Our first Christmas together

[Joyce]

Hun eerste kerst samen. Met zijn drietjes, in hun nieuwe huis. Het moest perfect zijn. Toch was het inmiddels al 23 december en was er in het huis nog geen kerstster te bekennen. De verhuizing had veel tijd in beslag genomen, waardoor de kerstinkopen erbij in waren geschoten. Een huis versieren zonder kerstspullen ging een beetje lastig.
Gelukkig had hij de komende twee weken vrij, terwijl zijn vriend nog een aantal verplichtingen had op de universiteit. Anders zou pas op kerstavond thuiskomen. Het gaf Eloy de mogelijkheid om het huis om te toveren tot het kerstparadijs dat ze beiden verdienden. Een makkelijke taak zou het niet zijn. Hij had kinderen om op te passen. Zijn negenjarige neefje Harrison en zijn eenjarige dochtertje Marina. Een tweetal dat het in zich had om hem verschrikkelijk tegen te werken. Het was echter een uitdaging die hij wel aan durfde. Het moest en zou goed komen.
Om te beginnen moesten er kerstinkopen gedaan worden. In een poging om het allemaal enigszins overzichtelijk te houden, had hij Harry de belangrijke taak gegeven om de kinderwagen met daarin Marina te duwen. De zoektocht naar een kerstboom bleek niet erg gemakkelijk te zijn op een van de laatste dagen voor kerstmis. Uiteindelijk koos hij bij gebrek aan beter voor een kunstboom, dit tot grote ongenoegen van zijn neefje. Nadat hij het boze jongetje gekalmeerd had, was het tijd geweest om de andere kerstspullen te kopen. Om het allemaal gezellig te houden, liet hij Harry het voortouw nemen. Met als gevolg een hele hoop spullen die amper in de auto paste.
Terug thuis begon het echte werk. Helaas had Marina gedurende het winkelen liggen slapen en was ze nu klaar wakker. Een eenjarige peuter die door het huis waggelde terwijl je een kerstboom aan het optuigen was, was niet heel bevorderlijk. Vooral omdat ze overal mee wilde helpen. Hoe lastig deze bemoeienissen van de kleine dame ook waren, Eloy kon het niet helpen met een gevoel van trots toe te kijken. Ze had zich de laatste maanden zo ontwikkeld dat ze al kon lopen en praten. Niet heel erg goed, maar toch. Ze was intelligent, zoveel was zeker. Ze had het van haar vader geërfd, dat moest bijna wel. Hoe dan ook, toen ze eenmaal klaar waren met de versieringen, kon hij niet anders dan concluderen dat het een onsamenhangende boel was geworden. Dit maakte het echter niet minder gezellig.

De volgende dag stond in het teken van cadeautjes kopen. Een kerstboom zonder cadeautjes was een absolute ‘nee’. Harry was inmiddels weer bij zijn moeder, waardoor Eloy al zijn aandacht aan zijn dochtertje kon schenken. Marina was enkel nog iets te klein om het begrip cadeautjes te begrijpen en daardoor lag de druk om leuke dingen uit te kiezen voor de onder de boom volledig op zijn eigen schouders. Gelukkig ging het hem goed af. Hij kocht van alles.
Tegen de avond lag het onder de boom vol met cadeautjes, voornamelijk voor Anders en Marina. Voor zichzelf had hij slechts één ding gekocht en dat was meer dan voldoende. Hij zat op de bank te wachten. Speciaal voor de gelegenheid had hij zich net aangekleed. De zenuwen zaten hem hoog. Wat nou als Anders de versiering niets vond? Wat nou als Anders toch liever kerst vierde met zijn ex? Het waren absurde gedachten, maar toch spookte het door zijn hoofd.
De voordeur ging open. Voetstappen klonken door de gang. Eloy hield zijn adem in en wachtte af. Zijn geliefde verscheen in de woonkamer en keek hem aan. Ze wisselden een blik met elkaar en hij wist dat het goed zat. Zonder te aarzelen kwam hij overeind. “Gelukkig kerstmis.” zei hij, waarna hij zich in de armen van zijn grote liefde stortte. “Onze eerste kerstmis samen.”