richting zijn balkonnetje keek. De jongeman keek hem nieuwsgierig aan, en hij keek even nieuwsgierig terug. Het was een staarwedstrijdje die enkele minuten stand hield, tot de jongeman even van het raam wegliep om weer terug te komen met een notitieblok in zijn handen en een zwarte stift.
Hij kribbelde een snelle boodschap in grote letters zodat deze van op afstand te lezen was. Gaat het? Hij glimlachte zwakjes door de bezorgdheid van deze vreemde, en hij knikte. Het ging wel weer… Een soort van. De jongeman glimlachte zwakjes, draaide de pagina om en begin weer te kribbelen. Echt? Blijkbaar had hij een erg opmerkzame buur. Aangezien non-verbale communicatie zo zijn beperkingen had, besloot hij ook snel een notitieblok te pakken en een zwarte stift. Hij dacht even na over wat hij zou schrijven, en besloot vervolgens op eerlijk te zijn. Nachtmerrie. Hij hield de notitieblok met trillende handjes omhoog. Zou de ander hem uitlachen? Hij hoopte van niet.
De ander keek even naar zijn boodschap en ging weer aan het werk. Wat is jouw naam? Niet echt een reactie die hij verwacht had, maar hij kon deze vraag wel makkelijk beantwoorden. Christopher. De ander liep weer weg van zijn raam, Christopher wist niet goed wat er nu weer ging gebeuren. De minuten kropen voorbij tot de ander weer verscheen, met een teddybeer in zijn handen. Hij liet nadrukkelijk zien hoe hij een papiertje met de naam ‘CHRISTOPHER’ op de teddybeer plakte, om deze vervolgens een dikke knuffel te geven. Christopher schoot in de lach door dit gebaar. De andere jongen lachte ook. Ze lachten enkele minuten lang, waarna Christopher weer zijn notitieblok pakte. Wat is jouw naam? Blijkbaar had de buurjongen deze vraag al zien aankomen, want hij hield een blad op waar zijn naam al op geschreven stond. Elton. Zijn buurjongen heette Elton.

[Brenda]

Just a kiss on the lips in the moonlight
Just a touch of a fire burning so bright
I don’t want to mess this thing up
I don’t want to push to far

“Een kus maar, Chris, wat kan er nou gebeuren? Je moet het ooit leren!” Het was vrijdagavond. Twee jongens van zestien zaten tegenover elkaar op Christophers bed. Ze waren die avond op een feestje geweest en hadden beiden gedronken, iets wat eigenlijk niet echt legaal was, maar ze deden wel vaker dingen die niet helemaal legaal waren. Elton en zijn dwaze ideeën hadden hen wel vaker in de problemen gebracht dan Chris kon tellen.
“Dit is een dwaas plan, Elton!” Op het feestje was Mark geweest. Mark, de prachtige-blauwe-ogen-en-duidelijke-sixpack-zichtbaar-onder-zijn-shirt Mark. Christopher had al een crush op Mark toen ze nog kinderen waren. Mark was de reden dat hij wist dat hij op mannen viel, dat hij nooit op een vrouw verliefd zou kunnen worden. Mark was erg belangrijk. Mark was de heilige graal. Onaantastbaar voor de toch wel ietwat verlegen Christopher, tot vanavond. Want vanavond was prachtige-blauwe-ogen-en-duidelijke-sixpack-zichtbaar-onder-zijn-shirt Mark naar hem toe gelopen en had hem op date gevraagd. Het was zo out of the blue geweest dat Christopher geen woord kon uitbrengen op het moment zelf.
Gelukkig was zijn wingman Elton aan zijn zijde die ja had gezegd namens hem. Elton die Christophers telefoonnummer in Marks telefoon had gezet zodat deze verder konden afspreken. Elton die zei dat Christopher vrij was volgende week, dat ze dit weekend nog plannen hadden, iets wat niet geheel waar was maar Elton wist dat Christopher tijd nodig had om zich voor te bereiden.
“Je bent nerveus voor je eerste kus, kus mij nou maar gewoon idioot! Ik kan het je leren!” Het was op weg naar huis dat Christopher eindelijk kon bevatten wat er gebeurd was, dat hij begon te panikeren dat hij een serieus gebrek aan ervaring had op vlak van de liefde. Het was door die paniek dat Elton hem had voorgesteld om enkele ‘lessen in de liefde’ te geven, alsof zijn beste vriend zo een expert was daarin. Chris wist dat Elton loog wanneer hij aan het opscheppen was tegenover hun vrienden over hoeveel jongens hij al gekust had. Hij wist dat Elton net zo onervaren was als Christopher zelf, hoeveel zelftrouwen hij ook uitstraalde. Misschien hadden ze allebei wel nood aan iemand vertrouwd om te exploreren…
“Is het niet vreemd om dit te doen… Als vrienden…?” Vroeg Christopher, het was duidelijk dat hij het idee toch in overweging aan het nemen was, en dit maakte dat Elton doorzette. “Nee, er is niemand die ik zo erg als vertrouw als jij, Christopher.”
En toen kusten ze. Christopher wist eigenlijk niet eens meer wie de eerste stap nou effectief gezet had, maar het deed er niet zo. Heel zacht, heel voorzichtig. Het voelde fijn aan. Heel fijn. Al giechelend en grinnikend zette ze nog meerdere kussen in. Ze begonnen te experimenteren met allerlei dingen die ze gezien hadden van kussen uit allerlei soorten films. De hormonen gierden door hun lichamen, en Christopher wist dat er nog meer experimenten zouden volgen in hun toekomst.

[Brenda]

When you said your last goodbye
I died a little bit inside
You took my soul and wiped it clean
Our love was made for movie scenes

“Moet je echt gaan, El?” Christopher zat op het bed van zijn beste vriend en keek naar de jongeman, die druk in de weer was om zijn spullen in te pakken. Elton had het uitgesteld tot het laatste moment, zoals altijd. De jongeman kon nooit eens een beetje op tijd plannen en dat toonde zich maar weer eens. “Ja, ik heb oriëntatieweek al gemist, Chris,” zei Elton wat afwezig, zijn focus lag duidelijk ergens anders.
Christopher wriemelde aan zijn mouw. Hij kon zich ook niet focussen op dit moment. Zijn gedachten schoten de hele tijd heen en weer tussen heden en verleden, en de toekomst die er heel anders uit zag nu Elton besloten had om aan de andere kant van het land te gaan studeren. De jongeman had last minute besloten dat hij toch liever naar New York ging om zijn studie aan te vatten. Christopher snapte het niet, en het deed hem veel pijn dat zijn beste vriend hem niet betrokken had in deze keuze. Ze bespraken altijd alles samen…
Misschien was het zijn eigen schuld wel dat Elton er vandoor ging. Het ging immers bergafwaarts met hun vriendschap sinds hij een relatie aan was gegaan met Mark. Elton vond dat Mark niet goed genoeg voor hem was, dat Christopher zich te veel naar het leven van Mark moest schikken en niet meer genoeg tijd besteedde aan zijn eigen leven… Christopher had Elton ervan beschuld dat hij gewoon jaloers was en ze hadden een erge ruzie gehad, waarvan ze nog steeds niet echt hersteld leken te zijn. Dus misschien was het Christopher zijn schuld wel. Misschien…
“Zo, dat was het laatste.” Zei Elton waarna hij zijn koffer dicht ritste. Hij zette de koffer vervolgens op de grond en rolde deze de gang op om deze vervolgens op te tillen en van de trap af te dalen. Christopher besloot zichzelf nuttig te maken en kwam overeind, pakte ook een koffer en deed hetzelfde. Stilzwijgend laadde ze Christophers auto in, waarna Elton nog afscheid nam van zijn ouders. Christopher had erop gestaan om Elton naar de luchthaven te brengen. Hij wilde het afscheid uitstellen tot het laatste moment. Misschien hoopte hij wel dat Elton zich dan nog zou bedenken. Hij bedacht zich immers zo vaak op het laatste moment… Maar deze keer was zijn beste vriend standvastig. Het deed Christopher enorm veel pijn. “Nou, veilige reis. Stuur me wanneer je landt, oke?” Zei hij tegen Elton waarna hij zijn armen open hield. Elton knikte en sloot zijn armen om hem heen. De knuffel duurde lang, blijkbaar hadden ze er beiden nood aan. “Dag, Christopher,” fluisterde hij zachtjes, waarna hij als eerste losliet. “Dag, Elton.”

[Brenda]

I haven’t seen you in ages
Sometimes I find myself
Wondering where you are

De luchthaven van New York was immens. Het leek wel een mierenhoop, zoveel mensen liepen kriskras door elkaar. Christopher voelde zich overweldigd en extatisch. Eindelijk zou hij Elton weer zien. Het leek zo lang geleden dat hij de jongeman gezien had, ook al was het realiteit slechts enkele maanden. Het was vreemd om niet meer langs elkaar te wonen, om niet meer naar buiten te zien een glimp op te vangen van zijn buurjongen…
“Chris!” Een stem die hij uit duizenden zou herkennen klonk uit de menigte. Hij rende er meteen naar toe, trok zijn koffer haastig achter zich aan. Elton ving hem op in zijn armen, de jongeman had zijn kenmerkende, brede grijns op zijn gezicht. “Welcome to New York!” Zij aan zij verlieten ze samen de luchthaven, druk pratend alsof ze niet op dagelijkse basis contact hadden. Toegegeven, de eerste twee weken na Eltons vertrek was het radiostil geweest tussen de twee. Twee lange, ellendige weken waarna Christopher het niet meer volhield en zijn beste vriend begon te bombarderen met berichten en memes, die gelukkig al snel weer beantwoord werden als vanouds. Misschien hadden ze beiden wel nood gehad aan de afstand om wat perspectief te krijgen.
De hele dag spendeerden ze aan sightseeing, het was alsof Elton een geboren New Yorker was, zo goed was de rondleiding wel. Geïnteresseerd had Christopher naar zijn ellelange verhalen geluisterd en vragen gesteld om nog meer te weten te komen. Het was een heel erg fijne dag, die uitmondde in club waar ze behoorlijk los gingen. Christopher werd voorgesteld aan Eltons nieuwe New York vrienden en die ontmoeting ging gepaard met ontzettend veel drank en dansen. Christopher was behoorlijk dronken tegen de tijd dat ze aankwamen in Eltons studentenflatje.
Elton hield hem gelukkig overeind tot aan de bank, waar Christopher meteen neerviel en in zijn val Elton meesleurde. Ze kwamen in een erg intieme positie terecht waar Christopher meerdere herinneringen aan had. Het maakte dat hij het warm kreeg, heel erg warm, en aan Eltons ogen te zien en de bult in diens broek…
De volgende dag werden ze wakker in Eltons bed, knuffelend, naakt. De seks was heerlijk geweest, ondanks dat ze beiden dronken waren, of misschien maakte dat het nog wel beter. Al had Christopher het gevoel dat er iets niet helemaal pluis was, toen hij een vreselijk kater had en Elton oké leek. Was zijn beste vriend wel dronken geweest? Hij kon zich het opeens niet meer herinneren of Elton wel bier had gedronken…
Ze lagen nog in bed, naar elkaar starend in stilte tot het moment dat Elton zijn mond open trok. “Waarom ben je bij hem, Chris?” Het was een vraag die nog nooit zo direct uitgesproken was. Elton had wel vaker kritiek gegeven op Mark, maar nooit deze vraag gesteld. Christopher wist echter wel het antwoord. “Omdat ik op jullie beiden verliefd was, maar jij wilde mij niet.”
Hij kon zich het moment nog herinneren waarop hij de harde realiteit onder ogen was gekomen dat zijn beste vriend niet hetzelfde voelde als hij. Het was op een avond geweest dat hij op zijn balkon had gestaan en naar Eltons raam had gekeken, om daar te zien hoe deze seks had met een ander. Het was, voor zover hij wist, de eerste keer dat Elton iemand anders mee naar bed had genomen, en het had hem zo vreselijk veel pijn gedaan. Elton had hem immers gezegd dat hij een familieding had die avond, hij had tegen hem gelogen, hem bedrogen… Christopher had de dag nadien Elton verteld dat hij niet langer samen dingen wilde ontdekken. Dat dit fase voorbij was.
“Niet huilen, alsjeblieft,” zei Elton zachtjes terwijl hij enkele tranen wegveegde. Hij leek zelf ook het huilen nabij, zijn ogen vulden zich met tranen. Het was een van de weinige momenten dat hij zijn beste vriend zo kwetsbaar zag. Het was zo mooi om te zien. “Ik heb jou altijd gewild, Chris, maar ik dacht nooit dat ik goed genoeg voor je was. Omdat ik soms twijfelde aan mijn gevoelens, omdat ik ook naar andere mannen verlangd heb…”
Zachtjes kusten ze elkaars tranen weg, terwijl ze praten over alles wat ze nooit eerder uit durven te spreken. Een openhartig gesprek dat Christopher nooit zou vergeten. Het was het begin van hun affaire, want zoals Christopher al langer wist, was hij verliefd op Elton en op Mark. Hij zou doorheen de jaren merken dat hij nog vaak verliefd zou worden, maar er was altijd één constante, en dat was Elton. Elton was the one.

[Brenda]

Oh, I never knew you were the someone waiting for me
'Cause we were just kids when we fell in love
Not knowing what it was
I will not give you up this time

“Hij gaat het uitmaken vanavond, ik voel het gewoon dat hij iets in zijn schild voert…” Het was een kerstfeestje onder vrienden, Christopher stond in een hoekje te praten met Scott terwijl hij Elton vanop afstand bestudeerde. Doorheen de jaren hadden ze een beetje een knipperlichtrelatie gehad. Ze waren maandenlang samen, gingen uit elkaar omdat er iemand nieuw in het spel kwam, en kwamen weer terug samen. Het was een behoorlijke rollercoaster geweest aan emoties, maar toch had Christopher er geen spijt van dat hun liefdesleven zo verliep. Want ondanks alle verwarring en verdriet, bleven ze altijd eerlijk tegen elkaar en leerden ze beter met elkaar communiceren. Ze konden volledig zichzelf zijn bij elkaar en dat gevoel had Christopher nog nooit gehad met iemand. Het was een once in a lifetime thing.
Hun huidige ‘aan’ periode hield nu ruim een jaar in stand. Toegegeven, er waren hier en daar nog avonden geweest waar een van de twee buitenshuis zijn genot ging zoeken, maar dat telde niet echt als een break-up. Ze hadden een open relatie met duidelijke spelregels en dit beviel hen goed. Tenminste, dat dacht Christopher toch, maar de afgelopen weken gedroeg Elton zich vreemd. Hij hield iets voor hem verborgen, en dat betekende niet veel goeds…
“Mag ik iedereen zijn aandacht graag?” Elton stond plotseling in het midden van de kamer en iedereen richtte zich meteen naar hem. “Chris, kan je even hier komen, alsjeblieft?”
Aarzelend stapte Christopher richting zijn vriend. Hij ging hem niet publiekelijk dumpen, toch? Dat zou onnodig wreed zijn, hem zo voor schut zetten. Het maakte dat Christopher het liefst weg zou rennen, zo nerveus werd hij van dit moment… “El, wat is dit?” Vroeg hij dan ook zachtjes, waarna iets gebeurde wat hij nooit van zijn leven verwacht had. Elton ging op een knie en haalde een doosje uit zijn broekzak, waarin een ring zat. Holy shit. “Chris, ik weet dat onze relatie niet bepaald traditioneel is, maar ik weet zeker dat er niemand anders is waar ik de rest van zijn leven mee wil delen. Ik hou zo verdomd veel van je. Wil je me de gelukkigste man op aarde maken en met me trouwen?”
In een minuutlange stilte flitste alle hoogtepunten uit hun leven samen aan Christopher voorbij. De teddybeer, de kus, het afscheid, de openhartige gesprekken in bed… Er was zo ontzettend veel liefde in al die momenten, vanaf de eerste ontmoeting tot dit moment. De minuut stilte maakte Elton en hun toeschouwers duidelijk wat onrustig, maar Christopher verloste hen eindelijk uit hun lijden. “Ja, ik trouw met je.”