Eliakim Oswald en Javier Sánchez

[Joyce]

De tranen stroomden over Javi zijn wangen. De stilte die tussen hen in hing, was oorverdovend. Het was zo verschrikkelijk dat hij het liefst de longen uit zijn lijf schreeuwde, maar hij hield zich in. Uiteindelijk nam Elias het woord om de vraag die alles bepaalde te stellen. Had hij er vrijwillig voor gekozen om seks te hebben met de vriend van Eric? Een simpele vraag die met ja en nee beantwoord zou kunnen worden. In theorie..
In de praktijk was het een verdomd lastige vraag. Hoe hard Javi zijn hersenen ook kraakte, hij kon zich niet herinneren dat hij het woord 'nee' had uitgesproken. Was zwijgen niet hetzelfde als toestemmen? Als hij het echt niet gewild had, had hij dan niet geweigerd? Tegengestribbeld? Had hij het recht om te beweren dat de vrienden van Eric hem verkracht hadden, terwijl hij het had laten gebeuren?
"Ik.. heb het laten gebeuren.. Maar.. het was.. niet mijn keuze.."

[Brenda]

Javi had het laten gebeuren, maar het was niet zijn keuze. Elias haalde diep adem. Oké, wat kon hij met deze informatie? Het leek erop dat Erics vrienden zich hadden opgedrongen aan Javi zonder dat ze Javi voor de keuze hadden gesteld of hij dit wel of niet wilde. Javi had slechts beperkte herinneringen aan de nacht, slechts fragmenten… Maar hij had amper een druppel alcohol gedronken, dus het moesten wel drugs zijn…?
“Javi… Als ze je… Gedrogeerd hebben om je vervolgens te… Verkrachten… Dan moet je aangifte doen bij de politie. Zoiets mogen ze niet doen, stel dat ze het ook bij iemand anders flikken? Dat kan toch niet? Het is walgelijk dat iemand zoiets kan doen…” Elias voelde gal in zijn keel opborrelen, maar hij kon het tegenhouden te gaan kotsen. Diep ademhalen, alles was nu oké. Javi was nu bij hem, er zou hem niets meer overkomen…

[Joyce]

Walgelijk. Dat was het zeker. Javi knikte instemmend, maar reageerde er in eerste instantie niet op. Het had een hele hoop energie gekost om het uit te spreken. Nu had hij even de tijd nodig om bij te komen. Desondanks dat voelde het als een hele opluchting. Al knaagde er nog iets aan hem. Had hij de last nu niet doorgeschoven aan Elias? Was het egoïstisch van hem geweest om de ander met deze last op te zadelen? Waarschijnlijk..
Het idee om naar de politie te gaan, zag hij niet zitten. Het had geen zin, daar was hij van overtuigd. Er was geen enkel bewijs dat hij door de jongens was gedrogeerd. Hij wist het geen eens zeker. Het zou zijn woorden tegen dat van hen zijn. "El.. het is zinloos. We hebben geen bewijs. We moeten het loslaten. Dat is het beste.."
Javi keek opzij naar Elias en schrok van wat hij zag. De jongeman was lijkbleek en leek ieder moment van zijn stokje te kunnen gaan. "Gaat.. het wel?"

[Brenda]

“Ja... Het gaat wel... Ik vind het gewoon... Fuck. Waarom heb ik jou gisteren alleen gelaten met hem? Het was beter geweest als ik hem in elkaar gerost had of jou een klap had verkocht... Dan was het nooit gebeurd. Maar ik dacht echt... Dat je je bedacht had, of een spelletje met me had gespeeld... Dit is zo fucking klote!” Elias stond recht, pakte een steentje en keilde deze in het water. Dat hij hier enkele vogels mee liet verschrikken, kon hem even niet schelen. Hij was kwaad en voelde zich misselijk en alle narigheid kwam bij elkaar... En hij was niet eens degene die misbruikt was. Dat was Javi. Hoe moest dit voor hem wel niet zijn? Elias begreep niet waarom hij niets wilde ondernemen tegen die losers...

[Joyce]

Kwispelend had Mora naar de vogeltjes zitten turen. Volledig gefocust. Haar jachtinstinct was volop in werking. Gekke hond. Verontwaardigd keek ze op toen Elias haar prooi zonder pardon wegjaagde met het steentje. Javi zag het gebeuren en als de situatie niet zo ernstig was geweest, had hij waarschijnlijk om het voorval moeten lachen. Verontschuldigend keek hij naar zijn beste vriendinnetje.
Voorzichtig kwam hij overeind en nam hij achter Elias plaats. Hij legde zijn armen om de middel van de jongeman. "Lieverd, ontspan.. Het heeft geen zin om jezelf nu van alles kwalijk te nemen. Het is jouw schuld niet. Absoluut niet." sprak hij zachtjes uit, waarna hij een kus in de hals van Elias plaatste. "Ik neem jou niets kwalijk. We moeten dit een plaatsje geven. Meer kunnen we niet doen."