Eliakim Oswald en Javier Sánchez

[Brenda]

Het uitstapje naar de badkamer was vreemd, waardoor Elias ook de hele tijd zachtjes moest lachen. “Graag gedaan, Javi,” zei hij met een knipoogje erbij. Hij hield zijn blik netjes op Javi’s gezicht gericht. Zodra Javi klaar was met plassen, besloot Elias ook gebruik te maken van de wc. Hij plaste wel gewoon rechtstaand. Het was gek hoe vertrouwd ze met elkaar waren, dat ze dit gewoon konden doen…
Eenmaal hij klaar was, borg hij alles weer netjes op en waste nog even zijn handen. Nadien pakte hij Javi’s hand terug vast en liep samen met hem terug naar zijn bed zodat ze hun knuffelsessie daar konden voortzetten. “Heb je lekker geslapen trouwens?” Vroeg Elias nog terwijl hij met zijn vingers door Javi’s haren streelde. Ze waren heerlijk zacht en gleden moeiteloos tussen zijn vingers door.

[Joyce]

Daarstraks hadden ze samen boven de dekens gelegen. Nu kropen ze eronder. Heerlijk knus, heerlijk warm. Javi kroop tussen Elias zijn benen, zodat hij de jongeman moeiteloos in de ogen kon staren. De handen door zijn haren waren aangenaam. “Ik heb heerlijk geslapen. Ik heb over jou gedroomd. Het is gek dat we nu eindelijk.. dat we ons er nu eindelijk aan over durven te geven. Gek, maar heel erg fijn. Dankjewel.. voor deze steun.”
Zijn ogen gleden naar Elias zijn lippen. Kort aarzelde hij. Hij wilde niets liever dan kussen met deze jongeman, maar hij was bang dat de ander dan andere ideeën kreeg. Verder wilde dan kussen. Aan seks moest hij momenteel echt nog niet denken. Hij had genoeg gehad voor misschien wel de rest van zijn leven. Het zou tijd kosten om terug zin te krijgen na het debacle van vannacht. “Je hebt mooie lippen..”

[Brenda]

Elias mocht dan wel niet zeker zijn over zijn relatie met Javi en welke kant deze op ging, hij kon enkel beamen dat hij het fijn vond om zijn genegenheid tegenover de ander meer te kunnen tonen. Het leek erop dat ze samen besloten hadden om het voorval met Eric te vergeten… Of nouja, Javi had het besloten en Elias legde zich erbij neer omdat… Tja, wat kon hij er tegenin brengen? Hij kon Javi moeilijk meesleuren naar het politiebureau. Dat gaf geen goede indruk.
“Dankjewel. Jij hebt prachtige ogen,” becomplimenteerde hij Javi. De subtiele hint van de ander kwam slechts enkele seconden later binnen, waardoor hij zachtjes moest grinniken om zichzelf. “Je wilt mij kussen, of niet soms?” Merkte hij dan ook een beetje onnodig op. Hij legde een paar vingers onder Javi’s kin om hem in de juiste positie te brengen. “Javi…” Hij sprak de naam net zo uit als de dag voordien, zelfs al was alles anders. Zachtjes drukte hij een klein kusje op Javi’s lippen.

[Joyce]

Geamuseerd had Javi gegrijnsd, toen Elias hem totaal onbewust van de onderliggende boodschap terug een compliment gaf. Hij lachte. “Wat denk je nou zelf?” beaamde hij indirect de retorische vraag van de andere jongeman. Hierop volgde een tedere kus, een kus die zijn verlangens volledig beantwoordde. Nadien legde hij voldaan zijn hoofd tegen Elias zijn schouder.
“We zouden Mora een korte wandeling moeten gunnen, zodat ze haar pootjes kan strekken en haar behoeften kan doen. We willen niet dat ze dat straks op jouw bed doet. Daarbij.. Het is mooi weer. Ik denk dat wat zonlicht mij goed zou doen.” Er was inmiddels zo een uurtje voorbij. Ze hadden in stilte met elkaar geknuffeld. Javi vond het heerlijk om zo samen te zijn.
Ergens knaagde er iets aan hem. Hij was bang dat het straks alsnog verkeerd zou gaan. “El.. Het spijt me echt.. van vannacht. Ik wilde alleen jou..”

[Brenda]

“Nou, dan gaan we op pad,” zei Elias met een glimlach toen Javi hem allerlei redenen gaf waarom een wandeling een goed idee was. Hij had zo stilaan ook wel behoefte aan een beetje beweging dus veel overtuiging had hij niet nodig gehad. Het knuffelen was heel erg prettig, maar dat konden ze later ook nog doen.
Elias wilde net opstaan toen Javi besloot zich te verontschuldigen. Het deed hem goed om deze verontschuldiging te horen, want hij had zich inderdaad heel erg slecht gevoeld hierover, maar hij begreep nog steeds niet hoe dit gebeurd was… “Wat is er dan misgelopen, Javi…? Ik wilde jou ook… Ik wil jou al sinds die eerste keer…” Hij zuchtte. “Misschien horen we wel enkel… Vrienden te zijn. Ik weet het ook niet. Het enige wat ik weet, is dat ik heel erg veel om je geef.”