Rackson - Little Princess

[Brenda]

De storm was onverwacht. Geen enkel weerstation bleek het opgemerkt te hebben. Hij had nog wel zo hard alles in de gaten gehouden, want zijn vlucht mocht niet uitgesteld worden. Uitgesloten. Hij kon het niet maken om niet op tijd thuis te komen. Niet vandaag. No way in hell. Het was een absolute nachtmerrie. Hoe kon hij dit ooit goed maken met zijn kleine meid? Jackson zat met zijn handen in het haar.
“… De vlucht naar New York heeft twee uur vertraging.” Een robotachtige stem kondigde het aan en Jackson kon het niet laten om te vloeken. Hard te vloeken, iets wat hem menig kwade blikken opbracht van ouders die met hun kinderen zaten te wachten aan de gate. Het kon hem echter geen ene flikker schelen wat mensen van hem dachten. Hij zou de vijfde verjaardag van zijn dochtertje missen en dat was een gemene steek onder de gordel door het lot. De afgelopen dagen hadden ze meermaals gevideochat en hij had haar beloofd dat hij op tijd thuis zou zijn. Het was het eerste jaar dat zijn meisje het concept van een verjaardag goed en wel begreep en waarbij ze al een maand lang iedere dag aan het aftellen was tot het zover was. Jackson had zoveel spijt dat hij deze lastminute klus nog had aangenomen. Rune had hem nog gewaarschuwd dat het laat dag was, dat hij op tijd een vlucht terug moest boeken…
“De vlucht naar New York heeft drie uur vertraging.” Jackson zuchtte. Hij wist dat het zou gebeuren, ookal wilde hij het nog zo hard ontkennen. Met tegenzin pakte hij zijn telefoon en belde zijn geliefde om zijn laattijdigheid aan te kondigen. De ‘I told you so’ van Rune kwam heel hard aan. Hij zou groots moeten uitpakken om zijn kleine meid te troosten. Heel groots. Anders zou ze hem dit op latere leeftijd gaan verwijten… Jackson voelde zich vastberaden om dit goed te maken. “Ik kom zo snel mogelijk naar huis, oke? Al moet ik de hele weg lopen, ik kom er aan.”
Het vliegtuig werd met de seconde een minder waarschijnlijke optie, waardoor Jackson besloot dat het vliegtuigticket weggegooid geld was. Hij zou het niet meer gebruiken. Via zijn telefoon zocht hij de hele weg uit met treinen en bussen, iets wat zijn reistijd zou verdubbelen, zoniet verdriedubbelen, maar het zou er wel voor zorgen dat hij morgenmiddag normaal aan kwam bij zijn gezinnetje. Het was een kans die hij moest nemen.
Zo begon de lange tocht naar huis. Van overvolle treinen naar stinkende bussen. Van oude dametjes die klaagden over de jeugd tot fangirls die hun favoriete sexy model herkenden en eisten om met hem op de foto te gaan. De hele trip was uitputtend en onderweg kreeg Jackson weinig rust waardoor hij in slaap gesukkeld was en een halte miste. Dit zorgde voor twee extra uren reistijd. Hij vloekte nog meer.
De gedachte aan zijn prachtige vriendin en dochtertje hielpen hem door deze hele marteling heen. De vraag wat hij haar nog als extraatje cadeau kon doen, hield hem urenlang bezig. Een prachtige pop en een bijbehorend poppenhuis leek gewoon niet meer voldoende te zijn. Hij moest grootser denken, veel grootser.
Het was tegen de avond toen hij eindelijk aan de laatste treinhalte aankwam. Zijn benen begaven het bijna door vermoeidheid. Het laatste stuk zou hij per taxi doen, en dan kon hij eindelijk thuis komen. De verjaardag van zijn dochtertje was nog niet voorbij. Op het treinstation stond er een dame met een doos, met daarin het perfecte verjaardagscadeau voor zijn dochtertje. Jackson kon niet geloven dat hij daar niet eerder aan gedacht had. Hij betaalde het dubbel van hetgeen dat de dame vroeg, zo gelukkig was hij dat hij eindelijk het perfecte cadeau gevonden had voor zijn dochtertje.
Na een halfuur in een taxi te spenderen kwam hij thuis aan. Afgepeigerd maar opgewonden. In de woonkamer trof hij zijn geliefde aan met hun slapende dochtertje op haar schoot. “Ze wilde op jou wachten,” zei Rune en ze keek met een opgetrokken wenkbrauw naar het cadeau dat hij had meegebracht voor hun kleine meid. Jackson grijnsde, waarna hij de kleine kitten op Holly’s schoot zette. De kitten wist wat hem te doen stond, want hij begon het kleine meisje kopjes te geven en spinde. Holly opende haar oogjes en begon direct te gieren van het lachen. Ze sprong overeind en hield de kitten in haar kleine armpjes, wat haar maar net lukte. “Papa! Is hij voor mij?!” Jackson glimlachte. “Natuurlijk prinses, gelukkige verjaardag!”