Casper Farrell en Levi Martin

[Joyce]

Na de eerste kus volgde direct een tweede kus. Voorafgaand aan deze kus kreeg Levi een aanwijzing. Blijkbaar moest hij zich meer ontspannen. Gedurende de tweede kus probeerde hij dit advies op te volgen. Het ging meteen een stuk beter. Hij durfde het zelfs aan om zijn lippen een klein beetje mee te bewegen met die van Casper. Het ging allemaal nogal onhandig, maar dat gaf niets. Het was een begin. Een heel fijn begin.
Nadat ook deze kus tot zijn einde was gekomen, was het tijd om de date voort te zetten. Alhoewel, Casper stelde voor naar de douches te gaan. De jongeman had klaarblijkelijk geen zin om verder te gaan met het parcours. “Is goed.” antwoordde Levi glimlachend, toen er vervolgens gevraagd werd of hij nog zin had om na de douche een drankje te doen. “Ik denk dat ik nog wel wat meer tijd met het moddermonster wil doorbrengen. Tot nu toe vind ik het monster aangenaam gezelschap.” zei hij met een lichte blos op zijn wangen.
Hand in hand zochten ze de douches op. Dit bleek niet zo een hele lastige opgave te zijn. Langs het parcours hingen namelijk allerlei bordjes, die hen de weg wezen. De douches waren buitendouches. Ze waren enkel bedoeld om de ergste modder van je lichaam en je kleding af te spoelen. Oftewel, het zag ernaar uit dat het onmogelijk was om helemaal schoon te raken. In het geval van Levi was dit niet zo een heel groot probleem, hij had zichzelf nog redelijk schoon weten te houden, maar bij Casper was het een heel ander verhaal. Oeps.
Zonder iets te zeggen, begon Levi zijn veiligheidsharnas uit te trekken. Hij was blij van het ding te zijn verlost. Tijdens het parcours had het hem toch beperkt in zijn handelen. Eenmaal hij vrij was van het verdomde harnas, trok hij zijn trainingsbroek uit. Onder deze broek droeg hij een korte sportbroek. Misschien was het slim geweest als hij zijn trainingsbroek voor het parcours had uitgedaan, zodat hij het parcours in zijn korte broek had kunnen afleggen, maar dat was hij vergeten en nu was er niets meer aan te veranderen. Het was geen ramp. Eigenlijk vond hij het wel lekker dat hij nu in een korte broek kon rondlopen. Het enige nadeel was het feit dat zijn ‘Stigma’-tatoeage op deze manier vol in het zicht was, maar ach..

[Brenda]

“Perfect,” merkte Casper grijnzend op toen Levi te kennen gaf dat hij aangenaam gezelschap was. Dat betekende automatisch dat de kus hem niet afgeschrikt had, wat betekende dat het hem bevallen was en hij Levi nog wel vaker mocht kussen. Misschien zelfs op een volgende date, wie weet. Casper gaf een klein kneepje en een knipoog aan Levi, waarna ze op zoek gingen naar de douches. Deze waren gelukkig snel gevonden, waarna Casper Levi’s hand losliet. Hij deed eveneens het veiligheidsharnas uit, ze gingen toch niet verder het parcours beklimmen, en zo kreeg zijn heupregio ook weer wat meer vrijheid. Licht nieuwsgierig keek hij toe hoe Levi zijn broek uittrok, in de korte broek waren zijn heerlijke billen nog beter zichtbaar. En een tattoo, tot Caspers verrassing. Hij had Levi niet echt als iemand gezien die een tattoo zou hebben, maar daar was het toch, een grote tattoo op zijn kuit. Het was een grote, dunne S die een beetje weg had van een draak, met een hoop uitlopers. Een mooi design, maar wel een beetje een vreemde keuze. Eentje die vragen opriep bij Casper… “Nice tattoo,” merkte hij echter enkel op, omdat hij toch net wat meer naar een douche verlangde dan naar antwoorden over de tattoo. Dat kon later nog wel.
Casper besloot zonder gêne zijn shirt uit te trekken, zodat hij op zijn minst zijn bovenlichaam voldoende kon spoelen. Zijn broek uittrekken en uitspoelen ging hem immers net wat te ver, zijn onderbroek was ook vuil immers… Eerst ging hij zelf onder de douche staan, waarbij hij zijn hoofd naar achteren kantelde en recht onder de stralen ging staan. Hij wreef het water uit zijn ogen en spoelde zichzelf zo goed mogelijk af. Vervolgens ging hij aan de slag met zijn shirt uit te spoelen en uit te wringen, maar gelukkig had hij altijd een reserveshirt in de koffer van zijn motor zitten. Een broek helaas niet, maar goed, hij moest toch fatsoenlijk douchen wanneer hij thuiskwam. Casper had trouwens ook een tattoo die onthuld werd, namelijk de pootafdruk op zijn borstkas, die een stuk van de littekens bedekte die hij ooit was opgelopen na een ongelukje met één van de tijgers waarmee hij werkte. Het was zijn manier om te tonen dat hij zich niet klein liet krijgen, dat hij niet bang was. Onbevreesd. Door het water dat geabsorbeerd werd door de stof, werd zijn broek een stuk zwaarder, waardoor Casper deze diende op te trekken toen deze gevaarlijk laag rond zijn heupen hing. Het was hier immers geen peepshow.

[Joyce]

De tatoeage bleef niet onopgemerkt, zoals te verwachten viel. Levi voelde de ogen van zijn date in de huid van zijn kuit branden. Een compliment werd gegeven. Het betrof echter een compliment met weinig inhoud. “Thanks.” antwoordde hij schouderophalend. Eerlijk gezegd was hijzelf niet zo weg van de tatoeage op zijn kuit. Het ‘Stigma’-logo was naar zijn mening te spits en te dun. Het zag er te scherp uit. Onnatuurlijk zelfs. Hijzelf was meer van de natuurlijkere designs. Designs zoals.. zoals de pootafdruk op de borst Casper. Op het moment dat de andere jongeman zijn shirt uit had getrokken, was Levi zijn oog vrijwel direct op de tatoeage gevallen. Waarom hij naar het blote bovenlichaam van Casper had staan kijken, wist hij ook niet..
Om zichzelf af te leiden van zijn halfnaakte metgezel, hij raakte om de een of andere reden ietwat opgelaten door het perfecte imperfecte lichaam van zijn date, begon Levi zichzelf ook af te spoelen. Hij had echter niet het lef om nog meer kleding uit te trekken en was hierdoor genoodzaakt om al zijn kleding kletsnat te laten worden. Het was niet ideaal. Vooral omdat hij er niet aan gedacht had om een tweede setje kleding mee te nemen. Alhoewel, misschien had Rosalie daar wel aan gedacht. Het zou hem niets verbazen als dat het geval was. Die jongedame dacht altijd overal aan en zou dus best eens wat extra kleding in zijn tas gedaan kunnen hebben. Als dat zo bleek te zijn, dan ging de award van beste beste vriendin zeker naar haar toe.
Levi zijn blik gleed behoedzaam terug naar Casper. Blijkbaar wilde hij de jongeman onbewust nog wat beter bekijken. Misschien had Rosalie dan toch gelijk, misschien vond hij jongens wel degelijk leuker dan meiden. Shit. Eenmaal Levi zijn ogen het lichaam van zijn date gescand hadden, realiseerde hij zich iets. Casper was niet langer het moddermonster meer. Nu was hij gewoon een aantrekkelijke gozer, verder niets bijzonders. “Casper..” zei hij op een quasi-geschokte toon. “Casper.. Jij.. Jij was het moddermonster? Al die tijd?” Hij sloeg zogenaamd geschrokken zijn hand voor zijn mond. “Ik had je niet herkend. Ik wist niet dat jij het was. Ik wist niet dat jij degene was die me kuste.. Ik dacht dat het een monster uit de modder was..” Voor een moment staarde hij Casper met grote ogen aan, waarna hij in lachen uitbarstte. Het was idioot.

[Brenda]

Ondanks dat ze buiten stonden en het water niet bepaald warm te noemen was, genoot Casper van de douche. Het grootste vuil verdween zo van zijn lichaam, opdrogende modder voelde immers totaal niet lekker. Het mocht dan wel gezond zijn voor de huid, hij had niks met moddermaskers en dergelijke. Zo ijdel was hij niet ingesteld. Een kuuroord zou hem binnen twee seconden vervelen. Casper merkte het dat hij bekeken werd door Levi, maar hij zei er niks van, voelde zich voornamelijk gevleid hierdoor. Zelf zou hij Levi ook wel wat beter willen bekijken, maar helaas, de jongeman had er voor gekozen geen enkel kledingstuk uit te trekken… Dus Casper hield zich maar met zichzelf bezig, en gaf Levi de kans hem uitgebreid te bewonderen.
De opmerking van Levi over het moddermonster zorgde ervoor dat hij moest lachen. Hard lachen. Wat een idiote humor. “Ja joh, jouw kus was hetgeen dat er voor zorgde dat ik transformeerde naar mijn knappe gedaante. Monsters veranderen altijd in prinsen als je ze kust, toch? Zo gaan alle sprookjes, en die zijn natuurlijk hartstikke waarheidsgetrouw,” merkte hij spottend op, maar hij vond het allemaal oprecht grappig. Dat Levi het waagde zo een grap te maken in zijn buurt, gaf hem ook wel het idee dat de jongen zich echt op zijn gemak begon te voelen en zich langzaam voor Casper openstelde. Een heel aangename gedachte.
Casper kwam weer onder de douche uit, doorweekt en lekker sompig, maar wel een stuk properder. “Volgens mij zit een net etentje er niet meer in voor vandaag,” merkte hij spottend op. Het personeel zou waarschijnlijk flauwvallen als ze twee vuile jongens aan zagen komen in hun netje restaurantje. Misschien werd hen zelfs de toegang geweigerd, het zou zomaar kunnen. “We kunnen wel een drankje doen in de zeer romantische cafetaria hier, wat denk je er van?” Casper wrong zijn shirt nogmaals uit, waarna hij alvast richting de kleedkamer begon te lopen waar ze hun spullen hadden achtergelaten (weet niet meer of dit zo was maar hé vanaf nu is het wel zo :p). Hij opende zijn locker en pakte een handdoek, zodat hij zich zo goed mogelijk kon afdrogen voordat hij een nieuw shirt kon aantrekken. Nu was de bovenkant van Casper weer aantoonbaar, de onderkant liet hij maar voor wat het was.

[Joyce]

“Volgens mij zijn het enkel kikkers die veranderen in prinsen als je ze kust..” merkte Levi aarzelend op. Hij was niet helemaal zeker van zijn zaak, aangezien hij niet opgegroeid was met sprookjes, en was daardoor ietwat onzeker met het uitspreken van zijn gedachten. Het zou zo gênant zijn als hij dit verkeerd had. Als monsters in sprookjes wel degelijk veranderden in prinsen als je ze kuste, werd het heel lastig om uit te leggen waarom hij dacht van niet. Hij kon dan natuurlijk de waarheid zeggen, aangeven dat zijn moeder het niet nodig had gevonden om hem als kind sprookjes voor te lezen, maar dat was nou niet iets waar hij zijn date mee lastig wilde vallen. Het was te triest om over te praten. Het was beter om erover te zwijgen.
Casper gaf aan dat een net etentje er niet meer in zat, vanwege de staat waarin ze verkeerden, en stelde daarom voor een drankje te doen in de cafetaria van deze plaats. “Is goed, ik ben sowieso niet zo van de nette etentjes.. Ik vind het dus helemaal niet erg dat het enkel een drankje wordt.” zei Levi schouderophalend. “Ik voel me altijd heel erg ongemakkelijk in nette restaurants. Ik ben dan altijd bang dat ik mensen beledig door de manier waarop ik eet, of iets dergelijks. Ik ken tenslotte niet alle etiketten, dus het zou goed kunnen zijn dat ik mijn vork en mes verkeerd vasthoud.. Ik weet het niet. Ik voel me gewoon snel opgelaten.” vertelde hij eerlijk. Het was best iets persoonlijks, iets dat hij niet zo snel zou toegeven, maar bij Casper durfde hij het wel te zeggen. Gek eigenlijk, hij kende die jongen nog geen dag. Misschien had het er ook wel mee te maken dat hij het liever hierover had dan over zijn schaarse kennis van sprookjes.
Bij de lockers aangekomen, opende Levi zijn locker. Hij pakte zijn tas en ritste deze vol verwachting open. En ja hoor, de award van beste vriendin ging naar Rosalie. Ze had schone kleding in zijn tas gedaan. Nu was er echter nog wel probleem. Waar moest hij zich omkleden? Waarschijnlijk was het redelijk normaal om het hier te doen, dit was tenslotte de kleedkamer, maar.. Waarom vond hij dit zo ongemakkelijk? Hij moest zich niet aanstellen. Onzeker begon hij zich uit te kleden, hopend dat Casper geen behoefte voelde om naar hem te kijken.