Anders Patel en Eloy Solloway

[Brenda]

“Oh echt? Zou ik niet zeggen hoor, dat je daar de neiging toe hebt,” merkte hij een tikkeltje spottend op. Het was enkel om Eloy een beetje te plagen, niet om hem uit te lachen. Anders glimlachte, voor het eerst vandaag kon hij zich iets meer ontspannen. “Het is niet nodig, om de schuld bij jezelf te leggen. Bij die oudere man is het duidelijk dat hij jullie geen ruimte gaf om een echte relatie te hebben… En bij jouw laatste relatie, tja, soms horen mensen gewoon niet bij elkaar. Daar kom je enkel achter door elkaar te leren kennen, tijd in elkaar te investeren.” Het klonk haast alsof hij een relatiegoeroe was, maar dat was hij allesbehalve. “Je bent heel erg aantrekkelijk en in de bloei van jouw leven, je vindt vast snel wel weer iemand anders… Iemand die jou zal waarderen.”

[Joyce]

Onwillekeurig moest Eloy om deze situatie lachen. Het was absurd hoe goed het had gevoeld om zijn verhaal tegen zijn nieuwe buur te doen. Hoe fijn het was om de mening van de andere man te horen. Er was een last van zijn schouders gevallen, een waarvan hij zich niet eens bewust was geweest dat hij hem met zich meezeulde. "Wat voor werk deed je ook alweer? Als ik het mij goed herinner, werkte je als professor op de universiteit. Je klinkt nu echter meer als een ervaren relatietherapeut. Dat bedoel ik als een compliment." Hij schonk Anders een oprechte glimlach. "Hoe heb je jouw liefde van je leven ontmoet?"