Michael Gould en Manuel McCarthy

[Brenda]

Michael moest zachtjes lachen door de imitatie van Manu. Hij nam het niet op als een belediging, maar een onschuldig plagerijtje. Een plagerijtje wat hij als een uitdaging beschouwde. Abrupt liet hij de handdoek op de grond vallen en draaide zijn rug naar Manu om vervolgens zichzelf te beginnen afdrogen met een andere handdoek. Voor enkele minuten was de jongen niet bestaand voor hem.
Eenmaal hij droog was, draaide hij zich snel om en gooide Manu wat stuntelig over zijn schouder. Een klap op zijn heerlijke kontje kon er niet aan ontbreken. Michael nam zijn prooi mee naar het bed, waar ze al enkele dagen samen in sliepen, en gooide Manu er lachend op. Als een holbewoner sloeg hij met twee gebalde vuisten op zijn borstkas en hij maakte zich groots en lang. “Jij mijn prooi!”

[Joyce]

Het toneelstuk van Michael gaf Manu de slappe lach. Het was simpelweg hilarisch om de jongeman zo op zijn borstkast te zien slaan. Hij wist dat het een holbewoner voor moest stellen. Voornamelijk door de manier waarop zijn jeugdvriend zijn woorden uitsprak. Vroeger hadden ze de gekke hobby om holbewonertje te spelen en dan sprak Michael net zo. Nu deed het hem om de een of andere reden echter meer aan een gorilla denken. Een wild geworden beest.
Manu nam de hand van zijn gorilla, uh holbewoner, vast en trok hem vervolgens bovenop zich. Hij kreunde zacht door het plotse gewicht dat bovenop hem terechtkwam. “Is dit nou een rollenspel?” vroeg hij lachend. Zijn lachbui was duidelijk nog niet over, toch lukte het hem om een paar woorden uit te brengen. “Waarom doet me dit aan vroeger denken?”

[Brenda]

Het was heerlijk om Manu zo te horen lachen, zeker na een onzekere, lastige dag als deze. De jongen had er de grootste pret in dat Michael zich absurd gedroeg en dat moedigde hem enkel aan dit gedrag voort te zetten. Michael moest wel even slikken toen hij bovenop Manu terecht kwam. Zijn gedachten schoten even volledig door naar seksuele fantasietjes… Zo erg dat hij even niet registreerde wat Manu gezegd had. “Huh, sorry wat zei je?”
Nadat de jongen zijn woorden herhaalde, moest Michael grinniken. “Ja, dat was volledig de bedoeling, lekker nostalgisch de Naakte Holbewoner naspelen.” Een brede grijns sierde zijn gezicht. “Ik wil mijn prooi met huid en haar verslinden,” biechtte hij op, waarna hij zijn heupen tegen die van Manu begon te wrijven. Hij was dan net wel klaargekomen, maar zijn geslachtsdeel stond alweer fier overeind om een tweede ronde in te zetten.