Charlie & Ray & Simon - 19 juni 2022
*wordt ruw gewekt door een harde splats tegen het slaapkamerraam, wrijft in zijn ogen, hoort er nog een, fronst, kruipt uit bed om de gordijnen opzij te schuiven, ziet dat iemand rauwe eieren tegen hun raam gesmeten heeft*
*wordt ook wakker door het geluid, kijkt verward op* “Si? Wat is er?”
*schuift de gordijnen dicht en loopt terug naar het bed* “Er is niets aan de hand.”
“Oké..” *gaapt, is nog half in slaap dus zoekt er niets achter*
*kruipt terug bij Charlie in bed en neemt hem weer in de armen* “Slaap nog maar even lekker verder.”
“Slaap lekker, Si.”
*kust Charlie zijn voorhoofd, sluit zelf ook nog maar even zijn ogen, maar kan de slaap niet meer vatten*
*ligt al snel weer te snurken*
*kruipt niet veel later voorzichtig uit bed om de ramen schoon te maken, kan gelukkig goed bij de ramen door hun balkon, probeert het zo stil mogelijk te doen, wil Charlie hier niet mee lastig vallen*
*snurkt er doorheen, was helemaal uitgeteld*
*gaat nadien een ontbijt voor zijn lief maken, hoopt dat dit een eenmalige actie van Ray was*
*wordt alleen wakker, jammert* “Simon?!”
*dekt de tafel, voelt zich rot door dit pesterijtje, probeert het uit zijn hoofd te zetten, hoort Charlie, gaat naar boven* “Lieverd?”
“Waar ben je?!” *struikelt uit bed, komt met een harde klap op de grond terecht*
*vloekt wanneer hij een harde klap hoort, stapt de slaapkamer in* “Charlie, shit.” *helpt zijn lief terug in bed*
*jammert zachtjes* “Waar was je?”
“Ik heb een ontbijtje voor ons gemaakt. De tafel is gedekt. Heb je honger?”
*knikt, komt uit bed en wrijft over zijn pijnlijke billen*
*slaat zijn armen om Charlie heen en knuffelt hem even stevig, heeft dit even nodig*
*knuffelt Simon stevig terug* “Wat is er lief?”
“Niets waar jij je hoofd over hoeft te breken. Het gaat wel weer. Laten we iets eten.”
“Oké..” *gaat met Simon ontbijten, houdt Simon zijn hand vast*
“Ik heb deze ochtenden met jou gemist. Ochtenden zonder jou zijn het niet waard.”
“Misschien moet je me vaker meenemen op trip?”
“En jouw werk dan? Jouw patiënten?”
“Tegenwoordig spreek ik veel van hen over Skype.”
*geeft een kneepje in Charlie zijn hand* “Wil je met me mee?”
“Ja, ik wil graag mee de volgende keer. Als je me mee wilt nemen.”
“Ik wil je meenemen, heel graag zelfs, ik ben eenzaam zonder jou.”
*glimlacht* “Zou je dan met me pronken bij jouw zakencontacten?”
*lacht zachtjes* “Vanzelfsprekend, iedereen gaat jaloers zijn op mij, omdat ik zo een geweldige partner heb.”
“Hm, een trophy man.” *duwt met zijn knie tegen die van Simon*
“Dat ben je. Een trofee. Je bent zo vreselijk knap, wist je dat? Niemand gaat zijn ogen van je af kunnen houden.”
“Onee? Ben ik dan geen te grote afleiding?” *komt bij Simon op schoot zitten*
“Misschien wel. Misschien kan je beter thuisblijven. Dan leid je geen zakenmannen af.”
“Mag ik dan naakt op je wachten in de hotelkamer?”
“Absoluut, je moet zelfs naakt op me wachten in de hotelkamer, zodat ik direct op je kan kruipen.”
“Perfect.” *grijnst*
*drukt een kus in Charlie zijn hals, streelt over de jongeman zijn rug* “Zit je lekker?”
“Heel erg lekker.”
*hoort plots de bel, kreunt* “Wat hebben sommige mensen een slechte timing.”
*grinnikt* “Ik ga wel.” *kruipt van Simon zijn schoot, fatsoeneert zichzelf en gaat de voordeur openen*
*staat voor de deur bij haar buren, is de buurvrouw van de andere kant, dus niet de kant van Ray* “Dag Charlie, sorry dat ik jullie stoor, maar ik dacht.. Jullie auto.. Ik zag dat deze bekrast is. Met een naar woord. Ik wilde het jullie toch even laten weten.”
“Goedemorgen..” *bekijkt de auto en schrikt hiervan* “Mijn god.. Dank..uwel.. Om het te melden.. Heeft u toevallig ook gezien wie dit gedaan heeft?”
*schudt haar hoofd, kijkt naar de auto waar met koeienletters 'RAPIST' op staat gekrast* “Het spijt me, nee. Ik heb geen idee. Ik wilde zelf net vertrekken met de auto en toen zag ik het. Het is vast vannacht gebeurd.”
“Dit is afschuwelijk..” *krijgt er tranen van in zijn ogen* “Ik ga de politie bellen, bedankt.”
*legt haar hand op Charlie zijn schouder, troostend* “Ik weet zeker dat de politie vindt wie dit gedaan heeft. Hebben jullie bewakingscamera's? Ik heb een camera, jullie mogen de beelden hebben. Misschien hebben jullie er wat aan.”
“Nee, dat hebben we niet.. Ik dacht niet dat dat nodig was, maar misschien moeten we het toch aanschaffen..”
“Dag lieverd, laat maar weten als ik nog iets kan doen.” *vertrekt, werpt in het voorbijgaan nog een blik op de auto*
“Dag, mevrouw Parker..” *staat te trillen, kijkt richting het huis van Ray, gaat op zijn blote voeten en pyjama naar het huis toe en belt aan*
*zit aan het ontbijt met zijn moeder, bont en blauw van de vechtpartij, laat zijn moeder de deur openen*
*staat nog steeds te trillen* “Mevrouw.. Ik moet.. Ray spreken..”
*bekijkt haar buurjongen, knikt* “Gaat het wel? Kom binnen. Hij zit te eten.” *stapt opzij*
*loopt mee naar binnen, ziet Ray aan de ontbijttafel zitten, begint te twijfelen of hij hier wel aan het juiste adres is* “Ray.. Heb je.. Ben je.. Hoe gaat het?”
*glimlacht zwakjes naar Charlie* “Hey, goedemorgen, kom je op ziekenbezoek?” *kijkt naar de outfit van de jongeman, maar zegt er maar niets over*
“Ja.. Nee.. Ik..” *haalt diep adem* “Iemand heeft onze auto deze nacht bekrast. Hebben jullie iets gehoord?”
*kijkt Charlie aan en schudt zijn hoofd* “Het spijt me, ik heb niets gehoord. Wil je een kop koffie?”
“Ik moet de politie bellen.”
“Dat kan na de koffie ook nog, kom nou even rustig zitten en kalmeer.”
“N..Nee! Ben jij het geweest?”
*kijkt Charlie zonder blikken en blozen aan* “Dat vind ik nogal een ernstige beschuldiging.”
“Ik vind ‘rapist’ in iemand zijn auto krassen ook een ernstig misdrijf.”
“Misschien. Maar er is geen reden voor jou om je aangesproken te voelen.”
“Dus jij was het? Godverdomme, Ray, dat was niet de afspraak!”
“Ik heb niets gedaan, kijk naar mij! Ik lig in de kreukels. Ik kan amper op mijn benen staan!”
“Dat betekent niet dat je geen vrienden ingeschakeld kan hebben!”
“Charlie, ik denk dat het beter is als je vertrekt. Ik heb hier geen behoefte aan.”
“Nee, ik ook niet. Beschouw onze afspraak als gecanceld.”
“Prima, mam, breng jij me zo naar het politiebureau? Ik moet een aanklacht indienen.”
“Ik snap niet waarom je per se met me op date wil! Een eerlijke kans zou willen! Denk je dat ik ook maar iets voor een vandaal kan voelen? Iemand die mijn auto bekrast met lelijke woorden? Want dan heb je het goed mis!”
“Je kan iets voor een verkrachter voelen, dus hoe goed mis kan ik het nou hebben!?”
*heeft inmiddels het woord op zijn auto ontdekt, neemt zijn telefoon en belt Charlie, vraagt zich af waar zijn lief gebleven is*
“Simon heeft spijt van zijn daden! Maar jij zit hier naar me te grijnzen alsof je het ieder moment opnieuw zou doen!”
“Charlie.. Kalmeer nou even. Je ziet spoken.”
“Dat is het net, dat doe ik dus niet! Je ontkent het geeneens! Ik dacht dat we vrienden waren!”
“We zijn vrienden. Ik geef om je. Ik haat het je zo te zien.” *komt moeizaam overeind, stapt op Charlie af*
*zet een stap achteruit* “Waarom heb je het dan gedaan?”
“Charlie, ik heb geen idee waar je het over hebt. Ik heb niets gedaan.”
*belt Charlie nogmaals*
“Bewijs het. Geef me jouw telefoon.”
*geeft zijn telefoon* “Wat denk je hierop te kunnen vinden?”
“Berichten. Wat is jouw toegangscode?”
*schudt afkeurend het hoofd, ontgrendelt zijn telefoon met zijn vingerafdruk*
*gaat op zoek naar berichten die Ray naar zijn vrienden gestuurd zou hebben*
*legt zijn armen over elkaar heen en wacht af*
*vindt niets, maar is nog steeds sceptisch, geeft het toestel terug aan Ray*
*houdt zijn armen open voor een knuffel*
*zucht, geeft Ray aarzelend een knuffel*
*knuffelt Charlie, streelt over zijn rug* “Het is oké.”
“Ja.. Oké.. Ik moet gaan. Simon is vast ongerust.”
“Ja, natuurlijk. Ik spreek je nog wel, goed?”
“Oké..” *druipt af, gaat terug naar zijn eigen huis, naar Simon, weet even niet meer wat hij moet denken*
*staat nog buiten bij de auto te wachten, ziet Charlie bij Ray vandaan komen, stelt alsnog de volgende onnozele vraag* “Waar was jij?”
“Ik was even.. Bij Ray om te vragen of hij dit.. Maar hij was het niet.” *twijfelt hier sterk aan maar wilt niet dat Simon Ray nog meer in elkaar gaat timmeren*
*kijkt naar zijn auto, naar het woord dat er met grote letters op staat, kijkt vervolgens naar Charlie die het er duidelijk moeilijk mee heeft* “Het spijt me..”
“Het spijt je? Je hebt dit niet gedaan! Je hebt onze auto niet bekrast!”
“Maar dit is wel naar mij gericht. Niet naar jou. Jij bent hier de dupe van door mij..”
*schudt zijn hoofd* “Niemand heeft het recht om dit te doen!”
*ziet de tranen in Charlie zijn ogen, stapt op hem af* “Niet huilen, alsjeblieft.”
“Ik snap het gewoon niet... Je doet niemand kwaad!”
“Lieverd..” *neemt Charlie in zijn armen en knuffelt hem stevig, kust de jongeman zijn voorhoofd, vindt het verschrikkelijk om hem zo van slag te zien*
“We gaan de politie bellen..”
“Wil je dat? Ik bedoel.. Dat gaat een hele hoop gedoe zijn. Is dat het wel waard?”
“Ja, dat is het zeker waard. Dit mogen ze niet doen!”
*knikt langzaam, drukt een kus op Charlie zijn lippen* “Zullen we terug naar binnen gaan voordat je kou vat?”
“Oké, laten we dat maar doen..” *gaat met Simon mee naar binnen* “We gaan beveiligingscamera's laten installeren.”
*begeleidt Charlie naar de bank, installeert de jongeman in het hoekje van de bank en gooit een dekentje over hem heen, glimlacht wanneer Dingo en Nacho vechten om de plek op Charlie zijn schoot* “We hebben toch al waakhonden?”
“Ja, waakhonden die niets gehoord hebben. En maar beter ook. Ik zou het niet aankunnen moesten ze Dingo of Nacho iets aandoen!”
“Dat zouden ze toch niet doen? Dingo en Nacho hebben hier niets mee te maken.” *aait de kop van Nacho, aangezien die de strijd voor de schoot van Charlie gewonnen heeft*
“Ze zouden ons er heel hard mee raken.”
*wordt al misselijk bij de gedachte* “Van Dingo en Nacho moeten ze afblijven. En van jou ook. Jullie mag niets overkomen. Nooit.”
“Kunnen we dan alsjeblieft camera's laten installeren?”
*knikt, is overtuigd* “Ja, we laten camera's installeren. Ik doe alles voor jullie drieën.”
“Dankjewel, Si.”
*kust Charlie zachtjes* “Ik vind het heel belangrijk dat jij je veilig voelt, ik hou van jou, Char.”
“Ik hou ook van jou, Si.”
*kust Charlie dringender, heeft deze afleiding even nodig*
*kreunt zachtjes tegen Simon zijn lippen*
*trekt zich terug en hijgt zachtjes* “Wil je dat ik de politie bel?”
“Ja, wil je dat voor me regelen, alsjeblieft?”
*ziet het helemaal niet zitten om de politie te bellen, knikt desondanks toch* “Ja, zou ik even in de werkkamer gaan zitten?”
“Is goed.” *knuffelt met Nacho*
*gaat in zijn werkkamer zitten om aangifte te doen, krijgt gezelschap van Dingo, wat hij toch wel fijn vindt, keert na een halfuurtje terug naar zijn echtgenoot*
*ligt nog steeds met Nacho op de bank, voelt zich beroerd*
*gaat bij Charlie zitten en legt een hand op Charlie zijn voorhoofd* “Gaat het wel?”
“Het is gewoon.. Frustrerend..”
“We mogen ons niet laten kennen. We mogen deze pesterijtjes niet ons geluk laten verpesten.”
“Dat weet ik, maar het is lastig. Heel lastig.”
*aarzelt of hij over de eieren tegen het raam zou vertellen, aait Nacho* “Hij voelt dat jij je rot voelt.”
“Ja.. Nacho en Dingo zijn echt geweldig. Miauw ook.”
“En ik?”
“En jij ook.”
“Waar is Miauw eigenlijk?” *grinnikt zachtjes*
“Geen idee, bij de kat van de buren? Hij heeft een crush sinds we verhuisd zijn.”
“Ik heb ook een diepgaande crush, op jou welteverstaan.”
*giechelt* “Dat weet ik.”
“En ik heb zin in je. Maar ik moet de auto straks naar de garage brengen. Ze hebben een plekje vrij kunnen maken voor Oscar. Maar eerst moet ik foto's voor de politie maken van het prachtige kunstwerk.”
*knikt* “Kan ik.. Helpen?”
“Dat hoeft niet. Ik voel me hier toch het meest verantwoordelijk voor.”
“Maar je bent er niet verantwoordelijk voor!”
“Als ik in het verleden andere keuzes had gemaakt..”
“Het heeft geen zin om daar over na te denken, lieverd. Wat gebeurd is, is gebeurd.”
“Daar heb je gelijk in. Maar toch.. Door mij zit jij nu te huilen.”
“Nee, dat is door degene die ons lastig viel. Die Oscar verminkt heeft.”
*neemt Charlie zijn hand vast, kust deze zachtjes* “Ze hadden ook eieren tegen het raam gegooid. Vanochtend. Het slaapkamerraam.”
“W... Wat?!”
“Ik denk dat het dezelfde dader is. Ik wilde je niet ongerust maken. Dus heb ik het schoongemaakt voordat je wakker was. Maar toen wist ik nog niet van de auto.”
“Simon! Zulke dingen mag je niet verborgen houden!”
*kijkt Charlie verontschuldigend aan* “Ik wilde je niet belasten. Ik hoopte dat dit het enige was.”
“Dit kan je niet maken!”
“Het spijt me, lieverd. Je hebt gelijk. Ik haat het gewoon.. zo erg.. om jou.. van slag te zien..”
“Je moet eerlijk tegen me zijn! We moeten elkaar vertrouwen!”
“Je hebt gelijk. Het spijt me. Kun je me vergeven?”
“Ja.. Ik vergeef je.”
“Dankjewel. Ik hou van je.” *kust Charlie nogmaals zachtjes* “Voortaan vertel ik je het direct als zoiets gebeurt.”
“Ik hou ook van jou. Heel erg.”
“Hoeveel is heel erg?”
“Genoeg om voor altijd bij je te blijven. Om later een kind met jou te adopteren.”
“Fuck, heb je enig idee hoeveel het met me doet om dat uit jouw mond te horen?”
“Hm, eens zien.” *legt zijn ene hand op Simon zijn borst en de andere op zijn kruis*
“Emotioneel bedoelde ik. Deze ligt op de juiste plek.” *neemt de hand die op zijn hart ligt* “De ander is stout.”
*grinnikt* “De andere hand weet dat hij stiekem ook niet verkeerd is.”
*kan een lichamelijke reactie op de hand op zijn kruis niet tegengaan* “Je bent zo zeker van jezelf. Sexy.”
*trekt zijn hand terug* “Helaas hebben we daar geen tijd voor.”
“Dat klopt. Vanavond. Nu ga ik eerst foto's maken. Red jij je hier alleen?”
“Ik ga even wandelen met Nacho en Dingo, is dat oké?”
“Natuurlijk is dat oké, doe je wel voorzichtig?” *streelt door Charlie zijn haren*
“Ja, natuurlijk, ik kan mijn mannetje wel staan!”
“Natuurlijk, sorry, ik ben gewoon zuinig op je.”
“Dat weet ik. Maak je geen zorgen.”
*drukt nog een laatste kus op Charlie zijn lippen, komt vervolgens overeind om buiten foto's te maken van het vandalisme, probeert de betekenis van het woord niet te veel tot zich te nemen*
*kleedt zich aan en vertrekt met hun twee schatten voor een grote wandeling*
DE VOORGESCHIEDENIS (2)
-
Joyce
- Berichten: 1685
- Lid geworden op: 07-01-2018 20:50
-
Joyce
- Berichten: 1685
- Lid geworden op: 07-01-2018 20:50
Re: DE VOORGESCHIEDENIS (2)
Arnold & Charlie & Simon - 19 juni 2022
*brengt de auto naar de garage, krijgt een leenauto mee, besluit op de terugweg even langs Arnold te gaan, heeft behoefte zijn beste vriend te zien, hoopt dat hij thuis is, drukt op de bel bij de jongeman zijn appartement*
*is nog even thuis, gaat open doen en is verrast Simon te zien* “Hey, hadden we afgesproken? Ik moet over twintig minuten gaan werken.”
“Oh, nee hoor. We hadden niet afgesproken. Ik was toevallig in de buurt en.. ja.. Geen idee.. Ik wilde je nog bedanken voor gisterochtend.. Dat je me naar huis gestuurd hebt.. Shit.. sorry.. Het was een absurde dag.. Er is een hoop gebeurd.”
“Wat is er aan de hand, Si?”
“Ik weet niet waar ik moet beginnen. Mag ik even binnenkomen? Heb je nog tijd voor een kop koffie?”
“Ja, kom binnen.” *laat Simon binnen, zet snel koffie voor hen*
*neemt plaats op de bank en neemt de mok koffie dankbaar aan* “Ik ben stom geweest. Gisteren. Was het gisteren? Fuck. Het voelt als een leven geleden. Ik ben Ray te lijf gegaan. Je weet wel.. de buurjongen.. die Charlie wel ziet zitten..”
“Shit.. Hoe? Waarom?” *gaat naast Simon zitten*
“Omdat hij Charlie maar niet met rust laat, verdomme. Hij blijft hem maar lastigvallen. Zijn moeder belde de politie en ik werd serieus in de boeien geslagen.”
“Jezus, Si! Iemand in elkaar slaan is nooit de oplossing.”
“Ik weet het, Ar. Ik weet het. Maar hij.. Niemand komt aan Charlie, oké?” *zit zich terug op te winden door er enkel aan te denken*
“Wat heeft hij dan met Charlie gedaan?”
“Hij dringt zich aan hem op. Ongewenste toenaderingen. Char zit er mee. Ik zie het aan hem. Maar fuck. Ik zat dus in de cel, omdat Ray een aanklacht had ingediend. Ik zat serieus in de problemen. Maar Char heeft Ray ervan overtuigd zijn aanklacht in te trekken.. In ruil voor.. voor iets.”
“Shit, in ruil voor wat?”
“Een weekendje weg met Charlie. Fuck. Ik wil dit echt niet, maar Charlie heeft gelijk. Als Ray een aanklacht indient dan kan dat serieuze gevolgen hebben voor onze plannen voor adoptie. Maar fuck.. Ik vertrouw Ray niet.”
“Jezus.. Wat is er toch allemaal gebeurd sinds gisterenochtend?”
“En omdat het allemaal nog niet heftig genoeg was, hebben ze vannacht.. Ray, vrienden van Ray.. Althans.. ik hoop dat hij ermee te maken heeft.. dit gedaan..” *besluit maar gewoon de foto van zijn auto te tonen*
*kijkt met grote ogen naar de auto, schudt afkeurend het hoofd*
“Ik haat het. Charlie was zo aangedaan en dat is mijn schuld.”
“Nee, dat is jouw schuld niet. Ze hebben geen enkel recht om de auto te beschadigen.”
“Je klinkt nu net als hem.”
“Dat is omdat wij gelijk hebben. Wat er gebeurd is, is niet goed, maar buitenstaanders zouden zich er niet mee moeten bemoeien.”
“Nee, dat klopt. Ik hoop gewoon dat het hier bij blijft. Bedankt voor het luisteren.”
“Graag gedaan. Wat ga je nu doen?”
“Ik ga zo naar huis toe om Charlie extra te vertroetelen. Of bedoel je dat niet?”
“Ik bedoel aan degene die de auto beschadigd heeft. Wat ga je daar aan doen?”
“Op aandringen van Charlie heb ik aangifte gedaan, maar ik verwacht niet dat daar iets uit gaat komen.”
*knikt* “Ja, daar twijfel ik ook aan. Maar je gaat niet nog meer ruziemaken met Ray toch?”
“Nee, dat wil Char absoluut niet. En dat begrijp ik. Ik probeer me in te houden. Char wil bewakingscamera's laten installeren.”
“Dat lijkt me een goed plan. Al hoop ik dat ze jullie gewoon met rust zullen laten.”
“Dat hoop ik ook. Grappig eigenlijk. Ik hoor precies Charlie praten. Jullie zitten op een lijn.”
*trekt een gezicht* “Dat betwijfel ik.”
“Jullie zouden goede vrienden kunnen zijn, als jullie elkaar niet haatten.”
“Ik haat Charlie niet. Hij haat mij ook niet, denk ik.. Maar de omstandigheden maken het lastig om vrienden te worden.”
“De omstandigheden.. Nee.. Ik begrijp het. Ik ben gewoon blij dat ik jullie beiden in mijn leven kan hebben.”
“Ik moet nu echt vertrekken naar werk. We kunnen vanavond nog wel even bellen als je wilt?”
“Graag, dat zou ik fijn vinden. Bedankt voor het luisteren. Ik voel me een stuk rustiger nu.” *staat op en trekt Arnold in een stevige omhelzing*
“Graag gedaan.” *knuffelt Simon stevig terug* “Tot later.”
“Werkze, Ar.” *laat zijn beste vriend los, trekt zijn jas aan en vertrekt, zwaait nog even naar Arnold, waarna hij in de leenauto stapt en naar huis rijdt, belt Charlie in de auto*
*neemt na enkele keren rinkelen op, is buiten adem* “Hey..”
*fronst* “Gaat het wel? Heb je een marathon gelopen?”
“Nacho Houdini was weer losgebroken. Maar ik heb hem.”
*lacht zachtjes, vindt het vertederend hoe Charlie dit zegt* “Shit. Hij is stout aan het worden. Zit hij al in zijn puberjaren?”
“Ik vrees van wel. Hij zit achter de teefjes aan.”
“Tijd om zijn balletjes eraf te hakken dus.”
“Dat klinkt zo gemeen!”
“Ergens is het ook een beetje gemeen, niet? We ontnemen hem de kans om papa te worden.”
“Dat klopt. Misschien moeten we hem een keertje toelaten voordat we die kans ontnemen?”
“Hoe bedoel je? Wil je hem een teefje laten bezwangeren?”
“Ja? Hij is een behoorlijke catch, met zijn stamboom!”
“Zijn stamboom is niet niets, hè? We hebben dure beestjes. We kunnen het overwegen, hem een teefje laten bezwangeren. Als jij zijn hitsigheid nog kan handelen tenminste.”
“Jij hebt een dure smaak inderdaad, want jij hebt onze schatjes geregeld.” *grinnikt* “Ik kan het nog wel even volhouden. Het zou leuk zijn om te weten dat er mini Nacho’s rondlopen op de wereld.”
“Dat is dan bij deze afgesproken. Zijn balletjes blijven er nog even aan. Hij is je vast dankbaar.”
“Ik ben nou eenmaal zijn favoriete papa.”
“Jij bent ieders zijn favoriet. Hoe lang zijn jullie nog aan het wandelen?”
“Geen idee, hoe lang ben jij nog van huis?”
“Ik wilde even langs de supermarkt, boodschappen doen. Waar heb je trek in vanavond?”
“Je hoeft niet te koken. We kunnen gewoon bestellen.”
“Oh.. Heb je daar meer trek in dan in een zelfbereide maaltijd?”
“Ik wil je niet tot last zijn.”
“Lief, ik kook graag voor jou, voor mij, voor ons. Waar heb je trek in?”
“Ik weet het niet. Kies maar. Kies juist.”
“Oké, ik kies iets. Ik ga even langs de supermarkt en dan ga ik naar huis. Over twintig minuutjes ben ik thuis. Jij ook?”
“Misschien, tot straks, oké?”
“Tot zo, ik hou van je.” *gaat boodschappen doen*
*brengt de auto naar de garage, krijgt een leenauto mee, besluit op de terugweg even langs Arnold te gaan, heeft behoefte zijn beste vriend te zien, hoopt dat hij thuis is, drukt op de bel bij de jongeman zijn appartement*
*is nog even thuis, gaat open doen en is verrast Simon te zien* “Hey, hadden we afgesproken? Ik moet over twintig minuten gaan werken.”
“Oh, nee hoor. We hadden niet afgesproken. Ik was toevallig in de buurt en.. ja.. Geen idee.. Ik wilde je nog bedanken voor gisterochtend.. Dat je me naar huis gestuurd hebt.. Shit.. sorry.. Het was een absurde dag.. Er is een hoop gebeurd.”
“Wat is er aan de hand, Si?”
“Ik weet niet waar ik moet beginnen. Mag ik even binnenkomen? Heb je nog tijd voor een kop koffie?”
“Ja, kom binnen.” *laat Simon binnen, zet snel koffie voor hen*
*neemt plaats op de bank en neemt de mok koffie dankbaar aan* “Ik ben stom geweest. Gisteren. Was het gisteren? Fuck. Het voelt als een leven geleden. Ik ben Ray te lijf gegaan. Je weet wel.. de buurjongen.. die Charlie wel ziet zitten..”
“Shit.. Hoe? Waarom?” *gaat naast Simon zitten*
“Omdat hij Charlie maar niet met rust laat, verdomme. Hij blijft hem maar lastigvallen. Zijn moeder belde de politie en ik werd serieus in de boeien geslagen.”
“Jezus, Si! Iemand in elkaar slaan is nooit de oplossing.”
“Ik weet het, Ar. Ik weet het. Maar hij.. Niemand komt aan Charlie, oké?” *zit zich terug op te winden door er enkel aan te denken*
“Wat heeft hij dan met Charlie gedaan?”
“Hij dringt zich aan hem op. Ongewenste toenaderingen. Char zit er mee. Ik zie het aan hem. Maar fuck. Ik zat dus in de cel, omdat Ray een aanklacht had ingediend. Ik zat serieus in de problemen. Maar Char heeft Ray ervan overtuigd zijn aanklacht in te trekken.. In ruil voor.. voor iets.”
“Shit, in ruil voor wat?”
“Een weekendje weg met Charlie. Fuck. Ik wil dit echt niet, maar Charlie heeft gelijk. Als Ray een aanklacht indient dan kan dat serieuze gevolgen hebben voor onze plannen voor adoptie. Maar fuck.. Ik vertrouw Ray niet.”
“Jezus.. Wat is er toch allemaal gebeurd sinds gisterenochtend?”
“En omdat het allemaal nog niet heftig genoeg was, hebben ze vannacht.. Ray, vrienden van Ray.. Althans.. ik hoop dat hij ermee te maken heeft.. dit gedaan..” *besluit maar gewoon de foto van zijn auto te tonen*
*kijkt met grote ogen naar de auto, schudt afkeurend het hoofd*
“Ik haat het. Charlie was zo aangedaan en dat is mijn schuld.”
“Nee, dat is jouw schuld niet. Ze hebben geen enkel recht om de auto te beschadigen.”
“Je klinkt nu net als hem.”
“Dat is omdat wij gelijk hebben. Wat er gebeurd is, is niet goed, maar buitenstaanders zouden zich er niet mee moeten bemoeien.”
“Nee, dat klopt. Ik hoop gewoon dat het hier bij blijft. Bedankt voor het luisteren.”
“Graag gedaan. Wat ga je nu doen?”
“Ik ga zo naar huis toe om Charlie extra te vertroetelen. Of bedoel je dat niet?”
“Ik bedoel aan degene die de auto beschadigd heeft. Wat ga je daar aan doen?”
“Op aandringen van Charlie heb ik aangifte gedaan, maar ik verwacht niet dat daar iets uit gaat komen.”
*knikt* “Ja, daar twijfel ik ook aan. Maar je gaat niet nog meer ruziemaken met Ray toch?”
“Nee, dat wil Char absoluut niet. En dat begrijp ik. Ik probeer me in te houden. Char wil bewakingscamera's laten installeren.”
“Dat lijkt me een goed plan. Al hoop ik dat ze jullie gewoon met rust zullen laten.”
“Dat hoop ik ook. Grappig eigenlijk. Ik hoor precies Charlie praten. Jullie zitten op een lijn.”
*trekt een gezicht* “Dat betwijfel ik.”
“Jullie zouden goede vrienden kunnen zijn, als jullie elkaar niet haatten.”
“Ik haat Charlie niet. Hij haat mij ook niet, denk ik.. Maar de omstandigheden maken het lastig om vrienden te worden.”
“De omstandigheden.. Nee.. Ik begrijp het. Ik ben gewoon blij dat ik jullie beiden in mijn leven kan hebben.”
“Ik moet nu echt vertrekken naar werk. We kunnen vanavond nog wel even bellen als je wilt?”
“Graag, dat zou ik fijn vinden. Bedankt voor het luisteren. Ik voel me een stuk rustiger nu.” *staat op en trekt Arnold in een stevige omhelzing*
“Graag gedaan.” *knuffelt Simon stevig terug* “Tot later.”
“Werkze, Ar.” *laat zijn beste vriend los, trekt zijn jas aan en vertrekt, zwaait nog even naar Arnold, waarna hij in de leenauto stapt en naar huis rijdt, belt Charlie in de auto*
*neemt na enkele keren rinkelen op, is buiten adem* “Hey..”
*fronst* “Gaat het wel? Heb je een marathon gelopen?”
“Nacho Houdini was weer losgebroken. Maar ik heb hem.”
*lacht zachtjes, vindt het vertederend hoe Charlie dit zegt* “Shit. Hij is stout aan het worden. Zit hij al in zijn puberjaren?”
“Ik vrees van wel. Hij zit achter de teefjes aan.”
“Tijd om zijn balletjes eraf te hakken dus.”
“Dat klinkt zo gemeen!”
“Ergens is het ook een beetje gemeen, niet? We ontnemen hem de kans om papa te worden.”
“Dat klopt. Misschien moeten we hem een keertje toelaten voordat we die kans ontnemen?”
“Hoe bedoel je? Wil je hem een teefje laten bezwangeren?”
“Ja? Hij is een behoorlijke catch, met zijn stamboom!”
“Zijn stamboom is niet niets, hè? We hebben dure beestjes. We kunnen het overwegen, hem een teefje laten bezwangeren. Als jij zijn hitsigheid nog kan handelen tenminste.”
“Jij hebt een dure smaak inderdaad, want jij hebt onze schatjes geregeld.” *grinnikt* “Ik kan het nog wel even volhouden. Het zou leuk zijn om te weten dat er mini Nacho’s rondlopen op de wereld.”
“Dat is dan bij deze afgesproken. Zijn balletjes blijven er nog even aan. Hij is je vast dankbaar.”
“Ik ben nou eenmaal zijn favoriete papa.”
“Jij bent ieders zijn favoriet. Hoe lang zijn jullie nog aan het wandelen?”
“Geen idee, hoe lang ben jij nog van huis?”
“Ik wilde even langs de supermarkt, boodschappen doen. Waar heb je trek in vanavond?”
“Je hoeft niet te koken. We kunnen gewoon bestellen.”
“Oh.. Heb je daar meer trek in dan in een zelfbereide maaltijd?”
“Ik wil je niet tot last zijn.”
“Lief, ik kook graag voor jou, voor mij, voor ons. Waar heb je trek in?”
“Ik weet het niet. Kies maar. Kies juist.”
“Oké, ik kies iets. Ik ga even langs de supermarkt en dan ga ik naar huis. Over twintig minuutjes ben ik thuis. Jij ook?”
“Misschien, tot straks, oké?”
“Tot zo, ik hou van je.” *gaat boodschappen doen*
-
Joyce
- Berichten: 1685
- Lid geworden op: 07-01-2018 20:50
Re: DE VOORGESCHIEDENIS (2)
Charlie & Simon - 19 juni 2022
*keert na een lange wandeling uiteindelijk naar huis met twee uitgeputte hondjes die meteen hun mand in duiken als ze aankomen*
*heeft tijdens het wachten het huis wat opgeruimd en een heerlijke appeltaart gebakken, heeft geprobeerd geduldig te zijn en Charlie de tijd te gunnen die hij nodig heeft, is ook al met de voorbereidingen van het avondeten begonnen, komt de keuken uit met zijn keukenschort om wanneer hij eindelijk de voordeur hoort* “Char, hey, daar ben je eindelijk.”
“Hey you.” *geeft Simon een kusje*
*trekt Charlie dicht tegen zich aan* “Je ziet er verwaaid uit. Waait het hard?”
“Ja, het weer is volledig omgeslagen sinds vertrek.”
“Moet ik je even opwarmen?” *hoort het hard waaien buiten*
“Ik ga even wat warmers aantrekken, oké?”
“Ja, natuurlijk..” *laat Charlie los*
*gaat naar hun slaapkamer om een extra warme trui aan te trekken*
*gaat verder in de keuken, heeft het idee dat Charlie afstand van hem neemt*
*keert vijf minuten later terug, gaat op het aanrecht zitten zodat hij kan toekijken hoe Simon kookt*
*gaat rustig verder met het eten, glimlacht naar Charlie, legt een hand op de jongeman zijn bovenbeen* “Hoe voel je je?”
“Ik voel me een beetje.. Ik weet niet hoe ik me moet voelen.”
*knikt, kneedt in Charlie zijn bovenbeen* “Hoe kan ik je helpen daarmee?”
“Ik denk dat ik het zelf even moet uitzoeken.”
“Oh oké. Natuurlijk. Ik zou proberen.. Je ruimte te geven.” *laat Charlie zijn been los en focust zich op het eten*
*schudt zijn hoofd* “Je hoeft niet volledig weg te trekken.”
“Ik vind het gewoon vreselijk jou zo verdrietig te zien.”
“Het is gewoon.. Frustrerend dat dit allemaal gebeurd is.”
“Morgen komen ze bewakingscamera's en een alarmsysteem installeren. Dan kan het niet meer zomaar gebeuren.”
“Ja.. Zouden we vanavond misschien ergens anders heen kunnen?” *voelt zich niet veilig in huis*
“Natuurlijk, lieverd. Een hotel? Of wil je naar jouw ouders?”
“Mijn ouders is handiger met de honden en Miauw, ik ga hen meteen bellen!”
*glimlacht* “Het zou inderdaad fijn zijn om hen even om ons heen te hebben. Een veilige haven.”
“Dat is dan geregeld. Dankjewel, Simon.”
“Misschien kunnen we dit eten in bakjes doen en meenemen naar je ouders. Ik heb toch weer veel te veel gemaakt.”
“Dat zouden ze zeker waarderen.” *gaat meteen zijn ouders bellen*
*stopt het eten in vershoudbakjes, doet hetzelfde voor de appeltaart* “En, wat zeiden ze?”
“Ze vinden het een goed idee en bedanken je alvast voor het eten. Ik ga Miauw in zijn reismandje doen!”
“Is goed, lieverd, ik ruim de keuken even op en dan kunnen we gaan.”
“Dankjewel, Si.” *gaat Miauw in zijn mandje zetten, laadt alle dieren in de auto*
*gaat naar de slaapkamer om wat spullen voor hen in te pakken, zodat ze langer dan een dag kunnen blijven indien Charlie daar behoefte aan heeft, voegt zich nadien met zijn tassen buiten bij zijn lief* “Wat vind je van de leenauto?”
“Het is geen Oscar.” *gaat aan de passagierskant zitten, is te veel van slag om te rijden*
*neemt achter het stuur plaats en legt zijn hand op Charlie zijn bovenbeen* “Oscar komt over een paar dagen zo goed als nieuw terug. En voor nu, zijn we met zien vijfjes samen, veilig en wel, dat is alles wat telt, toch?”
“Ja, dat klopt.” *knijpt in Simon zijn hand*
*start de auto en rijdt de oprit af, houdt Charlie zijn hand vast tijdens het rijden* “Ik laat jou niets overkomen.”
“Dankjewel, Simon. Ik heb je nodig.”
“Ik ben er voor je. Ik ga nergens heen. Dat beloof ik je.”
“Ik hou van je.”
*glimlacht geëmotioneerd* “Ik heb zoveel geluk met jou.”
*stapt uit als ze bij zijn ouderlijk huis zijn, stapt meteen in de armen van zijn mama*
*stapt uit, laat Dingo en Nacho uit de auto en neemt de reismand van Miauw, loopt naar Charlie en diens moeder* “Goedemiddag mevrouw Hawkins, bedankt voor jullie gastvrijheid.”
“Graag gedaan, jullie zijn altijd welkom. Kom binnen! Snickers wilt graag spelen met zijn neefjes.” *heeft zelf een labrador*
*laat Dingo, Nacho en Miauw los zodat ze de boel kunnen verkennen*
*glimlacht wanneer Dingo en Nacho direct enthousiast naar Snickers rennen* “De neefjes zijn herenigd, heerlijk.” *staat het zichzelf toe om even te genieten van de zorgeloze speelsheid van de hondjes, ziet Miauw van een afstandje het tafereel veroordelen*
*kijkt glimlachend toe, gaat Miauw even achter de oren krabbelen*
,”amsreferences”:[“weudbaeddbacfef”]Typische kat
“Is het goed als ik het eten afmaak in jullie keuken?” *kijkt Charlie zijn moeder aan*
“Natuurlijk, doe maar alsof je thuis bent, Simon.”
*duikt de keuken in, gaat aan de slag, roept na een uurtje het gezin aan tafel, is tevreden met het resultaat*
*gaat aan tafel met zijn ouders, geniet van de maaltijd die zijn lief op tafel heeft gezet*
*is heel erg blij om te zien dat Charlie terug ontspant, kijkt verliefd naar de jongeman, richt zich vervolgens op meneer en mevrouw Hawkins* “Nogmaals bedankt dat we zo kort dag hier terecht konden.”
“Jullie zijn altijd welkom. Als jullie hier een paar dagen willen blijven, is dat ook geen enkel probleem, het huis is groot genoeg.”
“Heel erg bedankt, ik geloof dat we graag gebruik maken van dat aanbod, Charlie mist jullie.” *knipoogt naar zijn lief*
“Het zou inderdaad prettig zijn. Voor een paar daagjes.”
“Jullie zullen geen last van ons.” *hoort Nacho lekker luid blaffen* “Al is Nacho soms wat luidruchtig de laatste tijd..”
“Hij heeft last van zijn puberteit.”
*lacht* “Hij is vreselijk aan het puberen. We worden er gek van.”
*helpt na het eten nog met de keuken opruimen*
*helpt ook, gaat nadien met de hele familie koffiedrinken en taart eten in de woonkamer, trekt Charlie in zijn armen, houdt hem stevig vast terwijl ze op de bank hangen en televisie kijken*
*nestelt zich lekker in Simon zijn armen, zucht tevreden* “Hier voel ik me veilig.”
“Bij jouw ouders? Of in mijn armen?”
“Beiden.” *grijnst*
*lacht zachtjes, streelt over Charlie zijn rug* “Zullen we zo heerlijk in jouw eenpersoonsbedje kruipen?”
“Dat wordt wel erg krap, hm?”
“Stiekem vind ik dat wel lekker. Een excuus om heel dicht tegen jou aan te kruipen. Maar Dingo en Nacho gaan op de grond.”
*lacht* “Oh echt? Ik vind dat zij ook op bed mogen.”
*schudt zijn hoofd* “Gaan wij dan op de grond?”
“Jij gaat op de grond.”
“Dan ga ik naar huis hoor, als ik op de grond moet.”
“Nee! Je bent niet veilig thuis.”
*streelt door Charlie zijn haren heen* “Dan zit er niets anders op mij in jouw bed toe te laten en de honden op de grond te laten slapen.”
“Je bent streng, heel erg streng.”
*drukt een kus op Charlie zijn lippen* “Heb je liever Dingo en Nacho in je bed dan mij?”
“Hm, dat is een groots dilemma.”
“Jij redt je wel zonder mij, niet? Met Dingo, Nacho, Miauw en Harry?”
“Als jij er niet bent is dat het ideale overlevingspakketje inderdaad.” *grijnst* “Maar nu je hier bent, wil ik jou.”
*glimlacht, is zeer tevreden met dit antwoord* “Wil je met me mee naar de slaapkamer, hm?”
“Om te slapen? Graag.” *komt van de bank* “Welterusten mam, pap.”
*lacht zachtjes, komt ook overeind* “Fijne nacht. Waar laten we Dingo, Nacho en Miauw?”
“Ze mogen op de grond in mijn kamer.”
“Dan hoop ik dat ik vannacht niet hoef te plassen, want dan breek ik gegarandeerd mijn nek!”
“Niet zo dramatisch! Wil je mij zo graag voor jezelf?”
“Vanzelfsprekend, wanneer heb ik jou nou nog eens echt voor mezelf?”
“Altijd! De hondjes tellen toch niet.”
“Goed, jij wint. Maar toch krijg ik nooit genoeg ervan jou alleen voor mezelf te hebben.”
“Ik win altijd.” *knipoogt, gaat met zijn man naar zijn kamer*
*duwt Charlie direct op het bed, pint de jongeman zijn armen boven zijn hoofd op het matras, kijkt hem intens aan*
*giechelt* “Simon! Niet nu, we zijn in mijn ouderlijk huis.”
“Nou en? Dat maakt het juist extra spannend. Ik wil je nu.”
*schudt zijn hoofd* “Niet vanavond, sorry lieverd.”
*ploft op zijn rug naast Charlie neer, richt zijn blik op het plafond*
“Simon. Niet mokken.”
“Ik mok niet.”
*draait zich op zijn zij, streelt met zijn duim over Simon zijn lippen*
*kijkt naar Charlie, laat de jongeman zijn gang gaan, mokt nog even lekker door*
“Si Si, niet mokken. Dan moet ik je kietelen.”
“Nee, heb genade met mij, alsjeblieft.”
*kruipt bovenop Simon*
“Gedraag je.”
“Ik gedraag me ook.” *grijnst*
“Wat ga je doen?”
“Bovenop jou slapen?”
*legt zijn armen rond Charlie heen* “De veiligste plek die er is.”
“Precies.” *duwt zijn kruis tegen die van Simon*
*hapt naar adem, gromt*
“Je bent ongelooflijk.”
“Lieverd. Je weet hoe makkelijk ik opgewonden raak door en voor jou.”
“Hm, nog geen erectieproblemen voor mijn oude mannetje. Heerlijk.”
“Laat me nou in alle rust mokken.”
“Absoluut niet.”
*duwt zijn heupen omhoog op zoek naar frictie, wordt te veel uitgedaagd*
“Simon, hou op.” *kijkt zijn echtgenoot streng aan*
*draait hen in een vloeiende beweging om zodat hij weer bovenop ligt, stoot zijn heupen naar voren*
*kreunt* “Si.. Wat doe je?”
“Ik geef je wat je wilt. Ik neem wat ik wil.”
“Fuck.. Niet doen.”
*stoot nogmaals, en nogmaals, heeft zichzelf even niet in de hand*
*besluit het maar te ondergaan, vindt het stiekem wel spannend*
*stoot nog even door, trekt zich vervolgens kort terug om Charlie en zichzelf van hun broeken te ontdoen, legt nadien Charlie zijn benen over zijn schouders en positioneert zich, heeft maar één doel*
*kijkt Simon geil aan, bijt op zijn lip om geen geluid te maken*
*duwt zich diep bij zijn lief naar binnen, zucht content, houdt een moment halt om bij te komen, waarna hij plots in een lekker tempo begint te stoten, maakt zich niet zo een zorgen over mogelijk geluid dat ze maken*
*vloekt zachtjes* “Si.. Rustig..”
“Of anders?” *stoot hard*
“Alsjeblieft.. Rustig.. Fuck.. Mijn ouders mogen ons niet horen.”
“Waarom niet? Sexy..”
“Omdat.. Daarom.. Alsjeblieft..”
*vindt het gesmeek vreselijk opwindend, stoot diep* “Ze weten.. dat jij.. seksueel actief.. bent..”
“Ja, maar ze hoeven het niet zo.. erg.. Fuck.. te weten.”
*focust zich op Charlie zijn plekje* “Kreun om me.”
*bijt hard op zijn lip om niet te kreunen*
“Smeek het me, hm.” *gaat harder, verliest zich in het moment*
“N...Nee...” *sluit zijn ogen, jammert*
*stoot nog een paar keer, waarna hij diep binnenin Charlie zijn zaadjes loost, kreunt*
*komt klaar, piept Simon zijn naam*
*geniet volop van Charlie die zijn naam piept, zakt voldaan bovenop zijn lief in elkaar, hijgt hevig, ziet sterretjes*
“Fuck.. Het was lang geleden dat ik nog in dit bed seks heb gehad.”
*lacht zachtjes, buiten adem* “Hoe lang?” *trekt zich terug uit Charlie, legt de jongeman zijn benen rond zijn heupen, wat net wat comfortabeler is*
“Geen... Idee... Zeven jaar?”
*kust Charlie zijn hals* “Was het nog net zo lekker als je je herinnerde?”
“Beter.”
“Nu had je hier seks als getrouwd man.”
“Ja inderdaad. Met de enige man waarmee ik ooit nog zal vrijen.”
“Beloof je dat?” *kijkt op om oogcontact te maken*
“Ja, dat beloof ik.”
“Jij maakt mij zo gelukkig, wist je dat?”
“Jij maakt mij ook gelukkig, Si.”
“Ging ik niet te ver?” *streelt over Charlie zijn wang* “Ben je oké?”
“Nee, je ging niet te ver. Het was best sexy.”
“Seks met jou is altijd sexy.” *is opgelucht met dit antwoord, kijkt Charlie verliefd aan*
*kust Simon zachtjes* “Ik hou van je.”
*glimlacht tegen Charlie zijn lippen, wordt gewoon zo gelukkig van deze jongeman* “Je bent gek.”
“Weet ik. Gek op jou.” *knijpt in Simon zijn bil*
“Hey! Hou je grijpgrage handjes thuis!”
“Absoluut niet!” *duwt een vinger bij Simon naar binnen*
*hapt naar adem, vloekt* “Char.. Fuck.. Nu.. Serieus?”
*grijnst* “Nee, ik wilde gewoon even wraak nemen.”
“Wraak voor dat heerlijke orgasme?”
“Precies. Vind je dit geen wraak?” *duwt de vinger dieper*
*drukt zijn lichaam genietend tegen dat van Charlie* “De wraak is te klein. Meer.”
*duwt er een tweede vinger bij*
*humt goedkeurend, houdt er stiekem heel erg van om zo aangeraakt te worden* “Je bent te lief voor me..”
“Veel te lief.” *trekt zijn vingers terug, slaat met vlakke van op Simon zijn bil*
*kreunt* “Daar zijn we het over eens.” *drukt zijn lippen op die van zijn lief*
*kust Simon terug* “Tijd om te gaan slapen?”
“Nee. Je bent nog niet klaar met jouw wraak op mij.”
“Oh maar nu slapen is de perfecte wraak.”
“Je bent een harteloos wezen!”
“He! Niet zo gemeen doen!”
*lacht, kust Charlie zijn pruillip* “Ik ben dol op jou.”
“Momenteel is dat gevoel niet geheel wederzijds!”
“Onzin. Je kunt niet zonder me, nooit, dat weet ik. Je houdt van me.”
“Misschien.” *steekt zijn tong uit*
“Welterusten, knapperd.” *legt zijn hoofd in Charlie zijn hals en sluit zijn ogen, klaar om te gaan slapen*
“Welterusten, Si.” *knijpt nog eens in de bil van zijn echtgenoot*
*spant zijn bilspieren aan in reactie hierop*
“Hm, sexy kontje.”
“Een sexy kontje die het koud heeft. Dek hem eens netjes toe.”
“Absoluut niet.” *grijnst*
“Waarom niet. Je wilt toch niet dat ik bevries?”
“Nee, dat klopt. Vooruit dan maar.” *trekt de dekens over hen heen*
*zucht content* “Mag ik tussen je benen blijven liggen vannacht? Alsjeblieft?”
“Dan verpletter je me.” *giechelt*
“Maar ik lig hier zo lekker.”
“Ik wil lepeltje-lepeltje liggen.”
“Vooruit, lepeltje-lepeltje.” *rolt van Charlie af, gaat vervolgens op zijn zij liggen en trekt Charlie tegen zich aan* “Zo?”
“Perfect. Slaap wel, Si.”
*valt al snel in slaap, ook al was het nog redelijk vroeg, was uitgeput door alle spanningen*
*valt niet veel later in slaap in de armen van zijn grote liefde*
*keert na een lange wandeling uiteindelijk naar huis met twee uitgeputte hondjes die meteen hun mand in duiken als ze aankomen*
*heeft tijdens het wachten het huis wat opgeruimd en een heerlijke appeltaart gebakken, heeft geprobeerd geduldig te zijn en Charlie de tijd te gunnen die hij nodig heeft, is ook al met de voorbereidingen van het avondeten begonnen, komt de keuken uit met zijn keukenschort om wanneer hij eindelijk de voordeur hoort* “Char, hey, daar ben je eindelijk.”
“Hey you.” *geeft Simon een kusje*
*trekt Charlie dicht tegen zich aan* “Je ziet er verwaaid uit. Waait het hard?”
“Ja, het weer is volledig omgeslagen sinds vertrek.”
“Moet ik je even opwarmen?” *hoort het hard waaien buiten*
“Ik ga even wat warmers aantrekken, oké?”
“Ja, natuurlijk..” *laat Charlie los*
*gaat naar hun slaapkamer om een extra warme trui aan te trekken*
*gaat verder in de keuken, heeft het idee dat Charlie afstand van hem neemt*
*keert vijf minuten later terug, gaat op het aanrecht zitten zodat hij kan toekijken hoe Simon kookt*
*gaat rustig verder met het eten, glimlacht naar Charlie, legt een hand op de jongeman zijn bovenbeen* “Hoe voel je je?”
“Ik voel me een beetje.. Ik weet niet hoe ik me moet voelen.”
*knikt, kneedt in Charlie zijn bovenbeen* “Hoe kan ik je helpen daarmee?”
“Ik denk dat ik het zelf even moet uitzoeken.”
“Oh oké. Natuurlijk. Ik zou proberen.. Je ruimte te geven.” *laat Charlie zijn been los en focust zich op het eten*
*schudt zijn hoofd* “Je hoeft niet volledig weg te trekken.”
“Ik vind het gewoon vreselijk jou zo verdrietig te zien.”
“Het is gewoon.. Frustrerend dat dit allemaal gebeurd is.”
“Morgen komen ze bewakingscamera's en een alarmsysteem installeren. Dan kan het niet meer zomaar gebeuren.”
“Ja.. Zouden we vanavond misschien ergens anders heen kunnen?” *voelt zich niet veilig in huis*
“Natuurlijk, lieverd. Een hotel? Of wil je naar jouw ouders?”
“Mijn ouders is handiger met de honden en Miauw, ik ga hen meteen bellen!”
*glimlacht* “Het zou inderdaad fijn zijn om hen even om ons heen te hebben. Een veilige haven.”
“Dat is dan geregeld. Dankjewel, Simon.”
“Misschien kunnen we dit eten in bakjes doen en meenemen naar je ouders. Ik heb toch weer veel te veel gemaakt.”
“Dat zouden ze zeker waarderen.” *gaat meteen zijn ouders bellen*
*stopt het eten in vershoudbakjes, doet hetzelfde voor de appeltaart* “En, wat zeiden ze?”
“Ze vinden het een goed idee en bedanken je alvast voor het eten. Ik ga Miauw in zijn reismandje doen!”
“Is goed, lieverd, ik ruim de keuken even op en dan kunnen we gaan.”
“Dankjewel, Si.” *gaat Miauw in zijn mandje zetten, laadt alle dieren in de auto*
*gaat naar de slaapkamer om wat spullen voor hen in te pakken, zodat ze langer dan een dag kunnen blijven indien Charlie daar behoefte aan heeft, voegt zich nadien met zijn tassen buiten bij zijn lief* “Wat vind je van de leenauto?”
“Het is geen Oscar.” *gaat aan de passagierskant zitten, is te veel van slag om te rijden*
*neemt achter het stuur plaats en legt zijn hand op Charlie zijn bovenbeen* “Oscar komt over een paar dagen zo goed als nieuw terug. En voor nu, zijn we met zien vijfjes samen, veilig en wel, dat is alles wat telt, toch?”
“Ja, dat klopt.” *knijpt in Simon zijn hand*
*start de auto en rijdt de oprit af, houdt Charlie zijn hand vast tijdens het rijden* “Ik laat jou niets overkomen.”
“Dankjewel, Simon. Ik heb je nodig.”
“Ik ben er voor je. Ik ga nergens heen. Dat beloof ik je.”
“Ik hou van je.”
*glimlacht geëmotioneerd* “Ik heb zoveel geluk met jou.”
*stapt uit als ze bij zijn ouderlijk huis zijn, stapt meteen in de armen van zijn mama*
*stapt uit, laat Dingo en Nacho uit de auto en neemt de reismand van Miauw, loopt naar Charlie en diens moeder* “Goedemiddag mevrouw Hawkins, bedankt voor jullie gastvrijheid.”
“Graag gedaan, jullie zijn altijd welkom. Kom binnen! Snickers wilt graag spelen met zijn neefjes.” *heeft zelf een labrador*
*laat Dingo, Nacho en Miauw los zodat ze de boel kunnen verkennen*
*glimlacht wanneer Dingo en Nacho direct enthousiast naar Snickers rennen* “De neefjes zijn herenigd, heerlijk.” *staat het zichzelf toe om even te genieten van de zorgeloze speelsheid van de hondjes, ziet Miauw van een afstandje het tafereel veroordelen*
*kijkt glimlachend toe, gaat Miauw even achter de oren krabbelen*
,”amsreferences”:[“weudbaeddbacfef”]Typische kat
“Is het goed als ik het eten afmaak in jullie keuken?” *kijkt Charlie zijn moeder aan*
“Natuurlijk, doe maar alsof je thuis bent, Simon.”
*duikt de keuken in, gaat aan de slag, roept na een uurtje het gezin aan tafel, is tevreden met het resultaat*
*gaat aan tafel met zijn ouders, geniet van de maaltijd die zijn lief op tafel heeft gezet*
*is heel erg blij om te zien dat Charlie terug ontspant, kijkt verliefd naar de jongeman, richt zich vervolgens op meneer en mevrouw Hawkins* “Nogmaals bedankt dat we zo kort dag hier terecht konden.”
“Jullie zijn altijd welkom. Als jullie hier een paar dagen willen blijven, is dat ook geen enkel probleem, het huis is groot genoeg.”
“Heel erg bedankt, ik geloof dat we graag gebruik maken van dat aanbod, Charlie mist jullie.” *knipoogt naar zijn lief*
“Het zou inderdaad prettig zijn. Voor een paar daagjes.”
“Jullie zullen geen last van ons.” *hoort Nacho lekker luid blaffen* “Al is Nacho soms wat luidruchtig de laatste tijd..”
“Hij heeft last van zijn puberteit.”
*lacht* “Hij is vreselijk aan het puberen. We worden er gek van.”
*helpt na het eten nog met de keuken opruimen*
*helpt ook, gaat nadien met de hele familie koffiedrinken en taart eten in de woonkamer, trekt Charlie in zijn armen, houdt hem stevig vast terwijl ze op de bank hangen en televisie kijken*
*nestelt zich lekker in Simon zijn armen, zucht tevreden* “Hier voel ik me veilig.”
“Bij jouw ouders? Of in mijn armen?”
“Beiden.” *grijnst*
*lacht zachtjes, streelt over Charlie zijn rug* “Zullen we zo heerlijk in jouw eenpersoonsbedje kruipen?”
“Dat wordt wel erg krap, hm?”
“Stiekem vind ik dat wel lekker. Een excuus om heel dicht tegen jou aan te kruipen. Maar Dingo en Nacho gaan op de grond.”
*lacht* “Oh echt? Ik vind dat zij ook op bed mogen.”
*schudt zijn hoofd* “Gaan wij dan op de grond?”
“Jij gaat op de grond.”
“Dan ga ik naar huis hoor, als ik op de grond moet.”
“Nee! Je bent niet veilig thuis.”
*streelt door Charlie zijn haren heen* “Dan zit er niets anders op mij in jouw bed toe te laten en de honden op de grond te laten slapen.”
“Je bent streng, heel erg streng.”
*drukt een kus op Charlie zijn lippen* “Heb je liever Dingo en Nacho in je bed dan mij?”
“Hm, dat is een groots dilemma.”
“Jij redt je wel zonder mij, niet? Met Dingo, Nacho, Miauw en Harry?”
“Als jij er niet bent is dat het ideale overlevingspakketje inderdaad.” *grijnst* “Maar nu je hier bent, wil ik jou.”
*glimlacht, is zeer tevreden met dit antwoord* “Wil je met me mee naar de slaapkamer, hm?”
“Om te slapen? Graag.” *komt van de bank* “Welterusten mam, pap.”
*lacht zachtjes, komt ook overeind* “Fijne nacht. Waar laten we Dingo, Nacho en Miauw?”
“Ze mogen op de grond in mijn kamer.”
“Dan hoop ik dat ik vannacht niet hoef te plassen, want dan breek ik gegarandeerd mijn nek!”
“Niet zo dramatisch! Wil je mij zo graag voor jezelf?”
“Vanzelfsprekend, wanneer heb ik jou nou nog eens echt voor mezelf?”
“Altijd! De hondjes tellen toch niet.”
“Goed, jij wint. Maar toch krijg ik nooit genoeg ervan jou alleen voor mezelf te hebben.”
“Ik win altijd.” *knipoogt, gaat met zijn man naar zijn kamer*
*duwt Charlie direct op het bed, pint de jongeman zijn armen boven zijn hoofd op het matras, kijkt hem intens aan*
*giechelt* “Simon! Niet nu, we zijn in mijn ouderlijk huis.”
“Nou en? Dat maakt het juist extra spannend. Ik wil je nu.”
*schudt zijn hoofd* “Niet vanavond, sorry lieverd.”
*ploft op zijn rug naast Charlie neer, richt zijn blik op het plafond*
“Simon. Niet mokken.”
“Ik mok niet.”
*draait zich op zijn zij, streelt met zijn duim over Simon zijn lippen*
*kijkt naar Charlie, laat de jongeman zijn gang gaan, mokt nog even lekker door*
“Si Si, niet mokken. Dan moet ik je kietelen.”
“Nee, heb genade met mij, alsjeblieft.”
*kruipt bovenop Simon*
“Gedraag je.”
“Ik gedraag me ook.” *grijnst*
“Wat ga je doen?”
“Bovenop jou slapen?”
*legt zijn armen rond Charlie heen* “De veiligste plek die er is.”
“Precies.” *duwt zijn kruis tegen die van Simon*
*hapt naar adem, gromt*
“Je bent ongelooflijk.”
“Lieverd. Je weet hoe makkelijk ik opgewonden raak door en voor jou.”
“Hm, nog geen erectieproblemen voor mijn oude mannetje. Heerlijk.”
“Laat me nou in alle rust mokken.”
“Absoluut niet.”
*duwt zijn heupen omhoog op zoek naar frictie, wordt te veel uitgedaagd*
“Simon, hou op.” *kijkt zijn echtgenoot streng aan*
*draait hen in een vloeiende beweging om zodat hij weer bovenop ligt, stoot zijn heupen naar voren*
*kreunt* “Si.. Wat doe je?”
“Ik geef je wat je wilt. Ik neem wat ik wil.”
“Fuck.. Niet doen.”
*stoot nogmaals, en nogmaals, heeft zichzelf even niet in de hand*
*besluit het maar te ondergaan, vindt het stiekem wel spannend*
*stoot nog even door, trekt zich vervolgens kort terug om Charlie en zichzelf van hun broeken te ontdoen, legt nadien Charlie zijn benen over zijn schouders en positioneert zich, heeft maar één doel*
*kijkt Simon geil aan, bijt op zijn lip om geen geluid te maken*
*duwt zich diep bij zijn lief naar binnen, zucht content, houdt een moment halt om bij te komen, waarna hij plots in een lekker tempo begint te stoten, maakt zich niet zo een zorgen over mogelijk geluid dat ze maken*
*vloekt zachtjes* “Si.. Rustig..”
“Of anders?” *stoot hard*
“Alsjeblieft.. Rustig.. Fuck.. Mijn ouders mogen ons niet horen.”
“Waarom niet? Sexy..”
“Omdat.. Daarom.. Alsjeblieft..”
*vindt het gesmeek vreselijk opwindend, stoot diep* “Ze weten.. dat jij.. seksueel actief.. bent..”
“Ja, maar ze hoeven het niet zo.. erg.. Fuck.. te weten.”
*focust zich op Charlie zijn plekje* “Kreun om me.”
*bijt hard op zijn lip om niet te kreunen*
“Smeek het me, hm.” *gaat harder, verliest zich in het moment*
“N...Nee...” *sluit zijn ogen, jammert*
*stoot nog een paar keer, waarna hij diep binnenin Charlie zijn zaadjes loost, kreunt*
*komt klaar, piept Simon zijn naam*
*geniet volop van Charlie die zijn naam piept, zakt voldaan bovenop zijn lief in elkaar, hijgt hevig, ziet sterretjes*
“Fuck.. Het was lang geleden dat ik nog in dit bed seks heb gehad.”
*lacht zachtjes, buiten adem* “Hoe lang?” *trekt zich terug uit Charlie, legt de jongeman zijn benen rond zijn heupen, wat net wat comfortabeler is*
“Geen... Idee... Zeven jaar?”
*kust Charlie zijn hals* “Was het nog net zo lekker als je je herinnerde?”
“Beter.”
“Nu had je hier seks als getrouwd man.”
“Ja inderdaad. Met de enige man waarmee ik ooit nog zal vrijen.”
“Beloof je dat?” *kijkt op om oogcontact te maken*
“Ja, dat beloof ik.”
“Jij maakt mij zo gelukkig, wist je dat?”
“Jij maakt mij ook gelukkig, Si.”
“Ging ik niet te ver?” *streelt over Charlie zijn wang* “Ben je oké?”
“Nee, je ging niet te ver. Het was best sexy.”
“Seks met jou is altijd sexy.” *is opgelucht met dit antwoord, kijkt Charlie verliefd aan*
*kust Simon zachtjes* “Ik hou van je.”
*glimlacht tegen Charlie zijn lippen, wordt gewoon zo gelukkig van deze jongeman* “Je bent gek.”
“Weet ik. Gek op jou.” *knijpt in Simon zijn bil*
“Hey! Hou je grijpgrage handjes thuis!”
“Absoluut niet!” *duwt een vinger bij Simon naar binnen*
*hapt naar adem, vloekt* “Char.. Fuck.. Nu.. Serieus?”
*grijnst* “Nee, ik wilde gewoon even wraak nemen.”
“Wraak voor dat heerlijke orgasme?”
“Precies. Vind je dit geen wraak?” *duwt de vinger dieper*
*drukt zijn lichaam genietend tegen dat van Charlie* “De wraak is te klein. Meer.”
*duwt er een tweede vinger bij*
*humt goedkeurend, houdt er stiekem heel erg van om zo aangeraakt te worden* “Je bent te lief voor me..”
“Veel te lief.” *trekt zijn vingers terug, slaat met vlakke van op Simon zijn bil*
*kreunt* “Daar zijn we het over eens.” *drukt zijn lippen op die van zijn lief*
*kust Simon terug* “Tijd om te gaan slapen?”
“Nee. Je bent nog niet klaar met jouw wraak op mij.”
“Oh maar nu slapen is de perfecte wraak.”
“Je bent een harteloos wezen!”
“He! Niet zo gemeen doen!”
*lacht, kust Charlie zijn pruillip* “Ik ben dol op jou.”
“Momenteel is dat gevoel niet geheel wederzijds!”
“Onzin. Je kunt niet zonder me, nooit, dat weet ik. Je houdt van me.”
“Misschien.” *steekt zijn tong uit*
“Welterusten, knapperd.” *legt zijn hoofd in Charlie zijn hals en sluit zijn ogen, klaar om te gaan slapen*
“Welterusten, Si.” *knijpt nog eens in de bil van zijn echtgenoot*
*spant zijn bilspieren aan in reactie hierop*
“Hm, sexy kontje.”
“Een sexy kontje die het koud heeft. Dek hem eens netjes toe.”
“Absoluut niet.” *grijnst*
“Waarom niet. Je wilt toch niet dat ik bevries?”
“Nee, dat klopt. Vooruit dan maar.” *trekt de dekens over hen heen*
*zucht content* “Mag ik tussen je benen blijven liggen vannacht? Alsjeblieft?”
“Dan verpletter je me.” *giechelt*
“Maar ik lig hier zo lekker.”
“Ik wil lepeltje-lepeltje liggen.”
“Vooruit, lepeltje-lepeltje.” *rolt van Charlie af, gaat vervolgens op zijn zij liggen en trekt Charlie tegen zich aan* “Zo?”
“Perfect. Slaap wel, Si.”
*valt al snel in slaap, ook al was het nog redelijk vroeg, was uitgeput door alle spanningen*
*valt niet veel later in slaap in de armen van zijn grote liefde*
-
Joyce
- Berichten: 1685
- Lid geworden op: 07-01-2018 20:50
Re: DE VOORGESCHIEDENIS (2)
Charlie & Simon - 15 juli 2022
*ligt met Charlie op de bank, heeft de jongeman in zijn armen, staart naar de klok, wetende dat het niet lang meer zal duren totdat Ray Charlie komt ophalen*
*houdt Simon stevig vast, wilt hem niet meer loslaten*
“Ik wil dat je probeert te genieten van dit weekendje, goed? Jij en Ray waren vrienden. Hadden gelijke interesses. Ik wil dat je probeert je daar op te focussen.”
“Ja.. Dat zal ik doen. Jij gaat zo weg, toch? Ik wil niet dat je alleen in dit huis blijft.”
“Ik ben niet alleen. Ik heb Dingo, Nacho en Miauw.” *wil zich niet bang laten maken door hun anonieme treiteraar, heeft deze discussie de afgelopen tijd al vaker gehad met Charlie*
“Denk dan aan hun veiligheid!”
“Lief.. Ik weet dat jouw ouders gezegd heb dat ik daar kan verblijven. En Arnold heeft ook gezegd dat ik welkom ben. Maar ik weet het gewoon niet. Ik wil me niet bang laten maken.”
“Simon, ik moet weten dat jullie veilig zijn. Wat als ze nog verder gaan als ik niet in de buurt ben? Ze zitten achter jou aan.”
*drukt een kus op Charlie zijn voorhoofd, wil hier eigenlijk niet aan geloven* “Wat stel je voor?”
“Logeer bij mijn ouders tot ik terug ben.”
“Wat nou als ik het daardoor naar jouw ouders hun huis haal? Ik weet het niet. De eerste keer dat we daar een tijdje logeerden, was er ook niets aan de hand. Maar het is inmiddels erger geworden. Ik wil hen niet erbij betrekken. Het is al erg genoeg dat jij er middenin zit.”
“Ga dan naar een hotel, daar gaan ze je niet vinden.”
“Een hotel waar ze honden en katten toelaten? Fuck, Char.. We laten ons leven hier veel te erg door beheersen.”
“Ze kunnen naar mijn ouders en jij naar een hotel! Hoe kan je nou niet voor jouw eigen veiligheid zorgen?!”
“Oké, lief. Je hebt gelijk. Ik haat het gewoon. Ik mis ons zorgeloze leven.”
“Ik weet het. Ik mis het ook.”
*kijkt op de klok, zucht* “Ga je wel af en toe aan me denken?”
“Ik ga de hele tijd aan jou denken.”
“Daar houd ik je aan. Je bent geweldig. Je kunt dit.” *kust Charlie*
*krimpt ineen als de deurbel gaat, komt van de bank overeind* “Tot snel, lief.”
“Maak je maar geen zorgen om mij. Veel plezier.”
*knikt nog, verlaat de woonkamer om zijn weekendtas te pakken en te vertrekken*
*kijkt vanachter het keukenraam toe hoe zijn echtgenoot er met een ander vandoor gaat, balt zijn vuist*
*ligt met Charlie op de bank, heeft de jongeman in zijn armen, staart naar de klok, wetende dat het niet lang meer zal duren totdat Ray Charlie komt ophalen*
*houdt Simon stevig vast, wilt hem niet meer loslaten*
“Ik wil dat je probeert te genieten van dit weekendje, goed? Jij en Ray waren vrienden. Hadden gelijke interesses. Ik wil dat je probeert je daar op te focussen.”
“Ja.. Dat zal ik doen. Jij gaat zo weg, toch? Ik wil niet dat je alleen in dit huis blijft.”
“Ik ben niet alleen. Ik heb Dingo, Nacho en Miauw.” *wil zich niet bang laten maken door hun anonieme treiteraar, heeft deze discussie de afgelopen tijd al vaker gehad met Charlie*
“Denk dan aan hun veiligheid!”
“Lief.. Ik weet dat jouw ouders gezegd heb dat ik daar kan verblijven. En Arnold heeft ook gezegd dat ik welkom ben. Maar ik weet het gewoon niet. Ik wil me niet bang laten maken.”
“Simon, ik moet weten dat jullie veilig zijn. Wat als ze nog verder gaan als ik niet in de buurt ben? Ze zitten achter jou aan.”
*drukt een kus op Charlie zijn voorhoofd, wil hier eigenlijk niet aan geloven* “Wat stel je voor?”
“Logeer bij mijn ouders tot ik terug ben.”
“Wat nou als ik het daardoor naar jouw ouders hun huis haal? Ik weet het niet. De eerste keer dat we daar een tijdje logeerden, was er ook niets aan de hand. Maar het is inmiddels erger geworden. Ik wil hen niet erbij betrekken. Het is al erg genoeg dat jij er middenin zit.”
“Ga dan naar een hotel, daar gaan ze je niet vinden.”
“Een hotel waar ze honden en katten toelaten? Fuck, Char.. We laten ons leven hier veel te erg door beheersen.”
“Ze kunnen naar mijn ouders en jij naar een hotel! Hoe kan je nou niet voor jouw eigen veiligheid zorgen?!”
“Oké, lief. Je hebt gelijk. Ik haat het gewoon. Ik mis ons zorgeloze leven.”
“Ik weet het. Ik mis het ook.”
*kijkt op de klok, zucht* “Ga je wel af en toe aan me denken?”
“Ik ga de hele tijd aan jou denken.”
“Daar houd ik je aan. Je bent geweldig. Je kunt dit.” *kust Charlie*
*krimpt ineen als de deurbel gaat, komt van de bank overeind* “Tot snel, lief.”
“Maak je maar geen zorgen om mij. Veel plezier.”
*knikt nog, verlaat de woonkamer om zijn weekendtas te pakken en te vertrekken*
*kijkt vanachter het keukenraam toe hoe zijn echtgenoot er met een ander vandoor gaat, balt zijn vuist*
-
Joyce
- Berichten: 1685
- Lid geworden op: 07-01-2018 20:50
Re: DE VOORGESCHIEDENIS (2)
Charlie & Ray - 15 juli 2022
*staat buiten op zijn date te wachten*
*treft Ray buiten aan* “Hey.”
“Hey Charlie.” *glimlacht naar de jongeman, is zich ervan bewust dat hij zich van zijn beste kant moet laten zien* “Ben je er klaar voor?”
“Ja, ik ben er klaar voor. Laten we gaan.”
*loopt naar zijn auto, opent het portier voor Charlie*
*stapt in, ziet Simon achter het raam staan en zwaait nog kort naar zijn echtgenoot*
*gaat achter het stuur zitten en start de auto, rijdt weg* “Welk radiostation wil je luisteren?”
*haalt zijn schouders op* “Kies maar wat.”
*zet zijn favoriete radiostation op, peilt Charlie zijn reactie*
*reageert niet, kijkt naar buiten*
“Ik heb een heel mooi vakantiehuisje gereserveerd. Ik weet zeker dat je het prachtig gaat vinden.”
*is opgelucht dat hij zo zeker op de bank kan slapen en geen bed moet delen* “Leuk. Is het ver rijden?”
“Het is twee uurtjes rijden, ongeveer. Het huisje staat in een vakantiepark dat bij een pretpark hoort. Gaaf toch?”
“Ja, dat is heel gaaf. Vind je het oké als ik nog even een dutje doe? Ik slaap heel erg slecht de laatste tijd.”
“Natuurlijk vind ik dat niet erg, rust maar lekker uit. Misschien is dit wel een goede manier om er even tussenuit te zijn. Geniet er maar van.”
“Ja, misschien. Tot straks.” *sluit zijn ogen en doet zijn best om in slaap te vallen, wat uiteindelijk lukt, hoewel het een onrustige slaap betreft*
“Slaap wel, Charlie.” *focust zich op de weg, zingt zachtjes mee met de radio*
*staat buiten op zijn date te wachten*
*treft Ray buiten aan* “Hey.”
“Hey Charlie.” *glimlacht naar de jongeman, is zich ervan bewust dat hij zich van zijn beste kant moet laten zien* “Ben je er klaar voor?”
“Ja, ik ben er klaar voor. Laten we gaan.”
*loopt naar zijn auto, opent het portier voor Charlie*
*stapt in, ziet Simon achter het raam staan en zwaait nog kort naar zijn echtgenoot*
*gaat achter het stuur zitten en start de auto, rijdt weg* “Welk radiostation wil je luisteren?”
*haalt zijn schouders op* “Kies maar wat.”
*zet zijn favoriete radiostation op, peilt Charlie zijn reactie*
*reageert niet, kijkt naar buiten*
“Ik heb een heel mooi vakantiehuisje gereserveerd. Ik weet zeker dat je het prachtig gaat vinden.”
*is opgelucht dat hij zo zeker op de bank kan slapen en geen bed moet delen* “Leuk. Is het ver rijden?”
“Het is twee uurtjes rijden, ongeveer. Het huisje staat in een vakantiepark dat bij een pretpark hoort. Gaaf toch?”
“Ja, dat is heel gaaf. Vind je het oké als ik nog even een dutje doe? Ik slaap heel erg slecht de laatste tijd.”
“Natuurlijk vind ik dat niet erg, rust maar lekker uit. Misschien is dit wel een goede manier om er even tussenuit te zijn. Geniet er maar van.”
“Ja, misschien. Tot straks.” *sluit zijn ogen en doet zijn best om in slaap te vallen, wat uiteindelijk lukt, hoewel het een onrustige slaap betreft*
“Slaap wel, Charlie.” *focust zich op de weg, zingt zachtjes mee met de radio*