Casper Farrell en Levi Martin

[Brenda]

Casper "Cas" Farrell

Date someone who is a home and an adventure all at once.

[Joyce]

Levi Martin
Why fit in when you were born to stand out?

[Brenda]

‘Ja, ik ben er bijna. Ik zie het gebouw al voor me!’’ Casper stond te hoppen op een been terwijl hij zijn broek aantrok, zijn telefoon tussen oor en schouder geklemd. Zijn beste vriend, Hannes, was aan de telefoon omdat deze zeker wilde weten dat hij zich hield aan de afspraak die ze gemaakt hadden. De afspraak dat Casper vandaag op blind date zou gaan met ene Levi, een vriend van een vriend van een vriend van Hannes. Hoe de jongen erbij was gekomen dat hij op zoek moest gaan naar een mogelijke match voor Casper, God mocht het weten. Casper had immers niet lopen klagen dat hij vrijgezel was, totaal niet. Zo nu en dan had hij een date met een interessante jongeman, die hij op verschillende plaatsen ontmoette. Het was al verschillende keren gebeurd dat hij op zijn werk aangesproken werd, maar hij ging ook af en toe uit en dergelijke dus dan ontmoette hij via die weg ook genoeg mensen om mee te daten. Een echte relatie had hij al een hele poos niet gehad, dat gaf hij toe, maar het was niet dat hij daar echt naar hunkerde. Zijn beste vriend leek het wel belangrijk te vinden, want hij had wekenlang lopen zeuren over deze Levi en dat Casper het een kans moest geven. Om het gezeur te stoppen, had hij toegegeven… Op zijn voorwaarde dat de date in een avonturenpark zou plaatsvinden. Casper hield van klauteren en klimmen, hij leefde voor adrenaline. Als hij dan toch op een blind date moest gaan, waarom dan niet op een plek die hij leuk vond? Hij had het een beetje gehad met die saaie, suffe dates waarmee je aan een tafeltje ging zitten praten. Dat verliep zelden vlot en voelde ongemakkelijk. En als deze Levi niet een beetje van avontuur hield, dan wist Casper direct dat het geen perfect match zou zijn.
Maar goed, Hannes had hem dus gebeld om zeker te zijn dat hij op tijd zou komen. Casper was, zoals altijd, aan de late kant. Hij had een simpele outfit aangetrokken die hij wel vaker gebruikte voor het klimmen en trok ook geschikte schoenen aan nu zijn broek eindelijk klaar was. Hannes liet een diepe zucht horen. ‘Ga! Nu! Ik kan niet geloven dat je dit steeds flikt Casper…’ en dat was de cue om de telefoon op te hangen, voordat een preek over onverantwoordelijkheid begon.

[Joyce]

Zijn beste vriendinnetje Rosalie, overigens zijn enige vriendinnetje op dit punt in zijn leven, stond met haar armen over elkaar heengeslagen naast hem. Levi deed echter alsof ze er niet was, alsof ze lucht voor hem was. Waarom? Omdat hij momenteel niet echt blij met haar was. Ze dwong hem dingen te doen waar hij zich totaal niet comfortabel bij voelde en dat nam hij haar kwalijk. Tot wat voor dingen ze hem dan dwong? Daten. En dan niet zomaar daten, maar blind daten. Hij had geen idee wie zijn date voor deze middag was. Het sloeg nergens op. Het ‘blinde’-gedeelte niet, maar het ‘daten’-deel ook niet. Daten was niets voor hem. Romantiek was ook niets voor hem. Hij was eenentwintig jaar geleden alleen ter wereld gekomen en over zestig jaar ging hij ook weer alleen de wereld verlaten. Dit had zijn hele leven vastgestaan. Hij was er niet voor gemaakt om zijn leven met iemand te delen. Rosalie leek dit echter niet in te zien.
“Hij komt niet, Roos. Het is allang tijd geweest.” merkte Levi op, nadat hij op het schermpje van zijn telefoon had gekeken voor de tijd. Het was vreemd om te erkennen dat zijn date mannelijk was. Hij was nooit uit de kast gekomen als homoseksueel. Oké, ja. Hij had gezegd dat hij dames niet per se aantrekkelijk vond op de seksuele manier, maar dat betekende toch niet direct dat hij homo was? Naar zijn idee niet in ieder geval. Zijn beste vriendin had daar echter anders over gedacht. Ze was zelfs zo zeker van haar zaak geweest dat ze een date met een jongen voor hem had geregeld! Het was helemaal niets voor Rosalie om zoiets te doen. Ze accepteerde normaalgesproken zijn grenzen. Dit keer was het echter een ander verhaal.
"Kom op, Roos. Laten we gaan. Hij komt niet meer. Er is vast iets belangrijks tussen gekomen." zei Levi, in de hoop de jongedame te kunnen overtuigen. "Het geeft niet. Echt niet. Ik lig er niet wakker van. Dan maar geen date. Eigenlijk ga ik net zo lief met jou ergens een kopje koffie drinken. Er is hier in de buurt een nieuw koffietentje.." Hij pakte de hand van Rosalie beet, om hier vervolgens zacht aan te trekken. "Dan ga ik met jou op date, dat is ook leuk. Niet waar?" Met een smekende blik keek hij zijn beste vriendinnetje aan. “Roos, alsjeblieft!”

[Brenda]

Rosalie
Het was niet simpel geweest om Levi hier te krijgen, totaal niet. Rosalie durfde zelfs te beweren dat er geweld aan te pas was gekomen… Als je genadeloos iemand in zijn zij porren geweld kon noemen. Voor een zachtaardig meisje als zij was dat waarschijnlijk het meeste geweld dat ze ooit zou vertone, en het was allemaal met een goed doel geweest. Haar beste vriend op date sturen was iets waar ze al een tijdje over dacht, en toen ze een geschikte kandidaat vond, kon ze haar innerlijke koppelaarster niet meer in bedwang houden. Misschien vond Levi het leuk, deze blind date, misschien ook niet. Rosalie vond het een kans waard, want ook al wilde Levi het niet toegeven, iedereen verlangde toch wel naar een beetje liefde en romantiek? Al was het maar een klein beetje.
‘Het is nog maar vijf minuten over tijd, Levi! Hij is vast onderweg, je moet hem ook de kans geven te arriveren. Het verkeer kan tegenzitten, hij heeft zijn bus gemist of God mag weten wat. We wachten nog een kwartiertje, e als hij dan nog niet gekomen is, dan pas gaan we weg, begrepen?’ Ze klonk een beetje als een strenge lerares, een harde tante, maar ze had door ervaring geleerd dat dit soms nodig was om iets gedaan te krijgen van Levi. Ze had geleerd zijn grenzen perfect aan te voelen en pushte hem nooit in de mate dat hij haar echt irritant vond.
Het geronk van een motor die vlakbij stopte, deed haar opkijken. Een jongeman van ongeveer hun leeftijd stapte van het gevaarte af en deed vervolgens zijn helm af. De date was dan wel blind voor Levi, maar Rosalie had wel een foto gezien en wist daarom dat dit Casper was. Hij zag er knap uit, naar haar mening dan toch. Ze zou het haast zonde vinden dat hij homoseksueel is. ‘Daar is je date, Levi,’ kondigde ze trots aan, waarna ze zich tot Levi richtte om diens reactie te polsen. Ze hoopte dat Casper in de smaak zou vallen, dat de twee een leuke dag tegemoet gingen. Misschien zelfs dat de twee elkaar vaker zouden zien hierna, maar dat zou enkel de tijd uitwijzen. ‘Je gaat er niet vandoor gaan, toch? Of wil je dat ik in de buurt blijf rondhangen?’ Ondertussen wenkte Rosalie Casper naar hen toe, zodat de jongen wist bij wie hij moest zijn.

Casper
Het gesprek met Hannes had wel degelijk het gewenste effect gehad; Casper ging iets meer in de haast-modus en trok zijn leren jack aan en handschoenen. Zoals alle stoere jongens reed hij rond met een motor immers. Een waar juweeltje, al zei hij het zelf. Casper had wel degelijk afgewogen welk vervoersmiddel hij in bezit wilde hebben, en had besloten dat een motor gewoon ontzettend handig was. Zo moest hij geen hele grote parkeerplaats zoeken, kon hij overal snel en vlot geraken. Nu Casper klaar was voor zijn date, liep hij naar buiten en deed zijn helm over zijn hoofd. Hij stapte op de motor en reed weg, naar de afspreekplaats.
Het was ongeveer een kwartiertje rijden, maar Casper haalde het in tien. Alle verkeerslichten leken gewoon op groen te springen wanneer hij eraan kwam, wat een grote meevaller was. Zo kwam hij ongeveer negen minuten te laat aan op zijn date, een tijd die nog binnen een normale marge viel. Casper had weleens erger meegemaakt, dat iemand een halfuur te laat kwam bijvoorbeeld. Handig parkeerde hij de motor vlakbij de ingang. Het eerste wat hij deed toen hij afstapte was de veel te warme helm van zijn hoofd halen en een hand door zijn bruine haren halen. Het was een warme dag, dus hij trok zijn jack weer uit en propte alles in de zeer handige bak die achterop de motor bevestigd was.
Casper had geen idee hoe zijn date eruitzag, hoe hij deze kon herkennen, maar blijkbaar hoefde hij zich hier geen zorgen over te maken. Zo zwaaide er een vrolijke, roodharige jongedame naar hem toen hij in haar richting keek. Casper fronste. Was er iets verkeerds gelopen in het koppelingsproces? Want ze was niet bepaald zijn type… Maar toen viel zijn oog op de jongeman naast haar. Hij was wél Caspers type. Heel erg zijn type, zelfs. Way to go Hannes. Een kleine grijns vormde zich om zijn lippen, waarna hij besloot naar hen toe te lopen. ‘Levi?’ Vroeg hij, gewoon ter extra bevestiging. Hij stak zijn hand naar de jongeman uit om deze formeel en kort te schudden. ‘Aangename kennismaking, ik ben Casper. Jouw date voor vandaag, zo blijkt.’ Zijn blik gleed nu af naar het meisje naast Levi, die zich kort voorstelde als Rosalie. Ook haar schudde hij de hand. ‘Ik wist niet dat we een chaperonne nodig hadden, maar aangename kennismaking.’ Dit werd leuk.